Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα στη συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές

Η συνταγματική αναθεώρηση είναι μια ακόμη εκκρεμότητα που θέλει να κλείσει η κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπως μας είπε ο κ. Τσίπρας, ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.

Βέβαια, όσο κι αν επαναλαμβάνουν οι κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα διάφορα περί «εμβάθυνσης της δημοκρατίας» και διάφορα άλλα παραπλανητικά, για να παρουσιάσουν ως δήθεν «προοδευτική» την πρότασή τους για τη συνταγματική αναθεώρηση, αν τη δει κανείς προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι δεν έχουν σχέση όλα αυτά με την πραγματικότητα.

Σήμερα, που η συζήτηση αυτή φτάνει στην Ολομέλεια κι ενώ έχει ήδη προηγηθεί η συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή, από τη μεριά μας μπορούμε να επαναβεβαιώσουμε, αυτό που από την πρώτη στιγμή είπαμε, ότι η συγκεκριμένη συνταγματική αναθεώρηση, υπηρετεί δύο αλληλένδετους στόχους:

Από τη μια μεριά προωθεί σημερινές ανάγκες του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος, προκειμένου αυτό να εξασφαλίσει απρόσκοπτα την κυριαρχία του.

Και από την άλλη, υπηρετεί την προεκλογική αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και στη Ν.Δ. με νέα ψεύτικα διλήμματα και διαχωριστικές γραμμές, που θα κρύβουν τη στρατηγική τους σύγκλιση, για να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Υπηρετεί όμως και την ανάγκη σας κύριοι της κυβέρνησης να πείτε ότι κάτι δήθεν προχωράτε από τις προεκλογικές υποσχέσεις σας, που τις περισσότερες, όπως γνωρίζει πολύ καλά πλέον ο ελληνικός λαός, τις έφαγε η μαρμάγκα.

Κανένα δήθεν προοδευτικό περιτύλιγμα δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό περιεχόμενο και της δικής σας συνταγματικής αναθεώρησης.

Γιατί το Σύνταγμα κατοχυρώνει την εξουσία της κυρίαρχης τάξης, διασφαλίζει τα δικά της συμφέροντα, τις δικές της συμμαχίες, προωθεί τους στόχους και τις επιδιώξεις της, που είναι σε ευθεία αντίθεση με τα αντικειμενικά συμφέροντα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Όλες οι αναθεωρήσεις του Συντάγματος που έχουν γίνει και γίνονται, στόχο έχουν την αποτύπωση σε νομική-συνταγματική μορφή, των νέων αναγκών του αστικού συστήματος, όπως αυτές διαμορφώνονται από τις εξελίξεις.

Αυτό το στόχο υπηρέτησαν οι συνταγματικές αναθεωρήσεις και των κυβερνήσεων της ΝΔ και των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Αυτό το στόχο υπηρετεί και η αναθεώρηση που συζητάμε και αποτυπώνεται στις προτάσεις που κατέθεσε η κυβέρνηση, αλλά και η Ν.Δ.

Και οι δύο υπηρετείτε τον ίδιο στόχο, κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και κύριοι της Ν.Δ.

Και ό,τι και να κάνετε, όσους καβγάδες για δευτερεύοντα ζητήματα και αν στήσετε, δεν μπορείτε να κρυφτείτε.

Θέλετε να σας θυμίσουμε τις αλλαγές που έγιναν στο ελληνικό Σύνταγμα με τις προηγούμενες αναθεωρήσεις;

Ήταν μια σειρά αλλαγές που αφορούσαν το πεδίο της οικονομίας, την ελευθερία δράσης του κεφαλαίου, που έθετε η ενσωμάτωση της χώρας μας στην τότε Ε.Ο.Κ., μετέπειτα Ε.Ε., που τώρα πια ο λαός μας καταλαβαίνει γιατί εμείς την ονομάζουμε «λάκκο των λεόντων», «λυκοσυμμαχία», και πολλοί πλέον έρχονται στα λόγια μας.

Έγιναν αλλαγές που ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο την ισχύ του δικαίου της Ε.Ε., όχι μόνο έναντι των κοινών νόμων, αλλά και έναντι του ίδιου του Συντάγματος.

Με βάση όλα αυτά, δεν φορτώσατε στο λαό τρία μνημόνια;

Με βάση όλα αυτά η χώρα μας δεν βρίσκεται υπό καθεστώς διαρκούς αυστηρής επιτροπείας;

Με βάση όλα αυτά δεν υλοποιήθηκε το σύνολο των μέτρων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου;

Μιλάμε για όλα όσα εκπορεύονται από την Ε.Ε. και ισχύουν για όλα τα κράτη – μέλη της.

Γι’ αυτό άλλωστε, πολλά από τα μέτρα των μνημονίων, που έρχονταν, έστω σε μια τυπική αντίθεση με το Σύνταγμα, νομιμοποιούνταν τελικά, μέσω της επίκλησης του ευρωενωσιακού δικαίου, που έχει αυξημένη ισχύ.

Ξεχάσατε κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την κριτική που παλιότερα ασκούσατε γι αυτές τις αλλαγές;

Και παρά το γεγονός ότι και σήμερα μιλάτε υποκριτικά για τα λεγόμενα «υπερεθνικά κέντρα», με την πρότασή σας, δεν θίγετε στο ελάχιστο καμιά από αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές, που κατοχυρώνουν την ισχύ αυτών των λεγόμενων «υπερεθνικών κέντρων».

Αυτό έγινε και με τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ε.Ε. και την ΟΝΕ.

Και εσείς κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχετε γίνει πλέον ο καλύτερος προπαγανδιστής της εμβάθυνσης της Ε.Ε., η οποία αλλάζει βεβαίως και γίνεται όλο και χειρότερη, όλο και πιο αντιδραστική.

 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές

Ο πρώτος βασικός στόχος της συνταγματικής αναθεώρησης, στον οποίο συμπίπτετε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η Ν.Δ. και οι υπόλοιποι, είναι η εξασφάλιση της περιβόητης «κυβερνητικής πολιτικής σταθερότητας».

Είναι αυτό που όλοι σας επιδιώκετε, προκειμένου, όπως λέτε, να «υπάρχει πολιτική συνέχεια», δηλαδή να μη διαταράσσεται η συνέχεια της εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής από την εκάστοτε συγκυρία.

Διότι, για παράδειγμα, εκτιμάτε ότι ακόμα και η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας ή ακόμη και η πίεση που μπορεί να ασκήσει ο λαϊκός παράγοντας σε μια δεδομένη στιγμή, είναι παράγοντες που μπορούν να ανακόψουν το αντιλαϊκό «έργο» σας.

Μάλιστα με την πρότασή σας, κύριοι της κυβέρνησης, για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, λέτε καθαρά πως κινείται στην κατεύθυνση να μην … διαταράσσεται η κυβερνητική «σας» σταθερότητα!

Δηλαδή, τι μας λέτε;

Ότι ο λαός σας ψηφίζει για να έχει σταθερότητα στην ανεργία, στην εργασιακή ζούγκλα, στους μισθούς και στις συντάξεις πείνας, στην άγρια φοροληστεία.

«Σταθερότητα» για να υπηρετείτε τους σχεδιασμούς των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ, όπως κάνατε και με την πρόσφατη συμφωνία των Πρεσπών.

Αυτό ακριβώς επιδιώκετε με την πρότασή σας για την εκλογή του ΠτΔ και τη λεγόμενη «εποικοδομητική ψήφο δυσπιστίας».

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;

Ότι κυβερνήσεις που έχουν χάσει την πλειοψηφία της βουλής, να παραμένουν στη θέση τους, παρά και ενάντια -αν θέλετε- και τη θέληση του λαού.

Βέβαια, αυτό είναι και το πρακτικό αποτέλεσμα, από άλλο δρόμο, και της πρότασης της ΝΔ για σταθερούς και αδιάκοπους τετραετείς κοινοβουλευτικούς – κυβερνητικούς κύκλους…

Είδατε, κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της Ν.Δ., πώς, σε ένα κρίσιμης σημασίας ζήτημα και παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, ταυτίζεστε;

Γιατί και οι δύο σας υπηρετείτε το στόχο για μονιμότερες, σταθερές αντιλαϊκές, αστικές κυβερνήσεις συνεργασίας, ακόμη και μειοψηφίας.

Όχι μόνο για να μοιράζεται σε περισσότερα από ένα αστικά κόμματα η ευθύνη της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά και για να μπορεί αυτή να υλοποιείται απρόσκοπτα, χωρίς εμπόδια, κενά και παρεμβολές.

Άρα, το κρίσιμο ζήτημα για το λαό, είναι όχι μόνο να μη συναινέσει, αλλά και να αντιπαλέψει αυτό το στόχο της περιβόητης κυβερνητικής πολιτικής σταθερότητας.

Γιατί, όσο το κεφάλαιο  χρειάζεται σταθερότητα στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, για να διασφαλίζει τα κέρδη του, ο λαός, πρέπει με την πάλη του, να επιδιώκει ακριβώς το αντίθετο.

Για να μπορεί ακριβώς, να καθυστερεί αντιλαϊκά μέτρα, να βάζει εμπόδια, να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές προς όφελός του.

Ο δεύτερος στόχος της συνταγματικής αναθεώρησης είναι η αναπαλαίωση αυτού του σάπιου, διεφθαρμένου, αστικού πολιτικού συστήματος, απέναντι στο οποίο υπάρχει έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Και είναι λογικό, όταν άλλα λέτε κι άλλα κάνετε χρόνια τώρα, με πρώτους και καλύτερους εσάς κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που πήρατε την ελπίδα του λαού και την κάνατε λεπίδα για τα δικαιώματά του.

Ο ελληνικός λαός βλέπει αυτή τη σαπίλα, ακόμη περισσότερο τις τελευταίες ημέρες με όλο αυτό το αλισβερίσι, το παζάρι, τις μεταγραφές, στις οποίες συμμετέχετε όλοι μαζί.

Αυτούς τους αντιδραστικούς στόχους, δεν μπορείτε να τους κρύψετε, όσο κι αν προσπαθείτε να τους ντύσετε με πομπώδη συνθήματα και μεγαλόστομες διακηρύξεις, όπως: «τομή στη δημοκρατία», «εμβάθυνση της δημοκρατίας», «προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων»…

Όσο κι αν προσπαθείτε να τους πλασάρετε ως «πρόοδο» και «ρήξη» με το παλιό συντηρητικό και φθαρμένο πολιτικό σύστημα!…

Ακόμη και αυτές οι προτάσεις σας, οι οποίες αποτελούν τη δήθεν αντινεοφιλελεύθερη ατζέντα, δεν είναι και τόσο αντινεοφιλελεύθερες, όσο λέτε.

Άλλωστε, και σήμερα, στο ισχύον Σύνταγμα, υπάρχουν διακηρύξεις για αναγνώριση δικαιωμάτων, όπως για το δικαίωμα στην εργασία, για το δικαίωμα στη στέγη, για το δικαίωμα στην απεργία, για το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι κλπ.

Για το δικαίωμα στην εργασία όμως, μπορούν καλύτερα από εσάς να μιλήσουν τα εκατομμύρια των ανέργων, των υποαπασχολούμενων, των νέων παιδιών που δεν ξέρουν τι σημαίνει δικαίωμα.

Μόνο για δήθεν «ευκαιρίες» τους μιλάτε όλοι σας.

Για να «υπερασπιστεί το δικαίωμα στη στέγη» η Ν.Δ. έβαλε τον ΕΝΦΙΑ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τον διατήρησε, απογειώνοντας τους πλειστηριασμούς.

Όσο για το δικαίωμα στην απεργία, το Σύνταγμα δεν σας εμπόδισε να ψηφίσετε τον απεργοκτόνο νόμο σας.

Κι όσο για το δικαίωμα του «συναθροίζεσθαι», πείτε το στους αγρότες που πριν προλάβουν να στήσουν τα μπλόκα, τους στείλατε τις δικαστικές διώξεις.

Όσο για την «ισότητα των πολιτών», που αναφέρεται σε όλα τα Συντάγματα διεθνώς, και στο ελληνικό, αυτή είναι κάλπικη.

Γιατί εξισώνει τον κάτοχο του κεφαλαίου με τον κάτοχο της εργατικής δύναμης, εξισώνει τον εκμεταλλευτή με τον εκμεταλλευόμενο, τον καταπιεστή με τον καταπιεζόμενο.

Από πού κι ως πού είναι ίσος ο εργαζόμενος με τον εργοδότη – ιδιοκτήτη μιας μεγάλης επιχείρησης, ενός μονοπωλιακού ομίλου, που μπορεί όποτε θέλει να προσλαμβάνει και να απολύει;

Η πρότασή σας για την κοινωνική ασφάλιση είναι καραμπινάτη νεοφιλελεύθερη πολιτική, αφού σε αυτήν εισάγεται ο όρος της ανταποδοτικότητας, ο οποίος, σας θυμίζω, αποτέλεσε τον πολιορκητικό κριό για όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τη διάλυση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα είχε απομείνει στην ασφάλιση. Να λοιπόν πώς και πού ταυτίζεστε νεοφιλεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες.

Διαβάσαμε την πρότασή σας κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά και σας της Ν.Δ., την πρόθεσή σας να κατοχυρωθεί συνταγματικά ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, που πρέπει να διασφαλίζει το κράτος.

Αν αυτό δεν είναι η συνταγματική κατοχύρωση της ακραίας φτώχειας, η ομολογία και των δύο σας ότι δεν μπορείτε τίποτα καλύτερο να εξασφαλίσετε από τη διαχείρισή της, τότε τι είναι;

Όσο για την πρόταση τα δίκτυα διανομής του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας να είναι υπό δημόσιο έλεγχο, δεν είναι γιατί θέλετε να ανακόψετε την πορεία ιδιωτικοποίησης κι απελευθέρωσης, αλλά γιατί θέλετε το δημόσιο τομέα σε ρόλο τροχονόμου.

Τι άλλο από συνταγματοποίηση των μνημονίων, είναι αυτές οι προτάσεις;

Χώρια που, ακόμη και μια σειρά δικαιώματα, που υπάρχουν σήμερα στο Σύνταγμα, εσείς και οι προηγούμενοι τα τσακίσατε, αξιοποιώντας τις ρήτρες και τα παραθυράκια, που έχει κάθε αστικό σύνταγμα.

Μάλιστα, με αφορμή την αναθεώρηση του Συντάγματος, είπατε να ξαναπιάσετε τον καβγά που αφήσατε στη μέση για την αναθεώρηση ή μη του άρθρου 16 του Συντάγματος, παίζοντας και οι δύο ξεδιάντροπα με τη νοημοσύνη δεκάδων χιλιάδων φοιτητών και των οικογενειών τους.

Για πείτε μας. Έχει καμιά αντίρρηση ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με το στόχο της Ν.Δ. για στενότερη σύνδεση των πανεπιστημίων με την καπιταλιστική αγορά και τις επιχειρήσεις;

Αυτό το στόχο δεν υπηρέτησε τέσσερα χρόνια τώρα;

Μήπως έβαλε κανένα φρένο στα επί πληρωμή μεταπτυχιακά προγράμματα;

Το αντίθετο.

Επί ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είχαμε κατακόρυφη αύξηση στον αριθμό αυτών των προγραμμάτων.

Έχει καμία αντίρρηση ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με την ισοτίμηση των πτυχίων που προωθείται, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ;

Μάλιστα, κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., για να δείτε πόσο δημοκράτες, πόσο προοδευτικοί είστε, αρνηθήκατε να υιοθετήσετε ακόμη και ορισμένα υπερώριμα αιτήματα αστικού εκσυγχρονισμού, όπως είναι η πλήρης κατάργηση του άρθρου 86 για την ποινική ευθύνη υπουργών, για να υπάρχει πραγματική ισότιμη μεταχείριση των υπουργών με τους απλούς πολίτες, σε ό,τι αφορά την ποινική αντιμετώπιση.

Απορρίψατε τον πλήρη διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας, παρά τις προεκλογικές διακηρύξεις σας.

Διαχωρισμός, που έχει ξεκινήσει εδώ και δύο αιώνες σε κάποιες χώρες και έχει συντελεστεί εδώ και δεκαετίες σε άλλες χώρες.

Απορρίψατε να κατοχυρωθεί συνταγματικά η απλή και ανόθευτη αναλογική, αντί της καρικατούρας αναλογικής που φέρατε, με δυνατότητα για μπόνους το 10% των εδρών.

Απορρίψατε ακόμη και τη ρύθμιση να μη διορίζεται η ηγεσία των δικαστηρίων από την εκάστοτε κυβέρνηση, που ήταν και δική σας πρόταση παλιότερα, όπως και πρόταση των ίδιων των δικαστικών.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Εμείς και σ’ αυτή τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, συγκεντρώσαμε την προσοχή μας είτε στην κατάργηση είτε στην θετική τροποποίηση άρθρων, που αφορούσαν πχ τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, την κατάργηση αντιδημοκρατικών άρθρων κλπ.

Καταθέσαμε προτάσεις για την προστασία και την διεύρυνση των λαϊκών, δημοκρατικών δικαιωμάτων, των συνδικαλιστικών ελευθεριών, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, χωρίς βέβαια να έχουμε αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει πραγματικά «προοδευτικό» και «δημοκρατικό» Σύνταγμα, στο πλαίσιο της σημερινής αδηφάγας εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Ένας από τους βασικούς άξονες των προτάσεών μας, αναφέρεται σε ένα από τα πιο κεντρικά ζητήματα, που θα μπορούσαν να αποτυπωθούν με τον τίτλο: «Άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων» της χώρας μας, για τα οποία ούτε εσείς κύριοι της κυβέρνησης ούτε εσείς κύριοι της αντιπολίτευσης μιλάτε, δεν τολμάτε καν να τα θίξετε.

Μιλάμε για τα άρθρα 27 και 28 του Συντάγματος, που επιτρέπουν περιορισμούς στην άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, την εκχώρησή τους σε ξένα κέντρα, αλλά και τη δυνατότητα διέλευσης και παραμονής ξένων στρατευμάτων και βάσεων στην Ελλάδα.

Είναι αυτές οι διατάξεις που επιτρέπουν την εμπλοκή της χώρας μας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, σε ένα πλαίσιο όπου το διεθνές δίκαιο γίνεται πιο αντιδραστικό, με συνέπεια την αύξηση των πολέμων και των επεμβάσεων και με την πιθανότητα για πιο γενικευμένους πολέμους στην περιοχή.

Αυτές οι διατάξεις, οι οποίες διευκολύνουν την υλοποίηση των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε., με τη συμμετοχή της χώρας μας σ’ αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς, πρέπει να αλλάξουν.

Βέβαια στο παρελθόν, η συμμετοχή της χώρας μας, σε αυτούς τους σχεδιασμούς, υλοποιήθηκε κατά παράβαση και του ίδιου του Συντάγματος, όπως την περίοδο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, με τη διέλευση των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων από τη χώρα μας, για να μακελεύουν τον γειτονικό και φίλο λαό.

Ζητάμε συγκεκριμένα, να καταργηθεί η παράγραφος 1 του άρθρου 27, που επιτρέπει την μεταβολή στα όρια του ελληνικού κράτους, καθώς και η παράγραφος 2, που επιτρέπει τη διέλευση ξένων στρατευμάτων από αυτό.

Ζητάμε επίσης, στο άρθρο 27, να προστεθεί παράγραφος που να μην επιτρέπει την απόκτηση και την παραμονή πυρηνικών και χημικών όπλων στην χώρα μας.

Είναι δυνατόν να θίξετε αυτές τις διατάξεις, όταν η κυβέρνησή σας έχει αναλάβει ρόλο σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ στην περιοχή, όταν έχετε μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκό στρατόπεδο;

Στην πρότασή μας, ζητάμε κατάργηση συνολικά του άρθρου 28, που επιτρέπει την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε ξένα κέντρα, περιορισμούς στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας.

Ζητάμε κατάργηση και της ερμηνευτικής δήλωσης που κατοχυρώνει την συμμετοχή της χώρας μας στην Ε.Ε., όπως επίσης και της ερμηνευτικής δήλωσης του άρθρου 80, που ρυθμίζει και μάλιστα συνταγματικά τη συμμετοχή της Ελλάδας στη ζώνη του Ευρώ.

Είναι αυτές οι δύο διατάξεις που κατοχυρώνουν την απαράδεκτη από κάθε άποψη, υπεροχή του δικαίου της Ε.Ε., έναντι του ελληνικού δικαίου.

Ένας άλλος βασικός άξονας της πρότασής μας, αφορά τη διεύρυνση των κοινωνικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων.

Προτείναμε να φύγουν εντελώς, οι όποιοι περιορισμοί υπάρχουν στο δικαίωμα της απεργίας.

Να υπάρξει παραπέρα διεύρυνση του δικαιώματος της απεργίας, με την κατοχύρωση και της απεργίας πολιτικής αλληλεγγύης κλπ και την απαγόρευση της ανταπεργίας, του γνωστού lock-out.

Να υπάρξει απαγόρευση της επιστράτευσης απεργών.

Να κατοχυρωθεί η επέκταση του απεργιακού δικαιώματος στα Σώματα Ασφαλείας και στους δικαστικούς και να παύσει η -με οποιονδήποτε τρόπο- απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης των υπαλλήλων του στενότερου και ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Ιδιαίτερα, θα θέλαμε να σταθούμε στα λεγόμενα κοινωνικά δικαιώματα και να υπογραμμίσουμε τα εξής:

Ξέρουμε καλά πως απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίησή τους, είναι το κράτος να έχει στα χέρια του και τα απαραίτητα εργαλεία, για να το πούμε απλά, να κατέχει τα πραγματικά κλειδιά της οικονομίας.

Άρα ότι στόχος πρέπει να είναι μια εξουσία που θα κάνει κοινωνική ιδιοκτησία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ώστε να έχει τη δυνατότητα να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Αλλά και σε κάθε περίπτωση, σε οποιεσδήποτε συνθήκες, εμείς λέμε ότι δεν μπορεί να ανεχόμαστε άλλο, η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια, η Κοινωνική Ασφάλιση να είναι εμπορεύματα.

Προβάλλουμε την ανάγκη κατάργησης στους τομείς αυτούς της δραστηριότητας των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων, που ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη τους, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια την ζωή του λαού μας.

Οι υπηρεσίες αυτές να παρέχονται δωρεάν από το κράτος.

Η κοινωνική ασφάλιση να είναι αποκλειστικά υποχρέωση του κράτους.

Πλήρης κατοχύρωση, χωρίς περιορισμούς των ελεύθερων συλλογικών συμβάσεων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Όλα αυτά τα χρόνια, δεν είχαμε καμιά αυταπάτη ότι θα υιοθετούσατε αυτές τις καθαρές υπέρ του λαού προτάσεις μας.

Εδώ ενεργοποιήσατε το νόμο Βρούτση της Ν.Δ., που καθορίζει τον κατώτερο μισθό με υπουργική απόφαση, αποκλείοντας τις συλλογικές συμβάσεις. Γι’ αυτό και απορρίψατε την πρόταση νόμου των 530 σωματείων που κατέθεσε η κοινοβουλευτική μας ομάδα.

Διεκδικούμε την πλήρη κατοχύρωση του δικαιώματος της διεκδίκησης, με ταυτόχρονη κατάργηση των όποιων περιορισμών στις δημόσιες συναθροίσεις, όπως κάνουν οι ισχύοντες περιορισμοί στο Σύνταγμα.

Επίσης, προτείναμε μια σειρά αλλαγές, που αφορούν τις δημοκρατικές – λαϊκές ελευθερίες.

Όπως για παράδειγμα, την κατοχύρωση του δικαιώματος της νομικής συμπαράστασης, σε όλες τις διαδικασίες ενώπιον όλων των δικαστικών και άλλων αρχών.

Όπως είναι επίσης η διεύρυνση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, που είναι στο έλεος της δράσης διαφόρων κατασταλτικών και άλλων μηχανισμών, υπηρεσιών και επιχειρηματικών ομίλων και που διαμορφώνουν, με τη στήριξη των Η.Π.Α., της Ε.Ε. και των κυβερνήσεών τους, νέους και πιο εξελιγμένους μηχανισμούς φακελώματος και παρακολούθησης.

Συναφής με αυτά τα θέματα είναι και ο άξονας της πρότασής μας, που αφορά την προστασία του δημόσιου πλούτου και την κατάργηση των προνομίων που απολαμβάνει εδώ και δεκαετίες το ξένο και το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Αναφερόμαστε στο άρθρο 107 του Συντάγματος. Ούτε αυτό δεν τολμήσατε να δεχθείτε.

Θέσαμε, επίσης, ζήτημα τροποποίησης του άρθρου 18 του Συντάγματος, ώστε ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας, οι υδρογονάνθρακες, τα κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό, η ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο κ.ά, να είναι ιδιοκτησία του κράτους και να μη παραχωρούνται για εκμετάλλευση σε τρίτους.

Το ίδιο να προστατεύονται και να μη παραχωρούνται σε τρίτους οι δημόσιες εκτάσεις σε ορεινούς όγκους, οι αιγιαλοί, τα σπήλαια, οι λίμνες, οι λιμνοθάλασσες, οι αρχαιολογικοί χώροι κ.ά.

Ιδιαίτερα, όσον αφορά τους αρχαιολογικούς χώρους και συνολικά την πολιτιστική κληρονομιά της πατρίδας μας, το ζήτημα αυτό αποκτά εξαιρετική επικαιρότητα, αν αναλογιστεί κανείς την μεταβίβαση αρκετών τέτοιων χώρων, στο λεγόμενο Υπερταμείο για αξιοποίηση.

Κι όταν ακούμε για αξιοποίηση, ξέρουμε ότι αυτό αφορά την παραχώρησή του στο κεφάλαιο για εκμετάλλευση.

Οι διορθωτικές κινήσεις που κάνατε, τελευταία μετά από ισχυρή λαϊκή πίεση, δεν εξασφαλίζουν ούτε όλους ούτε επαρκώς τους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας μας.

 

Κυρίες και κύριοι,

Ξεχωριστό κεφάλαιο στην πρότασή μας είναι τα ζητήματα λειτουργίας της βουλής και των πολιτειακών οργάνων.

Ξεχωρίζει το άρθρο 48 του Συντάγματος, που αναφέρεται στην «κατάσταση πολιορκίας», που επίσης είναι ένα από τα κεντρικά ζητήματα του Συντάγματος.

Όπως είναι γνωστό, με το άρθρο αυτό δίνεται η δυνατότητα αναστολής άρθρων του Συντάγματος, που ορίζουν ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες, ενώ προβλέπεται και η συγκρότηση ακόμη κι ειδικών δικαστηρίων, στο όνομα της αντιμετώπισης εξωτερικών κινδύνων ή απειλής της εθνικής ασφάλειας.

Προτείναμε την ουσιαστική κατάργηση του άρθρου 48, γιατί κανένας λόγος δεν υπάρχει να αναστέλλονται οι πολιτικές ελευθερίες, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Να εξετάζεται μόνον η περίπτωση της δυνατότητας επίταξης των αναγκαίων υποδομών (λιμάνια, αεροδρόμια, βιομηχανίες τροφίμων, φαρμάκου και άλλα), τα οποία ανήκουν σε εγχώρια ή ξένα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, σε περίπτωση επίθεσης ξένης χώρας ή συνασπισμού χωρών κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας.

Δεν χρειάζεται να αναφερθώ αναλυτικά στα ζητήματα λειτουργίας της Βουλής, για τα ζητήματα νομοθετικής πρωτοβουλίας από τον λαό κλπ.

Κι εδώ καταθέσαμε αναλυτικές προτάσεις.

Και με την ευκαιρία, επειδή η υποκρισία σας περισσεύει, μπορείτε να μας πείτε τι απέγιναν όλες αυτές οι προβλέψεις -και του ισχύοντος Συντάγματος- που απαγόρευαν τις άσχετες κι εκπρόθεσμες τροπολογίες, τους περιορισμούς στις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τα κατεπείγοντα νομοσχέδια;

Γιατί όλα τα παραβιάσατε ωμά και συνεχίζετε να τα παραβιάζετε, με διάφορα προσχήματα.

Και όλοι σας, παρά τις απαγορεύσεις και του σημερινού Συντάγματος, έτσι κυβερνήσατε. Με fast track διαδικασίες.

Και με το κακό να έχει παραγίνει την τελευταία τετραετία.

Το ίδιο ισχύει και για την νομοθετική πρωτοβουλία από τον λαό. 530 μαζικά σωματεία -θα το λέμε, θα το ξαναλέμε, θα το φωνάζουμε- σύλλογοι, εργατικά κέντρα, συνομοσπονδίες, ομοσπονδίες, που καλύπτουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, κατέθεσαν πρόταση νόμου για κατώτατο μισθό, τη ρίξατε στον κάλαθο των αχρήστων, τέτοιοι είστε, αναξιόπιστοι σε όλα σας.

Σας είπαμε και νωρίτερα ότι η πρότασή μας για τον πλήρη διαχωρισμό κράτους – Εκκλησίας είναι ένα υπερώριμο αίτημα.

Γι’ αυτό προτείνουμε να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν όλα τα αντίστοιχα άρθρα του Συντάγματος.

Ακόμη μια φορά υπογραμμίζουμε, ότι αυτός ο διαχωρισμός κράτους – εκκλησίας, σε τίποτα δεν εμποδίζει τους ανθρώπους που πιστεύουν να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Στα πλαίσια αυτά, προβλέπουμε την κατάργηση του θρησκευτικού τύπου του όρκου, την υποχρεωτικότητα του πολιτικού γάμου και της ονοματοδοσίας, όσον αφορά την αναγνώρισή τους από την πολιτεία, κάτι που επίσης δεν εμποδίζει κανέναν να κάνει και θρησκευτική τελετή.

Ο πολιτικός και οικονομικός – επιχειρηματικός εναγκαλισμός κράτους – εκκλησίας είναι ξεπερασμένος, άνευ αντικειμένου σήμερα.

Κι εδώ δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε σε τοποθετήσεις βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., στην επιτροπή συνταγματικής αναθεώρησης, που προκειμένου να κρύψουν τις δικές του υποχωρήσεις στο ζήτημα αυτό, τις διάφορες συναλλαγές τους, έφτασαν στο σημείο, αυτό το υπερώριμο αίτημα, που και οι ίδιοι πρότειναν παλιότερα, να το χαρακτηρίζουν δήθεν μαξιμαλισμό!

Θέλουμε και στη σημερινή συζήτηση να επαναλάβουμε ότι το Κ.Κ.Ε. υποστηρίζει την ενιαία σχέση εργασίας στο Δημόσιο και την κατάργηση της συνταγματικής απαγόρευσης για την μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

Και αν, κύριοι της κυβέρνησης, θέλατε να λύσετε το πρόβλημα της ομηρίας των συμβασιούχων, θα μπορούσατε να προτείνετε την αναθεώρηση αυτού του άρθρου. Όμως δεν θέλετε να το λύσετε.

 

Κύριοι και κύριοι βουλευτές

Καταθέσαμε επίσης προτάσεις για τα ζητήματα της Δικαιοσύνης και τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων.

Χωρίς βέβαια να καλλιεργούμε και ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να υπάρξει πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη από τα ισχυρά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, μέσα σε αυτό το σαθρό και διεφθαρμένο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Η πρότασή μας περιλαμβάνει κάποια υπερώριμα πιστεύουμε αιτήματα.

Τέτοιο είναι η εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από ένα ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα, αντί του μέχρι τώρα διορισμού της από την κυβέρνηση.

Για την ανάγκη αλλαγής του άρθρου, που αναφέρεται στην ποινική ευθύνη Υπουργών, έχετε μιλήσει όλοι.

Όμως το Κ.Κ.Ε. υποστηρίζει την ανάγκη ριζικής αλλαγής του άρθρου 86 του Συντάγματος, ώστε να αρθούν όλα -μα όλα- τα εμπόδια και να διώκονται οι Υπουργοί, όπως όλοι οι πολίτες.

Να ισχύσει η κοινή παραγραφή, αλλά αυτό μόνον δεν φτάνει.

Θα πρέπει η δίωξή τους να μην εξαρτάται από την θέληση της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, η κυβερνητική πλειοψηφία αποφασίζει εάν θα κινηθεί ή όχι η έναρξη της διαδικασίας.

Αν δεν το θέλει η κυβέρνηση, δίωξη δεν ασκείται.

Κι αυτό το εμπόδιο οι προτάσεις σας, το αφήνουν άθικτο.

Εμείς λέμε να καταργηθεί εντελώς το άρθρο 86 και σε κάθε περίπτωση η δίωξη να μην εξαρτάται από την θέληση της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Να κινείται και αν ακόμη το ζητά ένας περιορισμένος αριθμός βουλευτών, πχ 100.

Και εκεί να σταματά η εμπλοκή της βουλής.

Άφησα τελευταίο το ζήτημα της Τοπικής Διοίκησης, χωρίς να σημαίνει ότι είναι τελευταίο σε σημασία.

Σε μια εποχή που, όλο και περισσότερο, ενισχύεται ο ρόλος της Τοπικής Διοίκησης, ως μηχανισμός του κράτους για το πέρασμα των αντιλαϊκών πολιτικών, σταθερή μας θέση είναι η συνταγματική κατοχύρωση της υποχρέωσης του κράτους να εξασφαλίζει τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους στους Ο.Τ.Α., με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αντί της κατάστασης που υπάρχει σήμερα και αποδέχονται όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και οι εκπρόσωποί τους, στην τοπική διοίκηση, σύμφωνα με την οποία η μεταφορά αρμοδιοτήτων συνοδεύεται από οικονομικό στραγγαλισμό. Μετατρέποντας την τοπική διοίκηση σε έναν ακόμη φορομπηχτικό μηχανισμό, σε έναν μοχλό για την ενίσχυση της ανταποδοτικότητας και της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών.

Κάτι το οποίο το ζούμε καθημερινά και θα πρέπει για το λαό να αποτελεί κριτήριο κι ενόψει των τοπικών εκλογών το Μάη.

 

Κυρίες και Κύριοι βουλευτές

Εμείς, ως κόμμα, όπως κάναμε και σε προηγούμενες αναθεωρήσεις, πέρα από τα συγκεκριμένα άρθρα, θεωρούμε ότι δεν πρέπει σε αυτή τη φάση να συγκεντρωθεί ο αριθμός 180, σε κρίσιμες συνταγματικές διατάξεις, κάτι το οποίο θα λύσει τα χέρια στην όποια επόμενη κυβέρνηση και κυβερνητική πλειοψηφία, να αποφασίσει τις τελικές συνταγματικές αλλαγές κατά το δοκούν.

Το λέμε καθαρά.

Δεν σας έχουμε καμιά εμπιστοσύνη!

Γιατί όλοι σας -παρά τις διαφορές σας- υπηρετείτε τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των ομίλων, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Γι’ αυτό δεν σας έχουμε και καμιά εμπιστοσύνη, για το τι τελικά θα αποφασίσετε να υλοποιήσετε στην επόμενη Βουλή και σε σχέση με το Σύνταγμα.

Εμείς αυτές τις προτάσεις μας, τις καταθέτουμε πρώτα και κύρια στην εργατική τάξη και στο λαό, με στόχο να γίνουν αντικείμενο διεκδίκησης του κινήματος.

Μέσα από αυτήν την πάλη, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης, οι νέοι και οι γυναίκες των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων, πιστεύουμε ότι μπορούν να συνειδητοποιούν ότι η υπεράσπιση και διεύρυνση αυτών των δικαιωμάτων, η απόλαυσή τους στην πραγματική ζωή, απαιτούν βαθύτερες, ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία, στο ποιος έχει την εξουσία, οι εργαζόμενοι, ο λαός δηλαδή ή οι εκμεταλλευτές του πλούτου.