Δημήτρης Κωνσταντόπουλος: Η ανάπτυξη επιβάλλει και εθνική αγροτική πολιτική

Στη μεταμνημονιακή εποχή κύριος στόχος των επόμενων κυβερνήσεων πρέπει να είναι η εφαρμογή μιας εθνικής αγροτικής πολιτικής. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας.

Ο πρωτογενής τομέας, ωστόσο, είναι ίσως ο πλέον βασικός πυλώνας ανάπτυξης που μπορεί να αποφέρει μεγάλα οφέλη, ιδιαίτερα αν αυτή συνδυαστεί με τις προοπτικές του τουρισμού. Η γεωργία, άλλωστε, είναι ένας τομέας που λαμβάνει ιδιαίτερη στήριξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αν αναλογιστούμε ότι από το 1962 έχει θεσπιστεί η κοινή αγροτική πολιτική (ΚΑΠ) για όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης, σε αντίθεση με τους περισσότερους τομείς της οικονομίας για τους οποίους σφέρουν σχεδόν αποκλειστική ευθύνη οι εθνικές κυβερνήσεις. Όπως επίσης και το γεγονός ότι η ΚΑΠ χρηματοδοτείται με κονδύλια που αντιπροσωπεύουν το 40% του κοινοτικού προϋπολογισμού.

Ενώ, λοιπόν, στοίχημα όλων μας είναι η στήριξη του πρωτογενή τομέα, η σημερινή κυβέρνηση, πέραν των εξαγγελιών, επί της ουσίας αδιαφορεί για τον αγροτικό τομέα. Δεν έχει σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση, ενώ κατά τη θητεία της τα αντιαγροτικά μέτρα που εφάρμοσε έθεσαν τους αγρότες όλης της χώρας, από την Κρήτη έως τον Έβρο, αντιμέτωπους με σοβαρά προβλήματα. Η απόφασή της να φορολογήσει το αγροτικό εισόδημα, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων ενισχύσεων, με συντελεστή που κυμαίνεται από 22% έως 45%, να εξομοιώσει τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις με τις επιχειρήσεις που είχε ως συνέπεια την αύξηση της προκαταβολής φόρου στο 100% και να συνδέσει το φορολογητέο εισόδημα με τις ασφαλιστικές εισφορές, τις οποίες αύξησε στο υπερτριπλάσιο αυτών του ΟΓΑ δημιούργησε για τους αγρότες ένα τεράστιο αδιέξοδο.

Το αδιέξοδο αυτό έπετειναν οι αποφάσεις για την κατά 40% αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος και την κατάργηση του ΕΦΚ πετρελαίου για αγροτική χρήση που αύξησαν κατακόρυφα το κόστος παραγωγής, την απώλεια επιδοτήσεων σε γαίες που ήταν παραχωρημένες στους αγρότες ως αγροτικές και όχι ως δασικές, αλλά και οι μεγάλες καθυστερήσεις στην πληρωμή αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ και στο πρόγραμμα ψεκασμών για τη δακοκτονία και τα τεράστια προβλήματα στην εξισωτική αποζημιώσεων των μειονεκτικών περιοχών. Όπως επίσης, η απουσία συστηματικών ελέγχων των ελληνοποιήσεων για την προστασία της ελληνικής κτηνοτροφίας, η «εκούσια» αδιαφορία για τις πιέσεις που δέχονται οι κτηνοτρόφοι για τις τιμές του αιγοπρόβειου γάλακτος από τις γαλακτοβιομηχανίες, τα εκκρεμή εγγειοβελτιωτικά έργα υποδομής και βεβαίως η πολύ χαμηλή απορρόφηση των κονδυλίων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Στις πολιτικές αποφάσεις με αρνητικό πρόσημο και αντίκτυπο στους αγρότες συγκαταλέγεται επίσης η εξαίρεση της Κρήτης από το μεταφορικό ισοδύναμο, η οποία είναι αντισυνταγματική, αντιαναπτυξιακή και άδικη.

Η απογοητευτική εικόνα στην οποία έχει οδηγήσει η σημερινή κυβέρνηση τον αγροτικό τομέα εξηγεί τα προπαρασκευαστικά στοιχεία της Eurostat για το 2018 σχετικά με τη μείωση του αγροτικου εισοδήματος κατά 4,8% την ώρα που άλλες νότιες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία και η Ισπανία έχουν αύξηση κατά 5% και 4,4% αντίστοιχα.

Το Κίνημα Αλλαγής στο πλαίσιο του «Σχεδίου Ελλάδα» επεξεργάσθηκε και κατέθεσε στη Βουλή ολοκληρωμένη πρόταση νόμου που περιλαμβάνει μέτρα πραγματικής στήριξης για τον αγροτικό κόσμο, όπως η μείωση του φόρου εισοδήματος και επαναφορά στο 13%, η καθιέρωση του ακατάσχετου και αφορολόγητου των επιδοτήσεων, η αποσύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών από το φορολογητέο εισόδημα και η επιστροφή επί πλέον 5 μονάδων ΦΠΑ στους οργανωμένους σε ομάδες παραγωγούς και συνεταιρισμούς. Επίσης μέτρα για τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου του ΕΛΓΑ, τη μείωση του κόστους ενέργειας μέσω της καθιέρωσης κάρτας αγροτικού πετρελαίου, τη θέσπιση ειδικού ακατάσχετου λογαριασμού για τους αγρότες και την εξαίρεση των αγροτεμαχίων από τον συμπληρωματικό ΕΝΦΙΑ.

Η παράταξή μας έχει ιστορικούς δεσμούς με τους αγρότες. Αυτό αποτυπώνεται στο «Σχέδιο Ελλάδα» και τις προτάσεις μας για την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας και την αναζωογόνηση της υπαίθρου.

Είμαστε πεπεισμένοι ότι για να αντιμετωπιστούν οι χρόνιες παθογένειες του αγροτικού τομέα, αλλά και για να αναπτύξουμε επώνυμα και πιστοποιημένα αγροτικά προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας χρειάζεται να αξιοποιηθούν αφενός, η επιστημονική γνώση και αφετέρου οι ευρωπαϊκοί πόροι που λιμνάζουν. Στόχος μας πρέπει να είναι η κατάλληλη αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας, η εφαρμογή νέων καινοτόμων καλλιεργητικών τεχνικών και κυρίως η επιστημονική υποστήριξη του παραγωγού που αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα για την επιτυχία του εγχειρήματος αυτού. Ο παραγωγός χρειάζεται να έχει την ευκαιρία διαρκούς επαγγελματικής κατάρτισης και εύκολη πρόσβαση σε μηχανισμούς πιστοποίησης των προϊόντων του, ούτως ώστε αυτά να είναι δυνατόν να αποκτούν ονομασία προέλευσης και πιστοποιημένη ποιότητα για να γίνονται ανταγωνιστικά.

Η μετάβαση σε μια σύγχρονη αγροτική οικονομία απαιτεί πρωτίστως σεβασμό στους αγρότες, αξιόπιστους κανόνες υγιούς και διαφανούς επιχειρηματικότητας, επιστημονική υποστήριξη του αγροτικού κόσμου και καινοτομία στους τομείς παραγωγής, τυποποίησης, πιστοποίησης, μεταποίησης και εμπορίας κατά μήκος της αγροδιατροφικής αλυσίδας. Καλούμε, λοιπόν, την κυβέρνηση, έως ότου εκπνεύσει η θητεία της να συναισθανθεί τις ευθύνες της, να αφουγκραστεί τα προβλήματα των αγροτών και επιτέλους να δώσει λύσεις.