Ο Σπύρος Διαμαντόπουλος περιγράφει το Μεσολόγγι του σήμερα και του αύριο…
Συμπληρώθηκε σχεδόν ένας χρόνος από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής και πιστός στις δεσμεύσεις μου, σας γνωστοποιώ καταστάσεις και γεγονότα από την μέχρι τώρα εμπειρία μου, ενώ στο τέλος θα ασκήσω και την αυτοκριτική μας κατά την προσωπική μου πάντα άποψη.
Είχα σηκώσει πολύ ψηλά στην ατζέντα και συνεχίζω και σήμερα την έννοια τηςσυνεργασίας αλλά και της αμφίδρομης επικοινωνίας που οφείλει να έχει κάθε δημοτική αρχή με τους ενημερωμένους πολίτες ώστε μαζί να χαράζουν τη ρότα του Δήμου μας. Το παρόν χωρίζεται σε τρία μέρη, αρχικά παρουσιάζονται χρήσιμες πληροφορίες για τη λειτουργία της υπηρεσίας καθαριότητας-πρασίνου που οδηγούν εφόσον κάνετε τους υπολογισμούς σε χρήσιμα συμπεράσματα, στο β΄ μέρος παρουσιάζεται το σχέδιο-πλάνο τόσο το αναπτυξιακό όσο και αυτό της υπηρεσίας και στο τρίτο μέρος κατατίθεται η αυτοκριτική μέσα από τη δική μου βιωματική εμπειρία.
Είναι ενδεχομένως κοπιαστικό αλλά αξίζει να το διαβάσετε.
Α΄ ΜΕΡΟΣ. Η σκληρή πραγματικότητα…
Ας ξεκινήσω ασκώντας την καλοπροαίρετη κριτική μου στους συνδημότες μου. Αλήθεια πόσοι συνδημότες γνωρίζουν σήμερα τη λειτουργία του Δήμου μας, πόσοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τα οικονομικά του Δήμου, τον αριθμό προσωπικού και αν αυτός επαρκεί να προσφέρει αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα, πόσοι γνωρίζουν για τον εξοπλισμό των μηχανημάτων, τις κτιριακές εγκαταστάσεις, τις αμέτρητες εκτάσεις και τη δήθεν περιουσία του κτλ. Θα περιοριστώ στους δικούς μου τομείς που από 1-7-2015 υπηρετώ και δεν είναι άλλος από τον τομέα της καθαριότητας και του πρασίνου αντικαθιστώντας τον συνάδελφο κ. Μπουσμπουρέλη κρατώντας εντεταλμένο σύμβουλο τον κ. Σταθόπουλο, οι οποίοι τηρουμένων των αναλογιών της κατάστασης που βρήκαν τον περασμένο Σεπτέμβρη άλλαξαν σημαντικά την εικόνα της πόλης, γεγονός που είναι αδιαμφισβήτητο.
Η υπηρεσία μας (τμήμα Καθαριότητας) διαθέτει στόλο οχημάτων και μηχανημάτων που είναι αγορασμένος πριν πολλά χρόνια με ελάχιστες εξαιρέσεις (απορριμματοφόρα αγορασμένα με δάνειο που παραλίγο να μας κατασχέσουν με το που αναλάβαμε τα καθήκοντά μας) και για τον οποίο η παρούσα δημοτική αρχή (που σημειωτέον έδωσε μεγάλη βαρύτητα από την ανάληψη των καθηκόντων της στο συγκεκριμένο τομέα) έχει δαπανήσει και δαπανά αρκετά χρήματα ώστε να εξασφαλίζει την επάνδρωση της πλειοψηφίας του στόλου, με στόχο να διατηρεί την πόλη τακτική και καθαρή. Τα μηχανήματα όμως λόγω υπερβολικής χρήσης και παλαιότητας «βγάζουν» τακτικά προβλήματα και ο Δήμος μας, ως οφείλει, αναζητά για τις επισκευές χρήματα. Γνωρίζετε πόσα τρακτέρ-καταστροφείς διαθέτει ο στόλος μας; Ένα!! Πόσες τοπικές κοινότητες συν τις δημοτικές έχουμε, δεκαεννέα και τέσσερις αντίστοιχα. Ρητορικό ερώτημα, υπάρχει δυνατότητα να μοιράσουμε τις ημέρες και τα άτομα με τέτοιο τρόπο, που να μπορούμε αντικειμενικά (φοβερός όγκος αδρανών υλικών – στερεών αποβλήτων- χορταριών-κλαδιών) μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα σε ένα Δήμο σαν το δικό μας, να αφήσουμε ικανοποιημένους όλους τους δημότες; Να καθαρίσουμε τα εκατοντάδες στρέμματα από τα χορτάρια και τα κλαδιά με ένα μόνο μηχάνημα. Και αν το τρακτέρ χαλάσει; (κάθε βδομάδα χαλάει – λογικό λόγου υπερβολικής χρήσης)
Γνωρίζετε ότι ο Δήμος μας διαθέτει μόνο ένα χειριστή JCB, το μηχάνημα που βλέπετε συχνά και που μαζεύει μπάζα, κλαδιά κτλ; Και όταν αυτός ο άνθρωπος πάρει τη νόμιμη άδειά του, αν πχ αρρωστήσει, τότε τι κάνουμε; Άλλη μία δύσκολη εξίσωση που μάλλον ο μαθηματικός δεν θα μπορέσει να λύσει.
Τελευταίο παράδειγμα. Πόσοι εργάτες καθαριότητας εργάζονται στην αποκομιδή απορριμμάτων. Δεκαέξι. Πόσες υπηρεσίες έχουμε σε καθημερινή βάση. Δεκατέσσερις. Πόσοι εργάτες χρησιμοποιούνται στην πεζή καθαριότητα – καροτσάκι, τρεις. Για όλη την πόλη τρία άτομα. Στο Αιτωλικό ένας. Στις Οινιάδες κανένας. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Κατά τα άλλα το κεντρικό κράτος απαγορεύει τις προσλήψεις σε εργατικό δυναμικό, αλλά η κοινωνία καταδικάζει τον εκάστοτε Δήμαρχο και αρμόδιο Αντιδήμαρχο αν δεν διατηρεί την πόλη καθαρή. Για να μην είμαστε άδικοι μετά το 2012 το κεντρικό κράτος μόλις τον Ιούλιο του 2015 (μετά από περιπέτεια 1,5 χρόνου) έστειλε πάλι προσωπικό μέσω 5μήνων, αλλά τα 5μηνα είναι από μόνα τους ολόκληρος τόμος που εν καιρώ θα ενημερωθείτε ξεχωριστά.
Κερασάκι στην τούρτα για όλα τα παραπάνω. Γνωρίζουμε όλοι ότι η υπηρεσία καθαριότητας και τα κοιμητήρια είναι ανταποδοτική. Δηλαδή οι δημότες πληρώνουν δημοτικά τέλη και ο Δήμος τα χρησιμοποιεί ανταποδοτικά στην καθαριότητα και στις υπόλοιπες ανταποδοτικές υπηρεσίες. Αυτό που δεν γνωρίζετε όμως είναι ότι το προσωπικό καθαριότητας, σε εξαίρεση με το υπόλοιπο προσωπικό, καλύπτει τη μισθοδοσία του από τα ανταποδοτικά τέλη. Γνωρίζετε ότι τα καύσιμα, τα ανταλλακτικά και γενικά οι λειτουργικές δαπάνες της υπηρεσίας αυξάνουν συνεχώς λόγω αύξησης του κόστους συντήρησης, του πετρελαίου κτλ κτλ. Ερώτηση, πόσο είναι το κόστος μισθοδοσίας προσωπικού και πόσες οι κατά μέσο όρο λειτουργικές δαπάνες τους τρέχοντες μήνες του 2015. Παράλληλα πόσα χρήματα εισπράξαμε από τα ανταποδοτικά τέλη για το συγκεκριμένο διάστημα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ;
Ενημερωθείτε λοιπόν, εβδομήντα πέντε (75.000 €) κόστος μισθοδοσίας, δεκαπέντε με είκοσι χιλιάδες κόστος καυσίμων 15.000-20.000 € (σημειωτέον μειώθηκαν από 40.000-45.000 έχοντας μάλιστα περισσότερο στόλο – τα συμπεράσματα δικά σας), δαπάνες ανταλλακτικών περίπου πέντε με οχτώ χιλιάδες (5.000-8.000) με τα μέχρι τώρα δεδομένα, σύνολο περίπου 100.000 μηνιαίως. Τα ανταποδοτικά τέλη που εισέπραξε ο Δήμος για το τρέχον έτος είναι κατά μ.ο. 60.000-70.000 € μηνιαίως!! Φανταστείτε τα στοιχεία του Ιουνίου – Ιουλίου που δεν έχουν έρθει ακόμη, οι μήνες του δημοψηφίσματος και των capitalcontrols. Τα συμπεράσματα πάλι δικά σας.
Κάνοντας τους υπολογισμούς διαπιστώνει και ο πρωτοετής φοιτητής λογιστικής ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν. Όμως ο Δήμος πρέπει να βρει χρήματα για φωτισμό (ανταποδοτικά), να αγοράσει νέο στόλο, να φτιάξει το πράσινο στις πλατείες, να κάνει δεντροφυτεύσεις, να διαχειριστεί τα αδέσποτα, τα γήπεδα κοκ. Μπορεί να αυξήσει και τα δημοτικά τέλη όπως ο νόμος ορίζει σε περίπτωση δυσαρμονίας της εξίσωσης, αλλά αυτό έχει να συμβεί 7-8 χρόνια… Ο Δήμος όμως πρέπει να λειτουργήσει, είναι υποχρεωμένος!! Αλήθεια στον ιδιωτικό τομέα που πολλοί από εσάς εργάζεστε ή τουλάχιστον εργαζόσασταν τι θα έκανε το αφεντικό σας με τέτοια δεδομένα;
Τι γίνεται στην πραγματικότητα, καθημερινή πίεση και στρες και διαξιφισμοί με τον Αντιδήμαρχο Οικονομικών κ. Καρβέλη, που δημόσια θέλω να ευχαριστήσω για την έως τώρα συνεργασία μας, ευτυχώς είμαστε του χώρου και συνεννοούμαστε.
Αγαπητοί συνδημότες, αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτή είναι η αλήθεια, αυτά είναι τα οικονομικά δεδομένα. Εμείς όμως οφείλουμε να λειτουργήσουμε και αυτό κάνουμε με τεράστιο κόστος. Κόστος κοινωνικό (βροχή ανεκπλήρωτων αιτημάτων – κατανοητά σαφώς αλλά χωρίς χρήματα πως), προσωπικό, επαγγελματικό (δεν είμαστε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι) κοκ.
Σε αγαστή συνεργασία με το υπαλληλικό προσωπικό από το ερχόμενο φθινόπωρο έρχονται αλλαγές. Αλλαγές που έχουν να κάνουν με τον τρόπο λειτουργίας της υπηρεσίας, βάζοντας στόχο την ισονομία και την πιστή εφαρμογή του ωραρίου της υπηρεσίας. Κανόνες λειτουργίας οργανωμένης κοινωνίας σε θέματα καθαριότητας, αφισορύπανσης, αδέσποτων ζώων, σήμανσης κτλ. Κανόνες που θα πρέπει εσείς οι ίδιοι να προωθήσετε, να στηρίξετε αλλά κυρίως να υπερασπιστείτε ακόμη και αν απαιτούν τη προβλεπόμενη ποινή, ακόμη και αν προβλέπουν την προβλεπόμενη έγγραφη καταγγελία από μέρους σας. Δεν είναι ρουφιανιά, το τονίζω, είναι υποχρέωση του πολίτη που σέβεται τους κανόνες μιας οργανωμένης κοινωνίας. Στον υπόλοιπο κόσμο τούτο θεωρείται αυτονόητο, κανείς δεν τολμά να λειτουργεί και να επιβιώνει εις βάρος του άλλου. Κανείς δεν θέλει να γίνει κακός αλλά και κανείς δεν μπορεί να αθετήσει το λόγο του απέναντι στην κοινωνία. Έξω από την Πύλη δεσπόζει το μήνυμα της Ελευθερίας που εμείς οι Μεσολογγίτες κουβαλάμε παρακαταθήκη. Δεν αρκεί η θεωρία αλλά οφείλουμε να την εφαρμόσουμε και στην Πράξη. Και η ελευθερία έχει κανόνες.
Β’ Μέρος: Σχέδιο, προτάσεις θέσεις
Αφήνοντας την αφηγηματική πληροφόρηση θέλω στις επόμενες γραμμές να μοιραστώ μαζί σας το σχέδιο, τις προτάσεις και τις θέσεις αλλά και να αφυπνίσω όλες εκείνες τις δημοκρατικές – δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας, ανιδιοτελώς να έρθουν μαζί να βρούμε λύσεις στα παραπάνω προβλήματα. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, δεν τα γνωρίζουμε όλα, δεν προλαβαίνουμε να τα μάθουμε όλα και προσωπικά με πάσα ειλικρίνεια σας δηλώνω ότι «εν οίδα ό,τι ουδέν οίδα».
Από την άλλη, θέλω να φωνάξω προς κάθε κατεύθυνση και ιδιαίτερα προς εκείνους τους δημότες που δεν ενημερώνονται αλλά πολύ εύκολα ασκούν κριτική (καλοδεχούμενη όταν είναι καλοπροαίρετη) από το καφενείο είτε από ανώνυμα blogs, αφού ενημερωθούν, να συνυπογράψουν μαζί μας ένα κοινωνικό συμβόλαιο. Ένα κοινωνικό συμβόλαιο, συναίνεσης και συνεργασίας που θα βασίζεται στο κοινό μας στόχο, να οικοδομήσουμε μια όμορφη πόλη. Το Μεσολόγγι, το Αιτωλικό και οι Οινιάδες, έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μια όμορφη πόλη, μία πόλη που θα προσφέρει υψηλή προστιθέμενη αξία στον επισκέπτη, μία πόλη που θα αναδείξει μια νέα ταυτότητα με πρόσωπο περιβαλλοντικής και πολιτιστικής αξίας, μία πραγματική πρωτεύουσα πολιτισμού, απείρου κάλους φυσικού τοπίου και ήθους ιδανικών και αξιών. Ξεκινώντας από την καθαριότητα, το περιβάλλον και την καθημερινότητα, χωρίς δαπάνη χρημάτων ή έστω με ελάχιστη.
Το ΤΕΙ είναι παρελθόν, σαράντα εκατομμύρια ετήσιος τζίρος στην πόλη μας (εξηγείται αυτό) δεν επιστρέφουν, μην τρέφετε φρούδες ελπίδες. Επιτέλους πρέπει να σταματήσουμε να μεμψιμοιρούμε και να αναζητούμε ευθύνες συνεχώς στην κεντρική εξουσία (αυτά είναι τα δεδομένα). Η κεντρική εξουσία δεν αλλάζει ή τουλάχιστον δεν είναι έτοιμη ακόμη να αλλάξει. Ελπίζω ο νέος Πρωθυπουργός αφού προσγειώθηκε ανώμαλα, με τη συνεργασία της αντιπολίτευσης, να τοποθετήσει τα κατάλληλα άτομα στις ερχόμενες εκλογές – λίστα θα είναι αυτή – και να δουλέψει σκληρά για την Ελλάδα μας. Εμείς στο Μεσολόγγι μας, να βρούμε το δικό μας βηματισμό, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε σταδιακά η πόλη μας να αποκτήσει ξανά εισόδημα και επισκέπτες. Δεν υπάρχουν μάγοι, παρά μόνο στρατηγικός σχεδιασμός με πλάνο δεκαετίας που όλοι οι τοπικοί άρχοντες, τωρινοί και μελλοντικοί, θα τηρήσουν πιστά, μακριά από κομματικές ή ιδιοτελείς αντιλήψεις που μόνο στασιμότητα και μιζέρια σπέρνουν και σαν υιός εξαπλώνονται σε όλα τα υγιή κύτταρα της κοινωνίας.
Προσωπικά δεν ενδιαφέρομαι για το πολιτικό κόστος, βγήκα μπροστά, επιμένω στη πρώτη γραμμή πολεμώντας την καθημερινότητα ενώ οραματίζομαι το Μεσολόγγι του 2020 που μαζί θα σχεδιάσουμε με κονδύλια του νέου ΕΣΠΑ και το νέο μοντέλο ανάπτυξης που αυτό προωθεί (ένα τελείως διαφορετικό ΕΣΠΑ από αυτό που έχετε υπόψη σας).
Έχουμε ήδη καταθέσει μία πρωτοπόρα πρόταση (ο όρος είναι προσωπικός ισχυρισμός) ενώ τον Οκτώβρη κατατίθεται σε πρώτη φάση ολοκληρωμένο masterplan προκειμένου να λάβει την έγκριση της Περιφέρειας. Κατόπιν κάνοντας τις αντίστοιχες μελέτες θα ωριμάσουμε τη πρότασή μας ώστε όταν ανοίξει η πρόσκληση του ΕΣΠΑ, να έχουμε μια ώριμη πρόταση Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης (το νέο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που δείχνει να κλειδώνει για το Μεσολόγγι). Έμφαση στο θαλάσσιο μέτωπο, εξωστρέφεια, καινοτόμες παραγωγικές επιχειρήσεις μέσω της έξυπνης εξειδίκευσης και σπουδαία αθλητικά γεγονότα σε μόνιμη βάση, (ιδιαίτερα ναυταθλητικά), συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα με τη μορφή επιδότησης (απαραίτητη προϋπόθεση για να παρθούν κονδύλια για δημόσιες επενδύσεις) που θα φέρουν έκρηξη επισκεψιμότητας είναι μια γενική εικόνα για το αύριο που θέλουμε. Φυσικά τίποτα δεν έχει ολοκληρωθεί αφού θα προηγηθεί διαβούλευση με όλους εσάς ώστε να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συμβολή όλων σας, στην πόλη που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας. Φυσικά το πολιτιστικό στοιχείο και η ανάδειξη όλου του ιστορικού πλούτου που διαθέτουμε με σχέδιο και συγκεκριμένο πλάνο θα έρθει να «κουμπώσει» στο τελικό προσφερόμενο αναπτυξιακό μοντέλο που θέλουμε να υιοθετήσουμε.
Όπως αντιλαμβάνεστε το Μεσολόγγι δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε τέσσερα χρόνια (τηρουμένης και της πολιτικής συγκυρίας – νέο μνημόνιο τριετούς διάρκειας άρα νέοι περιορισμοί, λιγότερα χρήματα, περισσότερη κοινωνική πίεση) αλλά σταδιακά, ξεκινώντας από τα αυτονόητα, να έχουμε την πόλη μας καθαρή, τα μουσεία μας ανοιχτά, τις πλατείες μας πράσινες κοκ. Και σε αυτό η δική σου συμμετοχή θεωρείται κάτι παραπάνω από αυτονόητη και απαραίτητο στοιχείο συμβολής στο δρόμο της επιτυχίας και της προόδου.
Επιτέλους δεν θεωρείται κατακριτέο αν κάνεις την παρατήρηση στον διπλανό σου που δεν πετάει τη σακούλα με τα σκουπίδια μέσα στον κάδο αλλά επιδεκτικά την αφήνει απ’ έξω ή κλαδεύει τον κήπο του και αφήνει τα κλαδιά όπου λάχει. Δεν μπορεί να θεωρείται ρουφιανιά και δεν είναι όταν επώνυμα καταγγέλλεις τον διπλανό σου για επιβάρυνση του περιβάλλοντος, για παράνομη οικονομική δραστηριότητα κοκ αλλά υποχρέωση. Η φράση «ο Δήμος είναι υπεύθυνος, ο Δήμος πού είναι και τί κάνει, «πληρώνω τέλη και απαιτώ» κτλ που ακούω καθημερινά» πρέπει να σταματήσει να προβάλλει σαν επιχείρημα και όλοι μαζί να αδρανούμε. Ο Δήμος δεν έχει κατάλληλο και απαιτούμενο προσωπικό ελέγχου ούτε προβλέπεται να αποκτήσει, ο Δήμος είστε όλοι εσείς εκεί έξω, οι δημοτικοί σύμβουλοι είμαστε οι εκφραστές της δικής σας βούλησης είμαστε οι δικοί σας υπηρέτες, όποιος δεν το αναγνωρίζει αυτό καλύτερα να πάει σπίτι του και να σωπάσει μια για πάντα. Έτσι και αλλιώς οι αιρετοί περαστικοί είναι, οι πολίτες-δημότες μένουν. Και ο Δήμος μας όπως με στοιχεία και επιχειρήματα σας ανέφερα παραπάνω είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Τη χειρότερη ίσως όλων των εποχών.
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες και πιστέψτε με είναι πολλά αυτά που θα μαθαίνετε εν καιρώ δίχως φόβο και πάθος, αφού γνωρίζετε όλοι σας, όσοι τουλάχιστο με γνωρίζετε, ότι δεν μασάω τα λόγια μου. Κατηγορούμαι μάλιστα ότι μιλάω πολύ. Το εκλαμβάνω σαν χιούμορ αφού η εποχή που μιλούσες πολύ ή διάβαζες συγκεκριμένη εφημερίδα με επιπτώσεις, προσωπικές – οικογενειακές, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Εξάλλου το έχω ζήσει το τελευταίο μικρός και μπορώ να έχω άποψη. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το εισπράττουν καθημερινά οι «φίλοι μου».
Μπήκα να προσφέρω, είμαι μαχητής και σας καλώ όλους εσάς εκεί έξω να έρθετε ΜΑΖΙ να πάμε την πόλη μας μπροστά. Μία πόλη που δεν έχει ακόμη χάρτη με ορθή απεικόνιση των οδών και των αξιοθέατων, που δεν έχει σήμανση ούτε ταμπέλες για τον επισκέπτη, που δεν έχει μία δημόσια παιδική χαρά, που δεν έχει ένα δημόσιο γήπεδο ασφαλές και φωτιζόμενο, που δεν έχει ένα informationoffice και οι τουρίστες (όσοι ακόμη έρχονται) χάνονται από δω και κει, που δεν έχει πολλά αυτονόητα. Αυτή την πόλη κληρονομήσαμε και με εξαίρεση τον προηγούμενο Δήμαρχο (του αναλογεί σαφώς μερίδιο ευθύνης) που είχε να αντιμετωπίσει ένα νέο ανεφάρμοστο στη πράξη νομοθέτημα (Καλλικράτης) με σειρά από μειώσεις πιστώσεων από το κεντρικό κράτος και με βαριές κληρονομιές χρεών κυρίως των άλλων δύο Καποδιστριακών Δήμων, όπως εμείς βιώνουμε σήμερα για την κάλυψη των αυτονόητων αναγκών, όλοι οι υπόλοιποι με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, δεν θα πρέπει να είναι περήφανοι για το Μεσολόγγι που παρέδωσαν. Εμείς όμως έχουμε μπροστά μας ένα μεγάλο χρονικό περιθώριο να πράξουμε έστω και στο και πέντε τα αυτονόητα χωρίς να αναζητούμε ευθύνες στο χθες για δικαιολογία απραξίας. Ήδη το κάνουμε αλλά οι ρυθμοί του Δημοσίου είναι εκνευριστικά αργοί. Να ψηφίσουμε στο δημοτικό συμβούλιο, να το εγκρίνει η Περιφέρεια, να το εγκρίνει στη συνέχεια ο Επίτροπος και αν βρεθεί και δικομανής στο δρόμο να ασκήσει και προσφυγή κατά των αποφάσεων άντε πάλι από την αρχή. Μην σας φαίνεται περίεργο αυτή είναι η πραγματικότητα. Δέκα μήνες να τοποθετήσουμε πινακίδες προβολής αξιοθέατων συνοδευόμενοι με χάρτη της πόλης είναι το τρανταχτό επιχείρημά μου στην επιβεβαίωση του τελευταίου.
Γ΄ ΜΕΡΟΣ: Αυτοκριτική
Όσο για την αυτοκριτική που οφείλουμε όλοι μας να κάνουμε λέω τα εξής. Γίνονται λάθη, λάθη που έχουν τη ρίζα τους στην απειρία αλλά κυρίως στο πάθος και την διάθεση να αλλάξουμε την πόλη μας. Δεν θέλω να πιστέψω ότι γίνονται σκόπιμα λάθη, που κάποιοι μου τονίζετε στο δρόμο όταν συναντιόμαστε. Τουλάχιστον δίχως στοιχεία. Δέχομαι τον παρορμητισμό, ακόμη και την λάθος επιλογή (άνθρωποι είμαστε – βέβαια είναι ξεκάθαρο ότι η επανάληψη του ίδιου λάθους οδηγεί σε δόλο), που οδηγούν σε συγκρούσεις με τελικό νικητή το βαθύ κράτος. Αυτό που φαντάζει αυτονόητο στον ιδιωτικό τομέα, στο δημόσιο είναι βαθύτατα δυσνόητο και πολλές φορές απείρως βλακώδες.
Λόγου χάρη δεν είναι δυνατό για να αλλάξει το Τοπικό Χωρικό Σχέδιο στο Λιμάνι και από χρήση πρασίνου να γίνει χρήση τουρισμός-αναψυχή, ώστε να μπορεί ένας επενδυτής να επενδύσει άφοβα δίχως το άγχος του υγειονομικού ή άλλων υπηρεσιών, να απαιτούνται χιλιάδες ευρώ που δεν έχει να διαθέσει ο Δήμος και σειρά από Υπουργικές Αποφάσεις. Έλεος, αυτό το κράτος, το βαθύ κράτος σταματήστε να το υποστηρίζετε και πιέστε για μεταρρυθμίσεις. Και δεν ομιλώ για ιδιωτικοποιήσεις, το ξεκαθαρίζω, ομιλώ για μεταρρυθμίσεις αν και η λέξη ιδιωτικοποίηση δεν θα πρέπει να ξενίζει κάποιους αφού έχουμε ήδη ένα δεδομένο, όπου λειτούργησε το ανοργάνωτο κράτος μόνο δοσοληψίες έφερε και μηδέν αποτέλεσμα.
Γιατί κάθε φορά θα πρέπει η μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους να επαφίεται στις πολιτικές-κομματικές σχέσεις του εκάστοτε Δήμαρχου με την κεντρική κυβέρνηση, γιατί θα πρέπει ο Αντιδήμαρχος να επαιτεί για την πρόσληψη του απαραίτητου προσωπικού ώστε να μπορεί να κάνει το αυτονόητο, να διατηρεί την πόλη του καθαρή. Και γιατί κάθε φορά που έχουμε εθνικές εκλογές ή δημοψήφισμα (που ζήσαμε φέτος) θα πρέπει να παραλύει ο Δήμος.
Από την άλλη είναι βέβαιο, πολλές φορές τα λάθη και οι παραλείψεις-αστοχίες οδηγούν σε πονηρά συμπεράσματα, σε αυτό ο Έλληνας γενικά έχει τα πρωτεία. Προκαλώ όποιον έχει στοιχεία για δήθεν σκάνδαλα που συμβαίνουν ή για ό,τι επιλήψιμο εκείνος κρίνει να πάει στον εισαγγελέα και να μας το γνωστοποιήσει εγκαίρως. Δεν μπορεί να λοιδορείται μια ολόκληρη προσπάθεια και η σκληρή δουλειά που γίνεται, σε αντίξοες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, επειδή μπορεί κάποιος να έχει προσωπικά με τον Αντιδήμαρχο ή τον Δήμαρχο. Και δεν μπορεί κανείς από εμάς να είναι υπεύθυνος για τις προσωπικές επιλογές κάποιου εκλεγμένου συμβούλου ακόμη και του Δήμαρχου, που ούτως ή άλλως κρίνεται δημοκρατικά και θεσμικά από όλους μας. Ο νόμος δίνει το δικαίωμα στους Πρόεδρους των Νομικών Προσώπων και στον Δήμαρχο, την προσωπική επιλογή και την απευθείας ανάθεση μιας μελέτης, έργου, υπηρεσίας με βάση συγκεκριμένα όρια. Τώρα αν το νόμιμο είναι και ηθικό, αυτό κατά τη γνώμη μου κρίνεται κατά περίπτωση. Αλλά και πάλι οι προσωπικές αξίες και τα ηθικά όρια του καθενός ποικίλουν.
Για παράδειγμα, προσωπικά δεν θεωρώ ηθικό ο νόμος να προστατεύει τον αποδεδειγμένα τεμπέλη και σκοπίμως άεργο που έχει και κολλητό κάποιο ασυνείδητο γιατρό και αποφεύγει την εργασία του προσκομίζοντας «κατάλληλο έγγραφο», δεν είναι ηθικό κάποιος που δεν χρειάζεται και δεν εργάζεται τελικά να απολαμβάνει μηνιαίο μισθό, την ώρα που η ανεργία στο Δήμο μας τείνει να σπάσει παγκόσμιο ρεκόρ ούτε είναι ηθικό οι προσλήψεις προσωπικού να μην έχουν δικλείδα εντοπιότητας με αποτέλεσμα να επικρατεί το σημερινό μπάχαλο. Να παρακαλάμε δηλαδή κάποιον, για παράδειγμα, που είναι προσληπτέος στα 5μηνα, να έρθει για εργασία και αυτός να μετανιώνει τελικά, αφού αποφασίζει ότι δεν τον συμφέρει. Ναι, αλλά ο νόμος τον προστατεύει αφού απαιτεί υπεύθυνη δήλωση μετάνοιας που κανείς δεν υπογράφει με αποτέλεσμα σήμερα αντί 66 ατόμων γενικών καθηκόντων μόνο τα 46 να έχουν εμφανιστεί.
Τελικός κριτής ο λαός, αφού αυτός κρίνει και αποφασίζει στο τέλος για το μέλλον του. Σχόλια του τύπου μου είπαν το τάδε, έμαθα αλλά μην με εκθέσεις, κυκλοφορεί το τάδε και το άλλο κτλ καλύτερα να μην διατυπώνονται γιατί κατηγορίες και αιχμές δίχως στοιχεία αποτελούν ένδειξη συκοφάντησης, ποινικώς αντιμετωπίσιμα.
Η νέα δημοτική ομάδα-αρχή βαθύτατα δημοκρατική συζητά, διαφωνεί όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί και εντέλει κάνει τις επιλογές της οι οποίες ψηφίζονται στο δημοτικό συμβούλιο, όπως ο κανονισμός επιτάσσει. Ποτέ δεν αμφισβητήθηκε το δικαίωμα της διαφορετικής γνώμης, δεν θα μπορούσε άλλωστε. Είμαι πεπεισμένος για να τελειώσω, ότι κανείς δεν σκέφτεται τη δική του υστεροφημία και μόνο, κανείς δεν προτάσσει το εγώ μπροστά στο εμείς τουλάχιστο μέχρι τώρα, καθώς είναι πραγματικά πολύ νωρίς για να κριθούμε, πολιτικά μιλώντας. Όλοι κρινόμαστε από το λαό, όλοι λογοδοτούμε στο λαό και ο λαός θα αποφασίσει αν δικαιούμαστε να τον εκπροσωπήσουμε ξανά και ξανά. Ο χρόνος θα δείξει.
Δηλώνω αισιόδοξος παρά τις αντίξοες συνθήκες ότι θα πετύχουμε. Οι δυσκολίες πρέπει να μας φέρουν πιο κοντά. Προσωπικά, μη διστάσετε να έρθετε σε επαφή μαζί μου, είμαι εδώ να στηρίξω τον τόπο μου, να υπηρετήσω το δίκαιο, να αποδοκιμάσω το άδικο και όσο ο Δήμαρχος μου εμπιστεύεται τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της πόλης και την καθημερινότητα αυτής, θα παλεύω με όλες μου τις δυνάμεις μαζί με τους υπόλοιπους εκλεγέντες συνεργάτες, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το άθλημα είναι ομαδικό και όχι ατομικό με αυστηρούς κανόνες και χωρίς πολλές δεύτερες ευκαιρίες.
Επανέρχομαι ότι αυτό δεν είναι αρκετό, χρειάζεται το κοινωνικό συμβόλαιο που περιέγραψα πιο πάνω, χρειάζεται η δική σου συμμετοχή, υπογραμμίζω «δεν είναι ρουφιανιά να στηρίξεις το δίκαιο και το νόμιμο αλλά υποχρέωση». Ο ωχαδερφισμός και η αδράνεια το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αλλάζουν οι δημοτικές αρχές σαν τα πουκάμισα και η πόλη να κινείται προς τα πίσω. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε όλοι μας το σημείο που βρισκόμαστε δεν πρόκειται να αλλάξει πορεία η πόλη. Η χώρα μας περνάει τη χειρότερη περιπέτεια των τελευταίων ετών ενώ το Μεσολόγγι μας βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Θα χρειαστεί μια νέα έξοδος των απόγονων των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» προκειμένου η πόλη μας να αλλάξει ρότα. Έξοδο από την εσωστρέφεια, την ημιμάθεια, την αδράνεια και το εγώ μας. Ας είμαστε πραγματιστές και προσγειωμένοι, το βιοτικό μας επίπεδο δεν θα ξανασυνδεθεί με πλήθος δανείων και υπέρογκους μισθούς δημοσίου, οφείλουμε να βρούμε λύσεις « εμπορικές» και τουριστικές για την πόλη μας ακροβατώντας φυσικά στα όρια της κοινωνικής εξαθλίωσης που τούτη την ώρα δεσπόζει μπροστά μας και του χρόνου που θα χρειαστούμε να εφαρμόσουμε το δικό μας σχέδιο ανάπτυξης. Μέχρι τότε εμείς ή θα μείνουμε απλοί παρατηρητές και επικριτές του χθες ή θα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Υ.Γ. 1. Οι απόψεις είναι καθαρά προσωπικές και σε καμία περίπτωση δεν εκπροσωπούν τους υπόλοιπους συναδέλφους.
Υ.Γ. 2. Στον επόμενο λογαριασμό της ΔΕΥΑΜ θα σας έρθει επιστολή η οποία θα περιγράφει πώς θα κινηθούμε στον τομέα της καθημερινότητας, της αφισορρύπανσης, των αδέσποτων, των κοιμητηρίων, τουλάχιστον ποιος είναι ο στόχος μας. Το παρόν μπορεί ελάχιστοι να το διαβάσετε, το λογαριασμό όμως της ΔΕΥΑΜ όλοι θα τον λάβετε. Μετά από αυτό, βάζοντας την 1 Οκτωβρίου ως ημερομηνία έναρξης της βούλησης της υπηρεσίας να τηρήσει απαρέγκλιτα τους κανονισμούς που τη διέπουν, με δεδομένο ότι θα προλάβουμε να ψηφίσουμε τα απαραίτητα στοιχεία στο προσεχές δημοτικό συμβούλιο, δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία ασέβειας των κοινόχρηστων χώρων ενώ θα επιδείξουμε μηδενική ανοχή σε φαινόμενα ανομίας που δηλητηριάζουν την κοινωνική συνοχή.
Υ.Γ. 3. Ξεκινήστε από τη γειτονιά σας, αναλάβετε πρωτοβουλίες καλέστε την υπηρεσία μας και θα είμαστε εκεί. Το Μεσολόγγι, το Αιτωλικό και οι Οινιάδες δεν είναι το Μανχάταν, μπορούμε να το αλλάξουμε. Αλήθεια πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να υιοθετήσει μια γειτονιά ή ένας Σύλλογος πχ μία πλατεία. Να την φροντίζει και να την περιποιείται καθημερινά δημιουργώντας την πλατεία πρότυπο. Φανταστείτε το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που θα είχε μια τέτοια ενέργεια.
Υ.Γ. 4. Ψηφίστηκε και αποτελεί νόμο του Κράτους πλέον το νέο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων για το οποίο καθίσταται υπεύθυνος, ποιος άλλος, ο Δήμος. Προβλέπει διαλογή στη πηγή για οργανικά και σύμμεικτα απορρίμματα, ενώ ο Δήμος θα πρέπει να δημιουργήσει «πράσινα σημεία» που θα προωθείται η ανακύκλωση και η επεξεργασία των απορριμμάτων. Προβλέπονται σοβαρά κίνητρα για το δημότη που θα συμμετέχει ενεργά στη διαχείριση των απορριμμάτων. Δεν θα γίνει άμεσα αφού οι εκλογές πάλι θα επιφέρουν αδράνεια στη δημόσια διοίκηση. Εμείς όμως οφείλουμε να ξεκινήσουμε την ανακύκλωση και θα το πράξουμε άμεσα αλλά και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα από το προσεχές Φθινόπωρο ετοιμάζοντας το δικό μας πρότυπο σχέδιο. Θα υπάρξει διαβούλευση.
Καλό υπόλοιπο Καλοκαιριού.
Διαμαντόπουλος Σπύρος
Αντιδήμαρχος Ι.Π. Μεσολογγίου
http://www.aixmi-news.gr/
φωτο:www.onairnews.gr