Παράταξη Δ. Τραπεζιώτη: Υπέρ της πρότασης για τη δημιουργία μουσείου καπνού στο Αγρίνιο

Η Ιστορική και Αρχαιολογική Εταιρεία Δυτικής Στερεάς Ελλάδας προτείνει τη δημιουργία στο Αγρίνιο Μουσείου Καπνού και τονίζει μεταξύ άλλων:

 «Στόχος της Εταιρείας από το 2008 είναι η διάσωση και αξιοποίηση του εμβληματικού καπνεργοστασίου των Αφων ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ, ωφέλιμου εμβαδού 4.500 τ.μ., που αγοράστηκε το 2002 από το Υπουργείο Πολιτισμού για να γίνει Μουσείο και  από το 1992 κατατάσσεται στα διατηρητέα μνημεία της χώρας.

 Σχετική είναι η από 5 Οκτωβρίου 2012 απόφαση ΥΠΠΟ για να χρησιμοποιηθεί το κτίριο ως Διαχρονικό Μουσείο άμεσα συνδεδεμένο με την επεξεργασία – εμπορία καπνού και την οικονομική, εμπορική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή της πόλης του Αγρινίου.

Πρόταση μας είναι να αρχίσουν άμεσα οι σχετικές μελέτες αρχής γενομένης  από τη σύνταξη μουσειολογικής μελέτης. Για την εργασία αυτή απαιτείται η συνεργασία αρχιτεκτόνων, αρχαιολόγων, γεωπόνων και κοινωνιολόγων.

 Η πρόταση αυτή πρέπει να συνδυαστεί με την αξιοποίηση του χώρου του Καπνικού Σταθμού Έρευνας Αγρινίου για τον οποίο,  σε συνεργασία με το ΤΕΕ Αιτωλοακαρνανίας ζητήσαμε τον χαρακτηρισμό των εγκαταστάσεων του ως διατηρητέων. Ο χώρος αυτός ιδιοκτησιακά ανήκει στο ΥΠΑΑΤ.

Με τους δύο αυτούς χώρους αναδεικνύεται και διατηρείται κατά τον καλύτερο τρόπο η βιωμένη πραγματικότητα του οικονομικού και κοινωνικού παρελθόντος της περιοχής μας που πάνω σε αυτό στηρίζεται η σημερινή οικονομική και κοινωνική ζωή ολόκληρης της Αιτωλοακαρνανίας.

Με τη συνεργασία φορέων της πολιτείας, της παραγωγής, της εργασίας και του πολιτισμού και αναδεικνύοντας την ταυτότητα της περιοχής και των προϊόντων της μπορούμε να δημιουργήσουμε  τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ενός βιώσιμου, εναλλακτικού και ποιοτικού τουρισμού.

Εναλλακτικά, λόγω του χρόνου και του κόστους δημιουργίας του Διαχρονικού Μουσείου και Πολυδύναμου Κέντρου Πολιτισμού στις καπναποθήκες Παπαπέτρου θα μπορούσαμε μετά από παραχώρηση στην Ιστορική και Αρχαιολογική Εταιρεία Δυτικής Στερεάς του χώρου του Καπνικού Σταθμού Έρευνας Αγρινίου να δημιουργήσουμε στις εγκαταστάσεις αυτές ένα απαραίτητο για την περιοχή Μουσείο της καλλιέργειας, της επεξεργασίας και της  εμπορίας καπνού.

Για την υλοποίηση αυτής της πρότασης  θα ζητήσουμε την σύμπραξη ενός Δημόσιου φορέα και πρόθεση μας είναι να δρομολογήσουμε τη συμμετοχή στο πρόγραμμα αυτό του Πανεπιστημίου Πατρών στο οποίο ανήκουν και οι τρείς πανεπιστημιακές σχολές της πόλης του Αγρινίου

Σκοπός είναι να καταγραφεί προεισαγωγικά η εμβληματική παρουσία του Αγρινίου στoν  κατάλογο των πόλεων του καπνού σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Η εμβληματική αυτή θέση του Αγρινίου δεν σχετίζεται μόνο με παραγωγή, αλλά και με την επεξεργασία-βιομηχανοποίηση και εμπορία του προϊόντος αυτού. Το Αγρίνιο δεν ήταν  μόνο τόπος παραγωγής όλων σχεδόν των ποικιλιών και τύπων καπνού, αλλά κυρίως  τόπος επεξεργασίας και εμπορίας του προϊόντος, από τους σημαντικότερους στη χώρα μας και την Ευρώπη,  με γνωστές διεθνώς βιομηχανικές μονάδες επεξεργασίας για όλους τους τύπους των καπνών.

Σε εθνικό επίπεδο μάλιστα, το Αγρίνιο ήταν αποκλειστικά η μοναδική πόλη όπου επεξεργάζονταν για πολλά χρόνια τα λεγόμενα καπνά εσωτερικής κατανάλωσης (τσεμπέλια και μαύρα) και την ποικιλία μυρωδάτα Αγρινίου και από τους πιο σημαντικούς τόπους επεξεργασίας και εμπορίας για όλες τις άλλες ποικιλίες («καμπά κουλάκ», «μπασμάς», «Σμύρνης» κ.λ.π.).  

Σε ό,τι αφορά τον καπνό δεν πρέπει να ξεχνούν οι νεώτεροι ότι η ανόρθωση της Ελλάδας από τους πολέμους (1ο και 2ο) καθώς και το εξαγωγικό της εμπόριο για πολλές δεκαετίες στηρίχθηκε στον ελληνικό καπνό, εμπορικό όνομα που δημιουργήθηκε από τους αγρότες, το εξειδικευμένο ινστιτούτο με εμπνευσμένους επιστήμονες και φωτισμένους για την εποχή εμπόρους και βιομήχανους.   

Το αίτημα αυτό από την  πλευρά της Ιστορικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Στερεάς Ελλάδας  εκφράζεται, όχι από συναισθηματικούς και τοπικιστικούς λόγους αλλά από καθαρά ιστορικούς και κοινωνικο-οικονομικούς, τη γνώμη αλλά και το αίτημα, ότι όλο αυτό το συγκρότημα πρέπει να διασωθεί και να δοθεί στον ελληνικό λαό ως τόπος ζωντανής μνήμης  τεσσάρων αιώνων μόχθου, δημιουργίας και πολιτισμού της πόλης του Αγρινίου και της χώρας γενικότερα.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι γίνεται κατανοητό πως είναι απαραίτητο να δοθεί η δυνατότητα στη πόλη μας, το Αγρίνιο, να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο χώρο μνήμης, τοπικής ταυτότητας, πάνω στη μήτρα ενός προϊόντος, του καπνού, με μεγάλη  συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική εξέλιξη της χώρας, καθοριστική στη διαμόρφωση της νεότερης ελληνικής ιστορίας, καταγραφής της ιστορίας της αγροτικής έρευνας και της γεωργικής μηχανολογίας, και όλα αυτά σε μία καινοτόμο σύμπραξη  με τη σύγχρονη τεχνολογία».

Η Παράταξή μας συμφωνεί απολύτως και στηρίζει την ανωτέρω πρόταση της Ιστορικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Στερεάς Ελλάδας και καταγγέλλει την άρνηση του  Δημάρχου Αγρινίου, σε πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, να δεχθεί την πρόταση της Παράταξής μας όπως ο Δήμος ζητήσει από το ΥΠΑΑΤ την παραχώρηση σε αυτόν του κτηρίου του Καπνικού Σταθμού ‘Έρευνας Αγρινίου προκειμένου να υλοποιηθεί στο κτίριο  αυτό η προαναφερόμενη πρόταση της Ιστορικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Στερεάς Ελλάδας.

Η άρνηση αυτή του Δημάρχου είχε ως επιχείρημα ότι δεν μπορεί ο Δήμος να «φορτώνεται», όπως χαρακτηρίστηκα είπε,   κτίρια και να μην ξέρει πως να τα αξιοποιήσει. Η απαράδεκτη αυτή άρνηση του Δημάρχου συνιστά ταυτόχρονα παραδοχή και ομολογία εκ μέρους του  της ανικανότητάς του να απαντήσει  σε ένα αίτημα ετών για την ανάδειξη του πολιτιστικού και κτιριακού αποθέματος που υπάρχει στο Δήμο μας και να εκμεταλλευτεί  χρηματοδοτικές ευκαιρίες που «τρέχουν» μέσω Εθνικών και Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων για την αξιοποίησή του.