Η ακόλαστη ερωτική ζωή του λόρδου Μπάιρον

Ο Τζώρτζ Γκόρντον Μπάιρον, 6ος βαρόνος Μπάιρον, γνωστός στην Ελλάδα ως λόρδος Βύρων, ο πιο διάσημος φιλέλληνας όλων των εποχών,

ένας από τους μεγαλύτερους ρομαντικούς ποιητές που έζησαν στην Ευρώπη, είχε μια βαθιά ευγενική ψυχή κι ένα ακόλαστο κορμί.

Πέρασε τη σχετικά σύντομη ζωή του -πέθανε 36 χρονών στο επαναστατημένο Μεσολόγγι- γράφοντας ποιήματα, ταξιδεύοντας, υποστηρίζοντας τους

κατατρεγμένους, σκορπώντας τη μεγάλη πατρική του περιουσία και ερωτευόμενος δίχως καμιά συστολή όποια γυναίκα ή άντρα έβρισκε μπροστά

του.

Ο ίδιος ουδέποτε έκρυψε τις αμφισεξουαλικές ερωτικές του προτιμήσεις, απλώς όντας μέλος της βρετανικής αριστοκρατίας είχε τη δυνατότητα να

κουκουλώνει τα σκάνδαλα που ξεσπούσαν από τις πράξεις του. Άλλωστε, ξεκίνησε την ερωτική του καριέρα στον πύργο των γονιών του πριν

συμπληρώσει τα 18 του χρόνια. Συνδέθηκε ερωτικά με δυο ξαδέρφες του, τη Μαίρη Νταφ και τη Μαίρη Τσόγουορθ, με αποτέλεσμα ο πατέρας του να

τον γράψει κακήν κακώς στο Κέιμπριτζ για να αποφύγει το οικογενειακό σκάνδαλο.

Στο Κέιμπριτζ φοιτούσαν οι γόνοι όλων των αριστοκρατικών οικογενειών.

Ο Μπάιρον δημιούργησε ερωτικές σχέσεις με κάμποσους απ’ τους συμφοιτητές του, που αργότερα έγιναν επιφανή μέλη της Αγγλικής αριστοκρατίας και εξουσίας. Με τον 4ο δούκα του Ντόρσετ, τον 5ο κόμη Ντελαγουάρ, τον 2ο κόμη Κλαιρ.

Απολάμβανε τις ερωτικές ηδονές με συμφοιτητές του, πόρνες και υπηρέτες.

Αγάπησε παράφορα ένα νεαρό αγόρι της χορωδίας, τον Τζων Έντλεστον, που όταν πέθανε ξαφνικά το 1811, το αποχαιρέτησε γράφοντας «ήταν το

μόνο πλάσμα που με αγάπησε τόσο αληθινά και ολοκληρωτικά. Χαίρομαι που πέθανε νέος, γιατί δεν θ’ άντεχα να τον δω γερασμένο ή αλλαγμένο.»

Με τούτα και με κείνα, ο Μπάιρον άρπαξε μια σύφιλη που κατέτρωγε το κορμί του μέχρι τον θάνατο του.

Στον πύργο του επίσης είχε σπιτώσει έναν μικρό πανέμορφο χωρικό, τον Ρόμπερτ Ράνστον, που τον πήρε μαζί του φεύγοντας για την Ελλάδα,

αλλά τον εγκατέλειψε στο Γιβραλτάρ «για να μην πέσει το όμορφο αγόρι στα χέρια των Τούρκων».

Ο ίδιος ο Μπάιρον στα γραφτά του αναφερόταν

και σ’ έναν άλλον 14χρονο, τον Τζων Κόουελ. Ο Μπάιρον ήταν αριστοκράτης, μέλος της βουλής των λόρδων, πολύ όμορφος αν και κουτσός απ’ το ένα

πόδι, ερωτικά αδίστακτος, πλούσιος αν και με πολλά χρέη εξαιτίας του τζόγου, επαναστάτης φιλελεύθερος και φυσικά διάσημος ρομαντικός ποιητής.

Ήταν συνεπώς περιζήτητος.

Το 1809 έκανε ένα μεγάλο ταξίδι στην Πορτογαλία, Ισπανία, Μάλτα και Ιταλία. Από κει πέρασε στην Πάτρα και ανέβηκε μέχρι το Τεπελένι όπου τον

φιλοξένησε ο Αλή Πασάς. Φαίνεται ότι ο χαριτωμένος Άγγλος λόρδος γυάλισε στον Αλή, που πιθανότατα είχε πληροφορηθεί τις ερωτικές του

προτιμήσεις, πλην ο Μπάιρον απέκρουσε ευγενικά τον γέρο, αλλά δεν έκανε το ίδιο και για τον γιό του, τον Βελή Πασά Ισμαήλ.

Μετά κατέβηκε στην Αθήνα, όπου τον φιλοξένησε για δέκα βδομάδες η χήρα του προξένου της Αγγλίας Προκόπη Μακρή.

Τρεις κόρες είχε η χήρα, ο Μπάιρον τις ερωτεύτηκε και τις τρεις, αλλά πρωτίστως τη 12χρονη Τερέζα.

Έγραψε γι αυτήν το πασίγνωστο ποίημα του «Κόρη των Αθηνών» που έκαναν την πιτσιρίκα διάσημη στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να εμπνευστούν απ’ αυτήν ζωγράφοι, εικαστικοί και ποιητές.

Η Τερέζα παντρεύτηκε αργότερα έναν άλλον Άγγλο φιλέλληνα, τον Τζακ Μπλάκ κι έζησε μέχρι τα βαθιά γεράματα, βλέποντας το ποίημα που γράφτηκε γι αυτήν στα δώδεκα της να βρίσκεται πάντα στη λογοτεχνική επικαιρότητα.

Ο Μπάιρον πέθανε κάνοντας αιμοπτύσεις στο Μεσολόγγι, στο αποκορύφωμα της επανάστασης του ’21, στην οποία έδωσε περιουσία και ζωή.

Τελικά, απ’ όλους τους βίαιους και ανερμάτιστους έρωτες του, ο μεγαλύτερος ήταν η Ελλάδα.

του Δημήτρη Καμπουράκη, στη στήλη Μία σταγόνα ιστορία.