Η θέση του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών για το ποδόσφαιρο και την κυβέρνηση

«Ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, μίλησε χθες το βράδυ στη Βουλή και προανήγγειλε «πρωτοβουλίες», επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα των επιλογών της κυβέρνησης στο χώρο του ποδοσφαίρου και προσπαθώντας να διαχειριστεί τις ανάγκες παλαιών και νέων κατεστημένων.

Απέτυχε, παταγωδώς.

Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, βρήκε ευκαιρία για εύκολη κριτική, ξεχνώντας τάχα ότι συναγελάστηκε με συμφέροντα και ότι παραδέχτηκε πως η πολιτεία του σε αντιπολίτευση και κυβέρνηση χαρακτηρίστηκε από αυταπάτες. Έτσι έχει βαφτίσει την ταύτισή του με λαϊκιστικές και πελατειακές αντιλήψεις και πρακτικές, εντός και εκτός συνόρων.

Η αλήθεια είναι ότι,

Μέσα σε λίγα μόλις 24ωρα βιώσαμε σε μια μόνο υπόθεση, όλα όσα οδήγησαν τη χώρα μια ανάσα από μια εθνική καταστροφή.

Αποδείχθηκε και πάλι ότι, η δεξιά αντι-μεταρρύθμιση του κ. Μητσοτάκη ισοδυναμεί με τον πελατειακό λαϊκισμό, που θέλει το κράτος λάφυρό του και προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, φέρνει τους θεσμούς στα μέτρα του – για την ακρίβεια, περιφρονεί το κράτος δικαίου, ευτελίζει θεσμούς, δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες, ορθή νομοθέτηση κ.λπ.

• Αποδείχθηκε ότι, πάσης φύσεως συμφέροντα διαθέτουν τις δικές τους εκπροσωπήσεις και το προσκείμενο πολιτικό δυναμικό.
• Αποδείχθηκε ότι, η φανέλα, ως απόδειξη της προσπάθειας των αθλητών, δεν έχει καμία αξία, παρά μόνον οι σχέσεις των ιδιοκτητών των ομάδων με τις πελατειακές πολιτικές δυνάμεις.

Και όλα αυτά, την ίδια ώρα που, οι ίδιοι εκπρόσωποι του πελατειασμού χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδιά που βρίσκονται εκτός συνόρων και οικοδομούν υποτίθεται, πιλοτικά προγράμματα για την επιστροφή τους, την ίδια ώρα που παρακαλούν διεθνώς για επενδύσεις.

Στο όνομα ποιας αξιοκρατίας, άραγε;

Αποδείχθηκε περίτρανα ότι, δεν υπάρχει μέλλον αν δεν αλλάξουμε πορεία.

Ακόμη και σήμερα, 10 χρόνια μετά την εκδήλωση της κρίσης, με τις προφανείς αδυναμίες της συντήρησης να διαχειριστεί στοιχειωδώς συγκρούσεις της πολιτικής με συμφέροντα, αρκεί να αναλογιστεί κανείς τι θα συνέβαινε αν την πρώτη εκείνη τραγική περίοδο της κρίσης, την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας είχε είτε η δεξιά, είτε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που πωλούσαν σενάρια ευκολίας, όπως αυτά των Ζαππείων και της Θεσσαλονίκης και από τα οποία δεν απουσίαζε ούτε και αυτό της μετάβασης από το ευρώ στη δραχμή.

Μόνο μια λέξη θα μπορούσε να περιγράψει την κατάσταση που θα βιώναμε. ΤΡΟΜΟΣ.

Αλλά και εδώ, η αλήθεια είναι ότι, είναι εύκολο να πουλάει κανείς φούμαρα, όταν κάποιος άλλος κάνει τη δύσκολη δουλειά.

Συμπέρασμα: Όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες ημέρες, χωρίς καμιά εξαίρεση, άλλος λίγο και άλλος πολύ, απέδειξαν με τη στάση τους μια τραγική συνθήκη, που συνεχίζει να ταλανίζει τους Έλληνες και τη χώρα – και με όλους τους τρόπους φέρνει δυσάρεστα αποτελέσματα σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου και των συμφερόντων της χώρας σε μια ιδιαίτερα σύνθετη και κρίσιμη περίοδο:

Αυτονομία της πολιτικής – πελατειασμός, σημειώσατε 2.»