Ο Πάνος Παπαδόπουλος στο Δημοτικό Συμβούλιο Μεσολογγίου για τα βιορευστά

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ο Δήμος και η Δημοτική Αρχή, για μια ακόμα φορά, βρίσκεται προ τετελεσμένων γεγονότων. Οι απλοί πολίτες αναρωτιούνται: «Δεν ήξερες; Δεν ρώταγες;» Κι αν γνώριζες τι έκανες για να αποτρέψεις τη σημερινή εξέλιξη και ό,τι ενδεχομένως θα επακολουθήσει στο Εθνικό Πάρκα της Λιμνοθάλασσας;

Πλείστα τα ερωτηματικά:

Α) Είναι συμβατή μια τέτοια επένδυση στο Εθνικό Πάρκο και σε ζώνη υψηλής παραγωγικότητας;

Β) Οι συνεχείς τροποποιήσεις της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων από βιομάζα σε βιορευστά, καταδεικνύουν ότι υπάρχει πρόβλημα, ναι ή όχι;

Γ) Γιατί αγνοήθηκε η Επιτροπή Περιβάλλοντος και το Περιφερειακό Συμβούλιο;

Δ) Τι είδους οικοδομικές άδειες εξέδωσε ο Δήμος το 2016 στην περιοχή προστασίας;

Ε) Ο φορέας διαχείρισης για τη θετική του γνωμοδότηση, έθεσε ως προϋπόθεση, την εκπόνηση δύο (2) επιπλέον μελετών, δηλαδή διασποράς ρύπων και ορνιθολογική μελέτη. Εκπονήθηκαν ναι ή όχι;

Όλα τα παραπάνω καθιστούν άκρως προβληματική την όποια διαδικασία που ακολουθήθηκε και νομιμοποίησε την αδειοδότηση και εκτέλεση του έργου. Η αρχική μελέτη αναφέρει ότι οι μονάδες θα κάνουν επεξεργασία των καταλοίπων των ελαιουργείων της περιοχής και όχι τηγανόλαδα που είναι προβληματική η συλλογή τους σε μικροποσότητες. Η συλλογή όμως μέσω συμβατικών μεθόδων ηλεκτρόλυσης / καύσης, οποιασδήποτε βιομάζας, σε χαμηλές θερμοκρασίες απελευθερώνει και αέρια θερμοκηπίου, αλλά και αφήνει κατάλοιπα όταν είναι σε υγρή μορφή και η διαχείρισή τους είναι πολύ προβληματική (κλειστό σύστημα λιμνοθάλασσας, κλειστός ΧΥΤΑ). Ποιος επομένως μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει μόλυνση;

Από πού θα έρχεται η πρώτη ύλη προς επεξεργασία; Προφανώς απ’ το εξωτερικό, τις χώρες του τρίτου κόσμου, την Ουκρανία και άλλες. Οι τέσσερις (4) μονάδες, για να υπάρξει βιωσιμότητα, θα επεξεργάζονται 300.000 τόνους αποβλήτων ελαιοτριβείων και όχι 35.000 που αναφέρουν! Και ακούστε, τα λύματα 220.000 τόνων θα αποδίδονται πεντακάθαρα, λέει, στο βιολογικό μας καθαρισμό, δίκτυο του οποίου δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη περιοχή! Τι σημαίνει αυτό στην Ελλάδα που ζούμε, μπορεί να γίνει απολύτως κατανοητό. Ποιος εγγυάται ότι δεν θα έρχονται ακατάλληλα φορτία, ειδικότερα από τις χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου;

Εκτός από αέριους ρύπους, λοιπόν, θα έχουμε και ορυκτέλαια μηχανών εσωτερικής καύσης, δυναμικότητας έξι (6) τόνων ετησίως και για τις τέσσερις μονάδες, που θα πηγαίνουν στο ανύπαρκτο ΧΥΤΑ Μεσολογγίου! Όλα τα παραπάνω σε τεχνικό, επιστημονικό και περιβαλλοντικό επίπεδο, αρκούν για την εξαγωγή των δικών μας συμπερασμάτων.

Ως προς τον μύθο της απασχόλησης, για τον οποίο η εταιρεία μιλάει για εξήντα πέντε (65) θέσεις εργασίας, είναι ηλίου φαεινότερον ότι το ανώτερο δέκα (10) έως δώδεκα (12) θέσεις εργασίας θα υπάρξουν, καθότι προβλέπεται αυτοματοποιημένη λειτουργία των μονάδων.

Ως Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ θεωρούμε ότι:

α) Πρέπει να σταματήσει άμεσα η προωθούμενη διαδικασία υλοποίησης του επενδυτικού σχεδίου.

β) Το αρμόδιο Υπουργείο να επανεξετάσει τυχόν ενέργειες και σκόπιμες παραλείψεις συναρμόδιων υπηρεσιών.

γ) Να ξεκαθαρίσει οριστικά το χωροταξικό σχέδιο της περιοχής, ως περιοχής απόλυτης προστασίας από τέτοιου είδους “επενδύσεις”, καθότι αρκετές ακόμα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, περιμένουν τη σειρά τους…

δ) Οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι της περιοχής να φέρουν το θέμα προς συζήτηση άμεσα στη Βουλή.

ε) Ο Δήμος να εξαντλήσει κάθε είδους νομικές και θεσμικές ενέργειες που θα κριθούν απαραίτητες.

Τέλος, δηλώνουμε με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο ότι οι ζωές μας, η φύση, το περιβάλλον, ο τουρισμός, η αλιεία και η αγροτική παραγωγή της περιοχής, δεν μπαίνει σε κανένα ισοζύγιο γι’ αυτούς που ανακάλυψαν εσχάτως την περιοχή για να μεγιστοποιήσουν το ιδιωτικό τους κέρδος, υπό τον μανδύα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Μπορούν κάλλιστα να πάνε αλλού να επενδύσουν! Και όλοι να σεβαστούν – όλοι ανεξαιρέτως – σε όποια κλίμακα και βαθμίδα της διοίκησης και του κράτους βρίσκονται, την ομόθυμη αντίδραση της τοπικής κοινωνίας. Η Αιτωλοακαρνανία και η περιοχή μας, δεν μπορούν διαχρονικά να προορίζονται ως η μελλοντική χαβούζα της υπόλοιπης Ελλάδας (πετροχημικά, Πλατυγιάλι, εκτροπή του Αχελώου, λιμνοθάλασσα). Αυτό να αντιληφθούν κάποιοι ότι έχει λάβει τέλος.