Νίκος Καραγιάννης: Η επόμενη μέρα στην οικονομία και την αγορά

Στην οικονομία και την αγορά, η ψυχολογία, η οποία αντανακλά τις προσδοκίες επιχειρήσεων και καταναλωτών είναι κρίσιμο στοιχείο, αλλά έχει βραχυπρόθεσμη επιρροή.
Η προοπτική μιας οικονομίας σε μακροπρόθεσμη περίοδο, καθορίζεται από δομικού χαρακτήρα μεγέθη, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θεμελιώνονται από συγκυριακού τύπου ψυχολογικά ερεθίσματα.
Είναι γεγονός ότι η χώρα μας ανταποκρίθηκε μέχρι σήμερα με επάρκεια στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Η πολιτική και επιστημονική ομάδα που ανέλαβε να την διαχειριστεί, επέδειξε σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα.
Δυστυχώς όμως, οι διαρθρωτικές ανεπάρκειες της χώρας, παραμένουν σχετικά αμετάβλητες.
Ακόμη και με τα πιο αισιόδοξα σενάρια σε σχέση με την εξέλιξη της πανδημίας, η Ελλάδα θα βρεθεί σε πολύ χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν που μας οδήγησε στο πρώτο μνημόνιο.
Πολύ υψηλότερο δημόσιο χρέος, τρομακτική ανεργία, υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και νοικοκυριά, τράπεζες με μεγαλύτερο όγκο κόκκινων δανείων και μια κοινωνία εξαντλημένη από την 10 ετή οικονομική και ψυχολογική πίεση.
Ακόμη όμως και στον υπόλοιπο κόσμο, οι συνθήκες δεν εμπνέουν καμία αισιοδοξία σε σχέση με τις οικονομικές εξελίξεις.
Η υπερχρέωση των κρατών, τα εκατομμύρια άνεργων και η έλλειψη ρευστότητας των επιχειρήσεων, όταν οι κεντρικές τράπεζες μοιράζουν δωρεάν χρήμα, πιστοποιούν μια πρωτοφανή ανισότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, μεταξύ της παραγωγικής και της χρηματοπιστωτικής οικονομίας.
Όλες οι παραδοσιακές οικονομικές αξίες του καπιταλισμού, έχουν μετατραπεί σε άυλα χρηματιστηριακά προϊόντα και έχουν αποσυνδεθεί πλήρως από την πραγματική οικονομία.
Το φθηνό χρήμα μετά από κάθε κρίση, ως μέσο τόνωσης της ανάπτυξης, παράγει απίστευτα κέρδη για τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, υπερχρεώνοντας την οικονομία της παραγωγής και της εργασίας.
Οι συμβατικές πρακτικές και τα μέχρι σήμερα καθιερωμένα πρότυπα διαχείρισης, δεν θα είναι αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης, καθώς αποδεδειγμένα αναπαράγουν τις ίδιες στρεβλώσεις.
Οι δημοσιονομικοί κανόνες πειθαρχίας και η λιτότητα, χάνουν κάθε ηθικό έρεισμα, όταν τα εισοδήματα και οι περιουσίες που δημιουργούν επιχειρήσεις και εργαζόμενοι, μετατρέπονται σε χρέη στα χέρια ανεξέλεγκτων κερδοσκόπων.
Τα ευρηματικό οικονομικό μοντέλο, όπου η πραγματική παραγωγή, υπολείπεται συντριπτικά των άυλων αξιών που καθημερινά διαπραγματεύονται στις χρηματιστηριακές αγορές, έχει οδηγήσει σε ένα μη διαχειρίσιμο παγκόσμιο χρέος.
Η συνολική αναδιάρθρωση χρεών, η επιβολή κανόνων ελέγχου και αποτροπής του τζόγου εις βάρος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και η ελεγχόμενη διοχέτευση ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, είναι οι τρείς άξονες υπέρβασης του αδιεξόδου που έχει διαμορφωθεί.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, η φούσκα που θα σκάσει, θα δημιουργήσει εκρηκτικές οικονομικές και κοινωνικές εντάσεις.

Νίκος Καραγιάννης
Λογιστής
MBA Διοίκηση Επιχειρήσεων