Θεοδωρικάκος: «Η μάχη θα κρατήσει περισσότερο από δύο εβδομάδες»

«Φυλακισμένοι» στα σπίτια μας μέχρι νεωτέρας θα είμαστε όλοι αφού όπως παραδέχθηκε ο υπουργός Εσωτερικών Τάσος Θεωδωρικάκος. 

«Η μάχη θα κρατήσει πολύ. Δεν είναι μια υπόθεση που θα κρατήσει τις επόμενες 1-2 εβδομάδες».

Κακώς πιστεύουν πολλοί ότι η υποχρεωτική οικιακή καραντίνα θα διαρκέσει μέχρι της 6 Απριλίου. 

Προσπάθησε να επιρρίψει την ευθύνη στου πολίτες αναφέροντας «από το λάθος ενός ανθρώπου την πληρώνουν δεκάδες».

Η ουσία όμως παραμένει η ίδια: Μια κοινωνία που θα παραμείνει έγκλειστη για πολύ καιρό, ποτέ δεν θα είναι πλέον η ίδια. Όποιος ξέρει τι σημαίνει «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» ή γνωρίζει το πείραμα των «δεσμοφυλάκων και των φυλακισμένων» του Στάνφορντ το γνωρίζει αυτό.

«Πρέπει να ετοιμαστούμε γιατί τις επόμενες εβδομάδες τα πράγματα από ιατρικής άποψης μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολα. Αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση αλλά και τον τελευταίο Έλληνα είναι να είμαστε όλοι εδώ και να περάσουμε την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες» συμπλήρωσε ο κ. Θεοδωρικάκος.

Όπως τόνισε «έχει σημασία οι πολίτες να τηρήσουν τα μέτρα με απόλυτη πειθαρχία και να ετοιμαστεί το σύστημα του υπουργείου Υγείας. Ο καθένας πρέπει να κοιτάζει το μέτρο της προσωπικής του ευθύνης».

Ειδικά για το υπουργείο Εσωτερικών ανέλυσε ότι «έχουμε μεγάλο βάρος στην αυτοδιοίκηση γιατί έχουμε δύο σημαντικούς τομείς: Την καθαριότητα και τη στήριξη των ευπαθών ομάδων και των ηλικιωμένων ειδικά όσων είναι μόνοι».

«Όλη μας η συζήτηση είναι πώς θα αποφύγουμε κάτι που θα είναι πολύ χειρότερο. Το σύστημα υγείας πρέπει να μείνει όρθιο για να αντιμετωπίζει τα κρούσματα και το σύστημα των δήμων πρέπει να διασφαλίσει ότι οι πόλεις θα είναι καθαρές».

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνοια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, μερικές φορές σε σημείο που να υπερασπίζονται και ταυτίζονται με τους απαγωγείς.

Αυτά τα συναισθήματα γενικά θεωρούνται παράλογα υπό το πρίσμα του κινδύνου ή ρίσκου που υπέστησαν τα θύματα, τα οποία θεωρούν ουσιαστικά, την έλλειψη κακοποίησης από τους απαγωγείς ως μια πράξη καλοσύνης. Το Σύστημα Βάσεων Δεδομένων Ομήρων του FBI δείχνει ότι περίπου 8 τοις εκατό των θυμάτων παρουσιάζουν ενδείξεις συνδρόμου της Στοκχόλμης.

Το Πείραμα φυλάκισης του Στάνφορντ ήταν ένα πείραμα πάνω στις ψυχολογικές επιπτώσεις που επιφέρει η μετατροπή ενός ατόμου σε φυλακισμένο ή δεσμοφύλακα. Το πείραμα διεξήχθη το 1971 από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή ψυχολογίας Φίλιπ Ζιμπάρντο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.

Εικοσιτέσσερις φοιτητές επιλέχθηκαν από 70 για να παίξουν τους ρόλους των φυλακισμένων και των δεσμοφυλάκων και να ζήσουν σε μια υποτιθέμενη φυλακή που είχε δημιουργηθεί για τους σκοπούς του πειράματος στο υπόγειο του κτιρίου της Επιστήμης της Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Η επιλογή των υποψηφίων έγινε με βάση την απουσία ψυχολογικών και ιατρικών προβλημάτων, αλλά και ποινικού μητρώου, έτσι ώστε να αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για την επιστημονική παρατήρηση. Οι ρόλοι μοιράστηκαν μετά από ρίψη κέρματος (κορώνα ή γράμματα).

Οι φυλακισμένοι και οι δεσμοφύλακες μπήκαν κατευθείαν στους ρόλους τους προχωρώντας τους ρόλους του όμως πέρα από τις προβλέψεις, οδηγούμενοι σε επικίνδυνες και ψυχολογικά καταστροφικές καταστάσεις. Το ένα τρίτο από τους φρουρούς κρίθηκε ότι επέδειξαν “γνήσια” σαδιστικές τάσεις, με αποτέλεσμα αρκετοί φυλακισμένοι να τραυματιστούν ψυχολογικά και δύο από τους φοιτητές να αποχωρήσουν νωρίς από το πείραμα. Μετά την κατάρρευση ενός φοιτητή από τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στη φυλακή, και συνειδητοποιώντας ότι είχε παθητικά επιτρέψει ανάρμοστες συμπεριφορές να λάβουν χώρα κάτω από την εποπτεία του, ο Ζιμπάρντο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι φυλακισμένοι όσο και οι δεσμοφύλακες είχαν ταυτιστεί υπερβολικά με τους ρόλους τους, με αποτέλεσμα να τερματίσει το πείραμα μετά από έξι μέρες.

Και τα δύο είναι αναγκαστικά «πειράματα» εγκλεισμού και έχουν συνέπειες τόσο στους ενεργόντες όσο και κυρίως και στους παθόντες. Αυτό που συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία θα έχει σημαντικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεση των μελών της.

pronews.gr