Ο Ναυπάκτιος, Στηβ Λάππας που διαπρέπει στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ (Φωτογραφίες)
Πολλοί είναι οι Ναυπάκτιοι που διαπρέπουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου σε διάφορους τομείς.
Λίγοι ίσως γνωρίζουν ότι ένας Ναυπάκτιος την καταγωγή, από την Ορεινή Ναυπακτία ξεχώρισε εδώ και χρόνια σαν προπονητής ομάδων κολεγίων και πανεπιστημιων κάνοντας μία λαμπρή καριέρα ,ενώ τώρα συνεχίζει σαν σχολιαστής της τηλεόρασης. Η εκπομπή της ΕΡΤ ‘’ Οι Έλληνες – Το όνειρο του ΝΒΑ’’ φιλοξένησε συνέντευξη του Στηβ Λάππας με καταγωγή του πατέρα του από την Περιστα Ναυπακτίας όπου ο Στηβ κάνει αναφορά στο 35 λεπτό της συνέντευξης στο εξής συγκινητικό «Ο πατέρας μου κάθε μέρα με έβαζε στη κουζίνα και μου έλεγε από που είσαι .. από την Περίστα Ορεινής Ναυπακτίας» Στη συνέχεια διαβάστε παλαιότερη συνεντευξή του που μιλαει για τον πατέρα του Θωμά και για πολλά πολύ ενδιαφέροντα και καταλήγει
«Δεν υπήρχε πιο ιερό έδαφος στη γη γι ‘αυτόν από ό, τι η Περίστα»
Ο πατέρας του κάθε μέρα τον έβαζε στη κουζίνα και του έλεγε από που είσαι .. από την Περιστα Ορεινής Ναυπακτίας
ΕΔΩ:http://webtv.ert.gr/ntokimanter/the-greeks/i-ellines-to-oniro-tou-nva/
Για τον Θωμά Λάππα, η καριέρα πού επιθυμεί ο γιος του δεν είχε καν νόημα. «Πώς θα κάνεις ΛΕΦΤΑ με μια μπάλα;» ρώτησε δύσπιστα στην πατρίδα των Ελλήνων αυτό μεταφράζεται σε «Τι θα επιτύχεις στη ζωή σου με μια μπάλα;» Για έναν άνθρωπο που είχε περάσει δεκαετίες να εργάζεται επτά ημέρες την εβδομάδα σε ένα ανθοπωλείο, το μπάσκετ ήταν ένα χόμπι, δεν είναι μια δουλειά. Ήταν σοκαρισμένος όταν ο γιος του πρότεινε μια καριέρα με μια μπάλα. Αλλά για τον γιο του Steve, ουσιαστικά ήταν το όνειρό του.
«Μπαμπά, νομίζω ότι μπορώ να το κάνω.»
Η ιστορία του Θωμά Λάππα »διαβάζεται σαν μια κλασική αμερικανική ιστορία μεταναστών: το πλοίο, το νησί Ellis, το Άγαλμα της Ελευθερίας, ένα όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Έφυγε από την Ελλάδα όταν ήταν 14, χωρίς να ξέρει μια λέξη Αγγλικά. Εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη σε μια διαφορετική γειτονιά που περιλάμβανε ένα σημαντικό ελληνικό πληθυσμό και Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα. Πολλοί Έλληνες που ήρθαν στην Αμερική εργάζονται στη βιομηχανία λουλουδιών, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων από τους συγγενείς Λάππας ». Σαν Ελληνοαμερικανός, με δυο εθνικότητας ήταν σημαντικό για τον Λάππας. Ήταν υπερήφανος γιατί πολέμησε στο Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο στή μάχη των Αρδεννών, καθώς για την Ελληνική καταγωγή του.
Ο γιος του, ο Steve Λάππας, , ο οποίος είναι ο νέος προπονητής της ομάδας μπάσκετ του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης των ανδρών, χαμογέλασε όταν θυμήθηκε τις ιστορίες. «Τον θυμάμαι να μου λέει την ιστορία του και το παράσημο πού πήρε », είπε πρόσφατα. Ήταν σαν 26 όταν το πήρε. Ο ίδιος ακόμα δεν ήξερε Αγγλικά ότι καλά και ο ίδιος δεν θα μπορούσε ακόμη και να διαβάσει την επιστολή. «Συνήθιζε να μας λέει ιστορίες από τον πόλεμο του όλη την ώρα. Ήταν περήφανος που επέζησε», δήλωσε ο Λάππας. «Πήγαινε στις εκδηλώσεις τού Στρατού, μέχρι την ημέρα που πέθανε. Ο ίδιος πυροβολήθηκε στο χέρι. Είχε το Purple Heart( βραβείο) για τον τραυματισμό του. Συνήθιζα να τον ρωτάω:« Φοβόσασταν; » «Δεν γνωρίζεις την αιτία που πολεμάς .Ω ναι, Ήμασταν φοβισμένοι. Αλλά ήταν υπερήφανος που το έκανε και ότι επέστρεψε .»
Πριν φύγει για να πολεμήσει , ο Θωμάς συνάντησε Λούλα Πολυζώνη , μια Ελληνοαμερικανίδα γυναίκα από Μπρίτζπορτ, Conn. Κράτησαν επαφή, γράφοντας επιστολές ο ένας στον άλλον , ενώ ήταν στο εξωτερικό. Μία από αυτές τις επιστολές περιλαμβάνεται στο νέο βιβλίο του Tom Brokaw του, «Αναμνήσεις της Greatest Generation». Όταν ο Θωμάς επέστρεψε στο σπίτι, ο ίδιος και η Λούλα παντρεύτηκαν. Μαζί απέκτησαν τρεις γιους, τον Ντίνο, ο Steve και τον Ιωάννη. Κάθε πρωί, από Κυριακή έως Σάββατο, ο Θωμάς Λάππας σηκώνεται στις 5 ή έξι, ανάλογα με το αν έπρεπε να πάει στην αγορά των λουλουδιών. Έπαιρνε το τρένο Α έως το τρένο D στο τρένο F ώρες μακριά και το ανταλλάσσει στο Sutphin Boulevard Ανθοπωλείο στην Τζαμάικα, Queens, όπου εργάστηκε το βράδυ. Το καλοκαίρι και τα Σαββατοκύριακα συχνά πήρε τους γιους του να τον βοηθούν .
«Δούλεψα όλες τις μεγάλες γιορτές και διακοπές: Ημέρα της Μητέρας, Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, όταν είχε πολύ δουλειά ,» είπε ο Steve Λάππας. «Με έπαιρνε επίτηδες για να μου δείξει πόσο άσχημα ήταν . Ήθελε να βεβαιωθεί ότι δεν υπήρχε περίπτωση οι γιοι του να έμεναν σε αυτήν την επιχείρηση. Προτεραιότητα του ήταν να πάμε στο σχολείο.» Κοιτάζοντας πίσω, ο Steve Λάππας λέει ότι έχει ακόμα περισσότερο σεβασμό για τον πατέρα του, τώρα για ό, τι έκανε τότε.
«Για να ξυπνάει κάθε μέρα και να πάει σε αυτό το κατάστημα», είπε, κουνώντας το κεφάλι του. «Δεν το σκέφτεσαι τόσο πολύ όταν είσαι ένα παιδί επειδή μεγαλώνεις σε μιά γειτονιά μεταναστών, πού όλοι δουλεύουν.. Αλλά για 60 χρόνια ξυπνούσε κάθε μέρα και πήγαινε σε ένα ανθοπωλείο. Στο σπίτι μας, τα πάντα περιστρέφονταν γύρω από το σχολείο, την εκκλησία και την επιχείρησή του, επειδή ήταν μια οικογενειακή επιχείρηση,» δήλωσε ο Λάππας. «Ζούσαμε λόγω του ό, τι έκανε στο κατάστημά του. Αυτό το κατάστημα ήταν προς το ζην μας.»
Η οικογένεια Λάππα μιλούσε Ελληνικά στο σπίτι και ο Θωμάς Λάππας φρόντισε η οικογένειά του να γνωρίζει τις ρίζες του πατέρα τους. «Έπρεπε να ξέρουμε ότι είμαστε Έλληνες της Αμερικής. Συνήθιζε να μας μαζεύει μέσα στην κουζίνα και να μας μαθαίνει να μιλάμε , στα Ελληνικά, και ότι γεννήθηκε, σε ένα μέρος που ονομάζεται Περίστα Ναυπακτίας,» δήλωσε ο Λάππας, και έπρεπε με Ελληνική προφορά να μιμηθούνε τον πατέρα τους. «Έλεγε’’« Πού γεννήθηκε ο πατέρας σου; » Θα έπρεπε να γνωρίζετε, που ο πατέρας σας γεννήθηκε. Τίποτα δεν σήμαινε περισσότερα για αυτόν από το ότι είναι από την Περίστα. Δεν υπήρχε πιο ιερό έδαφος στη γη γι ‘αυτόν από ό, τι η Περίστα». Οικογένεια, Εθνική Κληρονομιά ,. Σχολείο, Εκκλησία, Σκληρή δουλειά ήταν οι ακρογωνιαίοι λίθοι της οικογένειας του Θωμά Λάππα». Μπάσκετ? Όχι τόσο πολύ. Η αγάπη για το μπάσκετ γεννιέται
e-nafpaktia.gr