Πολύκαρπος Μουχτούρης – Ο Ναυπάκτιος ήρωας που θυσίασε τον εαυτό του και έσωσε ένα ολόκληρο χωριό
Αντί να βγεί από το αεροπλάνο που είχε μηχανική βλάβη και να σωθεί, έδωσε μάχη για να αποτρέψει την πρόσκρουση σε χωριό της Βοιωτίας
Ο Πολύκαρπος Μουχτούρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971.
Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων το Σεπτέμβριο του 1990 (66η σειρά) και αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1994 με το βαθμό του ανθυποσμηναγού.
Εκπαιδεύτηκε στο Σμήνος Μετεκπαιδεύσεως F-4Ε της 117 Πτέρυγας Μάχης (Ανδραβίδα) και τοποθετήθηκε στην 338 Μοίρα της 117 ΠΜ ως χειριστής στα αεροσκάφη αυτά.
Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια διατεταγμένης πτήσεως, όταν το αεροσκάφος F-4Ε στο οποίο επέβαινε ως συγκυβερνήτης, με κυβερνήτη τον Υποσμηναγο Αλεξανδράκη Κωνσταντίνο, κατέπεσε στην Αντίκυρα Βοιωτίας, στις 18 Μαΐου 2000.
Οι γονείς του κατάγονται από τη Ναύπακτο. Μητέρα του είναι η Βασιλική και πατέρας του ο Χρήστος, Συνταγματάρχης ε.α. του Στρατού Ξηράς.
Ο Πολύκαρπος ήταν το δεύτερο παιδί της πολύτεκνης οικογένειας. Τα αδέρφια είναι:
α) ο Μιχάλης, γεννημένος το 1969, Επισμηναγός
β) ο Νικόλαος, γεννημένος το 1972, Τεχνολόγος Γεωπόνος, μόνιμος υπάλληλος του ΓΕΑ
γ) η Καλλιρρόη, γεννημένη το 1976, Χημικός μηχανολόγος, σύζυγος Ιπταμένου της Π.Α.
Αποφοίτησε από το 1ο Λύκειο Γαλατσίου, όντας καλός μαθητής και πολύ καλός χαρακτήρας.
Ήθελε πάρα πολύ να γίνει Αεροπόρος, γι’ αυτό στο μηχανογραφικό του δελτίο δήλωσε αποκλειστικά και μόνο τη Σχολή Ικάρων.
Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων τον Σεπτέμβριο του 1990. Αποφοίτησε και ορκίστηκε Ανθυποσμηναγός τον Ιούλιο του 1994.
Μετά την ορκομωσία, του ευχήθηκαν οι γονείς του και τ’ αδέρφια του, καλή σταδιοδρομία και καλές πτήσεις. Αφού τους ευχαρίστησε όλους, γύρισε και είπε στη μητέρα του, «μάνα να παρακαλάς το Θεό, όπως και εγώ, να μην μου τύχει κάτι πάνω από κατοικημένη περιοχή, εγώ ποτέ δεν θα εγκαταλείψω, ακόμη κι αν διακινδυνεύσω και τη ζωή μου».
Τοποθετήθηκε στην 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα τον Ιούλιο του 1994, ως πιλότος Phantom και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τοποθετήθηκε στην 338 Μοίρα Δίωξης Βομβαρδισμού ως εκπαιδευτής στο ΣΜΕΤ.
Στις αρχές του 2000 αρραβωνιάστηκε μια εξαιρετική κοπέλα και είχαν ορίσει τον γάμο τους για τις 15 Αυγούστου 2000.
Στις 18 Μαΐου 2000, ενώ πετούσε πάνω από τα Αντίκυρα Βοιωτίας σαν συγκυβερνήτης, το Phantom έπαθε σοβαρή μηχανική βλάβη. Ούτε κλάσμα του δευτερολέπτου δεν πέρασε από το μυαλό του κυβερνήτη και του συγκυβερνήτη να εγκαταλείψουν το αεροσκάφος τους παρότι είχαν τη δυνατότητα.
Προσπάθησαν και πάλεψαν ηρωικά, να αποτρέψουν την πτώση του Phantom μέσα στην αγορά και τα σπίτια του χωριού, με απρόβλεπτο αριθμό θυμάτων και τελικά το οδήγησαν στην άκρη του χωριού σε έναν ελαιώνα, όπου συνετρίβη, χάνοντας τελικά και οι ίδιοι τη ζωή τους.
Οι ενέργειες αυτές δείχνουν απαράμιλλο ηρωισμό, θάρρος, αυταπάρνηση και αυτοθυσία στην εκτέλεση του καθήκοντος προς την Πατρίδα.
Την υπόσχεση που είχε δώσει στη μάνα του ο Πολύκαρπος την τήρησε στο ακέραιο.
Αυτή είναι η παιδεία και η αγωγή κάθε Αξιωματικού, να πεθαίνει ηρωικά την ώρα της εκτέλεσης του καθήκοντος.
Τιμή και δόξα στον Πολύκαρπο, που πετάει στην αιωνιότητα, στον καταγάλανο ουρανό της Ελλάδας.
Το ηρωικό πετάγμά του στους αιώνιους αιθέρες, δυνάμωσε στις ψυχές μας τις αξίες και τα ιδανικά της ζωής.
Προήχθη τιμητικά, μετά τον θάνατό του, στον βαθμό του Επισμηναγού, σύμφωνα με Προεδρικό Διάταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ζει αιώνια στη μνήμη μας και η ψυχή του στους αιθέρες.
Ιερός ο θάνατός σου Πολύκαρπε! Αιωνία σου η μνήμη.