Ανυπότακτο Αγρίνιο: Η ελεύθερη επιλογή στα τραπεζοκαθίσματα της πόλης μου

Η Δημοτική Αρχή είναι για τα μεγάλα αλλά και για τα μικρά. Αποφασίζει για τους πολλούς και τον ένα. Η διάθεση προς εκμετάλλευση ελεύθερων δημόσιων κοινόχρηστων χώρων είναι ένα από αυτά τα θέματα που μπορεί κάποιος να ορίσει ως μικρο-μεγάλο. Μικρό διότι δεν έχει τη σημαντικότητα ενός έργου υποδομής – ιδίως κοινής ωφέλειας – και μεγάλο καθώς αφορά δυνητικά στο σύνολο των δημοτών.

Ο κανονισμός λειτουργίας κοινόχρηστων χώρων, που αφορά μεταξύ άλλων και στους όρους κατάληψης ελεύθερων χώρων προς εκμετάλλευση είναι μέλημα του ΟΤΑ και η εύρυθμη λειτουργία του έγκειται στην συνεργασία του τριγώνου ΟΤΑ – Δημοτική Αστυνομία – Πολεοδομία. Στο δήμο μας εχει γίνει από δεκαετίες ευρεία αστικοποίηση και την τελευταία δεκαετία η πόλη μαστίζεται από ανεργία. Δεν ξέρω αν η συνεπαγωγή ανεργία – ελεύθερος χρόνος – καφές λειτουργεί με τέτοιους όρους και ευθεία αναλογία πάντως τριγύρω υπάρχουν πολλά καφέ και χώροι εστίασης. Πάρα πολλά. Και αυξάνονται και πληθαίνουν. Καταπώς φαίνεται οι επιχειρηματίες (και μεγάλο τμήμα των συνδημοτών) έτσι αντιλαμβάνονται την αστική ανάπτυξη, όπου απουσιάζει εντελώς η έννοια της αειφορίας δηλαδή της οικονομικής ευρωστίας με ισότητα στην κοινωνική ένταξη, προστασίας του αστικού περιβάλλοντος και όρους καλής διακυβέρνησης της Πόλης με τον πολλαπλασιασμό αλλά το ταχύτατο ανοιγοκλείσιμο τέτοιων επιχειρήσεων. Από τη κοινωνικοπολιτική θεματική και συζήτηση φαίνεται να απουσιάζει εντελώς η αναφορά σε εκμετάλλευση ελεύθερων χώρων με πάρκα πρασίνου (αναψυχής, περιπάτου, διασκέδασης) ή/και επιστημονικά, διοικητικά, τεχνολογικά πάρκα ούτε καν τέτοιες προεκλογικές μέρες, έτσι για τα προσχήματα έστω.

Του Ανδρέα Γκουρνέλου | Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Υποψήφιος Δημ. Σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο