«Μάνα στο περιβόλι μας», το ξηρομερίτικο τραγούδι σε μια σπάνια εκτέλεση του Τάκη Καρναβά

Πρόκειται για ένα ερωτικό τραγούδι από την ευρύτερη περιοχή του Ξηρομέρου που εν συνεχεία διαδόθηκε σε ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία.

Το παραδοσιακό ξηρομερίτικο τραγούδι αναφέρεται στην προσέγγιση των νεαρών κοριτσιών από τους άνδρες της εποχής στις αγροτικές εργασίες και στα φρούτα-σύμβολα του έρωτα.

Το μήλο και το πορτοκάλι ρίχνονταν από τους άνδρες στις κοπέλες που ήθελαν να προσεγγίσουν και αν εκείνες τα κρατούσαν τότε εκδήλωναν τα συναισθήματά τους και την αποδοχή του έρωτά τους.

Στο τραγούδι η κόρη περιγράφει στη μάνα της, την ετοιμότητά της να περάσει στο επόμενο στάδιο της ζωής της, αυτό του γάμου, με την μάνα να παρεμβαίνει και να υπενθυμίζει στη κόρη της το νεαρό της ηλικίας.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σπάνια εκτέλεση από τον Τάκη Καρναβά με κλαρίνο τον Βασίλη Σούκα, πραγματοποιήθηκε σε εκδήλωση της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (Ο.Π.ΣΥ.Ξ.) που έγινε τον Μάρτιο του 1990 στο γήπεδο Σπόρτινγκ στην Αθήνα.

Στην εκδήλωση που προβλήθηκε από την ΕΡΤ συμμετείχαν χορευτικά από τα χωριά του Ξηρομέρου και της Βόνιτσας, με πλήθος Ξηρομεριτών και φίλων της παράδοσης να κατακλύζουν το κλειστό γήπεδο του μπάσκετ.

 

Στίχοι

Μάνα στο περιβόλι μας
και στις πορτοκαλιές μας
έγειρα ν’ αποκοιμηθώ,
λίγον ύπνο να πάρω.

Κι εκεί περάσαν τρεις αετοί
και τρεις καλοί λεβέντες.
Ο ένας με μήλο με βαρεί
κι ο άλλος με δαχτυλίδι
κι ο τρίτος ο καλύτερος
μια μαχαιριά μου δίνει.

Μάνα το μήλο το `φαγα,
το δαχτυλίδι το `χω,
τη μαχαιριά, τη χατζαριά,
δε μπορ’ να τη βαστάξω.

—————————————-

Μάνα, στο περιβόλι μας
και στις αμυγδαλιές μας
εκεί, μάνα, καθόμουνα
και κένταγα μαντήλι.

Εκεί περάσαν τρεις αητοί
και τρεις καλοί λεβέντες.
Ο ένας με μήλο με βαρεί
κι άλλος με δαχτυλίδι
κι ο τρίτος ο μικρότερος
μια πιστολιά μου ρίχνει.

Το μήλο, μάνα, το `φαγα,
το δαχτυλίδι το `χω,
την ασημένια μπιστολιά
‘δω στα πλευρά την έχω.

——————————————

Μάνα μ’, στο περιβόλι μας
και στην αμυγδαλιά μας
Εκεί, μωρ’ μάνα μου,
εκεί καθόμουν κι έραβα,
κι έραβα τα προικιά

Εκεί, μωρ’ μάνα μου,
εκεί πέρασαν τρεις αετοί
και τρεις καλοί λεβέντες
Ένας, μωρ’ μάνα μου,
ένας με μήλο με βαρεί
κι άλλος με πορτοκάλι
κι ο τρί-, μωρ’ μάνα μου,
κι ο τρίτος ο μικρότερος
μου ρίχνει δαχτυλίδι

Εγώ, μωρ’ μάνα μου,
εγώ το μήλο το `φαγα
το πορτοκάλι το `χω
κι αυτό, μωρ’ μάνα μου,
κι αυτό το χρυσοδαχτιλίδ’
το `χω για αρραβώνα

Πέτα το, κόρη μου
πέτα το, κόρη μ’, πέτα το
δεν είσαι γι’ αρραβώνα
Είσαι μικρή ακόμα
δεν είσαι γι’ αρραβώνα

iaitoloakarnania.gr