Μήτσος Κασόλας: «Η Αριστερά μπορεί με την εκκλησία να καταπολεμήσει το βάρβαρο καπιταλισμό» (Hχητικό)

Μια μεγάλη συγγραφική μορφή, τον Αιτωλοακαρνάνα Μήτσο Κασόλα φιλοξένησε η εκπομπή «ΠΡΟΣΩΠΩΝ… ΕΡΓΑ» του Σωκράτη Τσόμπου στον «ΔΥΤΙΚΑ FM 92,8».

Αφορμή γι’ αυτή τη συνέντευξη, στάθηκε η κυκλοφορία του νέου του βιβλίου «Για ένα Μανιφέστο Πολιτισμού, από τη Μικρή Μέγιστη Ελλάδα» καθώς και η παρουσίαση από τον κ. Κασόλα της ποιητικής συλλογής του Λευτέρη Τηλιγάδα «Ημερολόγιο Ποδηλάτου».

 

Συνέντευξη στον Σωκράτη Τσόμπο

 

Μιλώντας για το βιβλίο του, ο Μήτσος Κασόλας επισήμανε μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Ο πολιτισμός με δημοκρατία, παιδεία, ελευθερία, ισονομία, δικαιοσύνη, υγεία, πρέπει  να είναι η αξονική πολιτική της Αριστεράς, η άμυνά της, η επίθεσή της, χωρίς εκείνα τα παλιά δογματικά αντιδημοκρατικά της καλούπια που ακυρώνουν τα οράματα της, τους αγώνες της, ρίχνοντας νερό στο μύλο της βαρβαρότητας. Το να μην έχει ούτε η Αριστερά πολιτιστική πολιτική, αυτό αντίκειται στην ύπαρξή της και την καταδικάζει στο να  μην γνωρίζει την τεράστια δημιουργική και επικοινωνιακή δύναμη του πολιτισμού και από άποψη ήθους, ηθικής, να φαίνεται πως δεν έχει ποιοτικές διαφορές από τις κατεστημένες δυνάμεις Διαρκές καθήκον της Αριστεράς, είναι η στήριξη της δημοκρατίας, γιατί, σήμερα, αποτελεί τον εχθρό του καπιταλιστικού συστήματος που δημιουργεί ανισότητες και αδικίες στον κόσμο. Μια Αριστερά, όμως, χωρίς εγρήγορση, παιδεία, φαντασία, χωρίς τον πολιτισμό προμετωπίδα της, δεν είναι ποτέ σε θέση να υπηρετήσει ουσιαστικά την Ελλάδα, είτε από τη θέση της Αντιπολίτευσης, είτε από τη θέση της κυβέρνησης.

Η αληθινή Αριστερά οφείλει να γνωρίζει την απελευθερωτική δύναμη του πολιτισμού, τη μοναδικότητα του, την πρωτοτυπία του, τη διαχρονικότητα και τη διαφορετικότητα του πολιτισμού της Αρχαίας και της νεότερης Ελλάδας.

Η Αριστερά μπορεί χέρι –χέρι με την εκκλησία να καταπολεμήσουν το βάρβαρο καπιταλισμό που μοιράζει την αδικία και τη βαρβαρότητα στον κόσμο και αναγκάζει εκατομμύρια μικρά παιδιά να δουλεύουν. Γιατί, όπως είπε ο Ντοστογιέφσκι: «Και αν μόνο ένα μικρό παιδί σε όλο τον κόσμο κλαίει από δυστυχία,, αυτό και μόνο είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχει θεός».

Το μέλλον είναι πίσω μας και μπροστά μας και η αναγέννηση της Ελλάδας και της Ευρώπης θα έλθει μέσα από τον ελληνικό πολιτισμό, που αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου πολιτισμού. Χρειάζεται συστράτευση για την αναγέννηση της Ελλάδας και προς την κατεύθυνση αυτή προτείνει την προσφυγή της Ελλάδας στον ΟΗΕ, από τον οποίο να ζητήσει την αλληλεγγύη, τη συμπαράσταση για τη σωτηρία του πολιτισμού της και την οικονομική της σωτηρία.

Μιλώντας, για τη νέα ποιητική συλλογή «Ημερολόγιο Ποδηλάτου»  του Λευτέρη Τηλιγάδα ο κ. Κασόλας είπε πως:

 «Από χρόνια παλαίμαχος της γραφής και της στιχουργίας, ο Λευτέρης Τηλιγάδας, εκθέτει τις δυνάμεις του λόγου του και στον ελεύθερο στίχο, για δεύτερη φορά μετά από πολλά χρόνια, με την ποιητική του συλλογή «Ημερολόγιο Ποδηλάτου», με τη φιλοδοξία να συλλάβει συναισθηματικά, νοηματικά και αισθητικά την εποχή του· την εποχή μας.

Μια εποχή, που οι άνθρωποι προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω στα τεντωμένα σχοινιά της, κατακρεμνιζόμενοι πολλοί απ’ αυτούς στο χάος για πάντα. Με αυτούς τους «ισορροπιστές» και τους «κατάκρεμνους» είναι ζωσμένος ο Τηλιγάδας, και ως πολίτης, και ως ποιητής. Χωρίζει την ποιητική του συλλογή σε τέσσερις ενότητες και σε όλες τρώει τα σωθικά του, όπως γίνεται με όλους, όσους διακονούν την ποίηση και δεν επιθυμούν να είναι «δήθεν» ποιητές, αλλά αληθινοί δημιουργοί, εκτεθειμένοι στην κρίση και στην δοκιμασία των ανθρώπων και του χρόνου.

Μόνο που σήμερα, ούτε η συνθήκη, «άνθρωποι», ούτε η συνθήκη, «χρόνος», είναι δεδομένες. Έχει λιγοστέψει τόσο πολύ η παιδεία των ανθρώπων! Ωστόσο οι αληθινοί ποιητές (και όχι μόνο αυτοί), επιμένουν να θέλουν, να αλλάξουν τον κόσμο. Να θέλουν την ομορφιά και όχι την ασχήμια, που είναι η χειρότερη μορφή σκλαβιάς, απ’ όλες τις σκλαβιές των ανθρώπων.

Ο Τηλιγάδας, χρόνια στη δούλεψη του λόγου, τόσο του γραπτού, όσο και του προφορικού, γνωρίζει τις αρετές του ορθού λόγου (πανάρχαια κληρονομιά μας), γνωρίζει ότι πρέπει να γράφει περισσότερο με τη σβηστήρα. Γνωρίζει και την αφαιρετική δύναμη της ποίησης, αλλά και πόσο τα «ψιμύθια» την αποδυναμώνουν.

Γι’ αυτό, ο Τηλιγάδας, όσο μπορεί τα αποφεύγει. Κι αυτό που γνωρίζει επίσης, είναι πως η γλώσσα, είναι κι αυτή σαν την Ελευθερία. Δεν χαρίζεται, κατακτιέται. Και ο αγώνας του αυτός, για την κατάκτησή της, μαζί και για την κατάκτηση της ελευθερίας του ποιητή, είναι φανερός και επώδυνος στην ποιητική του συλλογή.

Ο Μήτσος Κασόλας γεννήθηκε στο 1936 στη Δερβέκιστα Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στην Αθήνα και εργάστηκε αρχικά ως φωτογράφος. Ως δημοσιογράφος συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τις εφημερίδες «Αυγή» και «Τα Νέα».

Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1964 με την ποιητική συλλογή «Μικρές μαρτυρίες». Το 1971 και ενώ βρισκόταν στις ΗΠΑ μεταφράζεται και εκδίδεται στην αγγλική γλώσσα η τρίτη του ποιητική συλλογή Harvest. Έχει τιμηθεί με το Α’ Κρατικό Βραβείο ταξιδιωτικών εντυπώσεων (1974) για το βιβλίο του «Η άλλη Αμερική και επίσης το 1982 με το Α΄ Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος για το βιβλίο «Ο πρίγκηπας». Τα μυθιστορήματά του «Ο πρίγκηπας» και «Αγγελίνα» έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση.