Ο Μιχάλης Πελεκάνος στο AgrinioTimes.gr: «Θα σκεφτόμουν πρόταση από ομάδα της Αιτ/νίας»
Με αφορμή τον εορτασμό των πέντε χρόνων του ειδησεογραφικού site AgrinioTimes.gr ο Αιτωλοακαρνάνας μπασκετμπολίστας Μιχάλης Πελεκάνος μίλησε στον Παρασκευά Μάζη για την μεγάλη του αγάπη τον αθλητισμό και συγκεκριμένα το μπάσκετ, πως ξεκίνησε, ποιες στιγμές ξεχωρίζει, γιατί δεν έπαιξε ποτέ σε ομάδα της Αιτωλοακαρνανίας, αλλά και το πως φαντάζεται τη ζωή του μετά από χρόνια.
-Για το γεγονός της ενασχόλησης με τον αθλητισμό: Η πρώτη μου ενασχόληση με τον αθλητισμό ήταν σε ηλικία 6 ετών με το άθλημα της ελληνορωμαϊκής πάλης. Έπειτα από ένα χρόνο θέλησα να δοκιμάσω τα αθλήματα του στίβου. Όμως και στα δυο αθλήματα έβρισκα κάτι που να μη μου αρέσει. Το μπάσκετ το δοκίμασα τελευταίο.
-Για την ηλικία που καταστάλαξε στο μπάσκετ και το έβαλες στόχο ως επάγγελμα: Στη 4η Δημοτικού αποφάσισα να δοκιμάσω το μπάσκετ. Είπα ότι θα πάω σε μία προπόνηση στις ακαδημίες του Περιστερίου για να δω αν μου αρέσει. Το αποτέλεσμα ήταν να αγαπήσω το μπάσκετ από μία μόνο ώρα προπόνησης. Με βοήθησαν και οι τότε προπονητές καθώς μου είπαν πως κάτι βλέπουν σ εμένα και με σκληρή δουλεία θα μπορέσω να εξελιχθώ σ έναν καλό αθλητή. Νομίζω πως παίζω ακόμα στα 38 μου χρόνια γιατί δεν έβαλα ποτέ το μπάσκετ στόχο ως επάγγελμα. Παίζω γιατί το γουστάρω. Παίζω γιατί αγαπώ το μπάσκετ.
-Για την κορυφαία στιγμή στην μεγάλη επαγγελματική του πορεία: Έχω τρία ορόσημα στην καριέρα μου, τα οποία είναι η μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης, η συμμετοχή με την Εθνική Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο και η κατάκτηση της Ευρωλίγκας με τον Ολυμπιακό. Είναι εμπειρίες που εύχομαι να ζήσει κάθε αθλητής. Οι στιγμές που ζεις μέσα από τις συμμετοχές σου μένουν για πάντα και σου δίνουν μια ώθηση να γίνεσαι καλύτερος μέρα με τη μέρα καθώς θες να ζήσεις κι άλλες τέτοιες στιγμές.
-Για την κατάκτηση της Euroleague Basketball με τον Ολυμπιακό το 2012 και τις αλλαγές τόσο στην ομάδα όσο και στην διοργάνωση: Η Ευρωλίγκα έχει αλλάξει. Έχει γίνει πλέον πολύ απαιτητική. Έχει γίνει ένα κανονικό πρωτάθλημα. Ένα πρωτάθλημα που κάθε χρονιά γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό, όπου όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους. Έτσι, οι ομάδες που λαμβάνουν μέρος σε αυτή τη διοργάνωση καλούνται να ανταπεξέλθουν στο πρωτάθλημα, το κύπελλο της χώρας τους και στο πρωτάθλημα της Ευρωλίγκας. Τώρα για τον Ολυμπιακό, πιστεύω πως είναι μια μεταβατική περίοδος, μια περίοδος προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Πλέον αγωνίζεται με δύο ομάδες, μια μόνο στην Ευρωλίγκα και μια αναπτυξιακή ομάδα στην Α2. Γι’ αυτή την απόφαση δεν μπορώ να πάρω θέση καθώς είναι καθαρά διοικητικό το θέμα. Ίσως όμως θα έπρεπε όλοι να αναλογιστούμε τι οδήγησε την διοίκηση σε αυτή την απόφαση και να προχωρήσουμε στις απαραίτητες αλλαγές στα ελληνικό μπάσκετ. Ίσως θα έπρεπε το ελληνικό μπάσκετ να γνωρίσει και πάλι τις παλιές καλές εποχές που ήταν αγνό και ποιοτικό χωρίς συμφέροντα. Σίγουρα η απουσία του Ολυμπιακού από το ελληνικό πρωτάθλημα είναι εμφανής. Πιστεύω η απόφαση της διοίκησης θα τους δικαιώσει. Εύχομαι να δούμε και τον Ολυμπιακό στους 8.
-Για την Εθνική και τις αλλαγές που θα φέρουν νέες επιτυχίες: Μεγάλο κεφάλαιο η Εθνική. Η Ε.Ο.Κ. έκανε μια εξαιρετική κίνηση με την πρόσληψη του coach Pitino για τον πάγκο της Εθνικής. Όλοι γνωρίζουμε τις γνώσεις και τις ικανότητες που έχει ο προπονητής αυτός. Είμαι σίγουρος πως οι επιλογές του θα φέρουν και πάλι διακρίσεις στην Εθνική μας.
-Για το γεγονός πως δεν αγωνίστηκε ποτέ έως σήμερα σε ομάδα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας από όπου και κατάγεται: Δεν είναι θέμα επιλογής, δεν έτυχε έως τώρα. Πριν 3 χρόνια είχα συζητήσεις με τον Αίολο αλλά δεν καρποφόρησαν. Βέβαια, θα σκεφτόμουν πρόταση από ομάδα της Αιτωλοακαρνανίας. Γιατί, όχι;!
-Για το άδοξο τέλος του Αίολου, τον Α.Ο. και τον Χαρίλαο: Έχουμε δει κατά καιρούς ομάδες να τελειώνουν έτσι άδοξα όπως και ο Αίολος. Είναι μεγάλο κρίμα! Παίρνεις μια ομάδα από το τοπικό, επενδύεις χρήμα, χρόνο, διάθεση και την απογειώνεις φτάνοντάς τη μέχρι και ένα βήμα πριν από την Α1. Ώσπου έρχεται μια ημέρα που για κάποιους γνωστούς άγνωστους λόγους ακυρώνεις όλη αυτή τη προσπάθεια και την επιτυχία. Από την άλλη πλευρά βλέπουμε τη μεγάλη προσπάθεια ομάδων όπως ο Α.Ο. Αγρινίου και ο Χαρίλαος Τρικούπης όπου ο τελευταίος είναι αήττητος στο πρωτάθλημα της Α2. Τέτοιες επαρχιακές ομάδες χρειάζεται το ελληνικό μπάσκετ. Ομάδες που έχουν στόχο και όραμα και τα καταφέρνουν μέσα από μία συλλογική προσπάθεια. Βλέπεις τοπική κοινωνία, παράγοντες, παίκτες, προπονητές να είναι ενωμένοι για την επίτευξη των στόχων αλλά και ο κόσμος να αγκαλιάζει αυτή την ομάδα και να προσφέρει σε αυτή γεμίζοντας το γήπεδο στους αγώνες.
-Για την μεταγραφή στον Ήφαιστος Λήμνου στην Basket League: Η αλήθεια είναι πως ήθελα να επιστρέψω στην Α1. Φέρνοντας την πρόταση ο μάνατζερ μου από την ομάδα της Λήμνου με χαροποίησε ιδιαίτερα καθώς ναι μεν είναι μια νέα ομάδα της Α1 που εισήλθε μόλις την περασμένη χρονιά και κατέληξε 6η που είναι τεράστια επιτυχία αλλά είναι και μία ομάδα που ξεχωρίζει εξωαγωνιστικά. Έχει ωραίο οικογενειακό κλίμα, έμπειρο προπονητικό τιμ και με πολύ καλή διοίκηση που στηρίζει τους παίκτες, το οποίο δε συναντάς εύκολα σε άλλες ομάδες. Ο Ήφαιστος Λήμνου μου έδωσε την ευκαιρία να επιστρέψω στην Α1 και θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Μπούμπουρα και τον coach Μανωλόπουλο που με εμπιστεύτηκαν.
-Πως ονειρεύεται αθλητικά τη ζωή του σε μία πενταετία από σήμερα: Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Εγώ θα ήθελα να είμαι υγιής ώστε να μπορώ να παίζω και να προσφέρω στο παρκέ. Σίγουρα κάποια στιγμή θα ήθελα να ξεκινήσω την προπονητική μου καριέρα, είναι κάτι που επιθυμώ με την πάροδο του χρόνου. Βέβαια δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην είναι παίκτης, θέλω να συνεχίσω να παίζω γιατί το μπάσκετ είναι αυτό που με γεμίζει. Πηγαίνω στις προπονήσεις με την ίδια όρεξη και την ίδια θέληση που πήγαινα όταν ήμουν 18. Άρα, σε 5 χρόνια βλέπουμε…
Τέλος, θα ήθελα να ευχηθώ στο AgrinioTimes.gr χρόνια πολλά και να συνεχίσει δυνατά στην αθλητική ενημέρωση. Καλές γιορτές με υγεία και αγάπη σε όλο τον κόσμο. Οι μέρες που θα έρθουν να είναι καλύτερες για όλους!