Ο Αιτωλοακαρνάνας Πάνος Κονδύλης στο AgrinioTimes.gr: «Η μουσική με ηρεμεί αλλά και με πωρώνει ταυτόχρονα»

Ο ταλαντούχος Αιτωλοακαρνάνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός Πάνος Κονδύλης με καταγωγή από το Πεντάλοφο απασχόλησε αρκετά τα τοπικά μέσα -και όχι μόνο το προηγούμενο χρονικό διάστημα- με αφορμή την προβολή του βίντεο κλιπ του πρώτου του τραγουδιού με τίτλο «Όμορφος κόσμος» στο οποίο αποτυπώνεται και η αγάπη του για τα πάτρια εδάφη με πλάνα από το Μεσολόγγι και Πεντάλοφο.

Ο Παρασκευάς Μάζης και το AgrinioTimes.gr συνάντησαν τον νεαρό καλλιτέχνη και μίλησαν μαζί του, για το τι τον έκανε να ασχοληθεί με τη μουσική, το πρώτο του τραγούδι αλλά και ποια θέλει να είναι η συνέχεια στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας.

-Για την ενασχόληση με τη μουσική: Ασχολήθηκα με την μουσική από πολύ μικρός γιατί είναι κάτι που με ήρεμη και με πωρώνει ταυτόχρονα… Είναι κάτι μαγικό για το οποίο θα μπορούσα να μιλάω μέρες ολόκληρες.

-Για την κυκλοφορία του πρώτου του κομματιού: Δε μπορώ παρά να είμαι ενθουσιασμένος γιατί κάνω αυτό που θέλω. Είναι μία προσωπική δικαίωση το γεγονός πως άρεσε στον κόσμο.

-Για τα θετικά σχόλια που απέσπασε το video clip: Σίγουρα, έπαιξε ρόλο το γεγονός πως είχε πλάνα από το Μεσολόγγι και το Πεντάλοφο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το βαθύτερο νόημα των στίχων αυτού του κομματιού που είναι βγαλμένοι μέσα από τη καθημερινότητα.

-Για τα επόμενα βήματα: Αυτό το καιρό ετοιμάζουμε ένα τραγούδι που ελπίζω να προλάβει να κυκλοφορήσει πριν της γιορτές. Προς το παρόν δε μπορώ να πω και πολλά, το μόνο που πρέπει να τονίσω είναι πως η μουσική και οι στίχοι είναι το κάτι άλλο και εύχομαι να το αγαπήσει και ο κόσμος.

-Για το αν η εμφάνιση παίζει σημαντικό ρόλο: Σίγουρα, παίζει ρόλο και η εμφάνιση αλλά όλα ξεκινούν από τις γνώσεις που διαθέτεις πάνω σε αυτό με το οποίο έχει γεννηθεί για να ασχοληθείς.

-Για τον ελεύθερο χρόνο: Φροντίζω να περνάω πολύ χρόνο με τους φίλους μου, με βοηθούν και με ενθαρρύνουν σε αυτό που κάνω. Επίσης, για εμένα ο ελεύθερος χρόνος είναι μουσική. Θα καθίσω στο σπίτι θα γράψω ή θα παίξω κιθάρα.

Ερμηνεία: Πάνος Κονδύλης
Φωνητικά: Οι μικρές, Ευδοξία και Δήμητρα Πλακίδα
Στίχοι: Πάνος Κονδύλης
Moυσική: Gus Plk (Κωνσταντίνος Πλακίδας
Ενορχήστρωση-programming: Gus Plk (Κωνσταντίνος Πλακίδας)
Programming bass: Γιώργος Μεταξάς
Mix-Mastering: Γιώργος Μεταξάς

 

Στίχοι

Ξυπνάω το πρωί κι ανοίγω πάλι τα μάτια
βρίσκω τον εαυτό μου μέσα σ΄ άδεια μπουκάλια
κι αποτσίγαρα μου θυμίζουν το σήμερα
πράγματα ανούσια που μοιάζουν εφήμερα

Κατεστραμμένα πράγματα αγγίζουν τη γη
χάνετ΄ ο νους μου σαν ένα μαύρο πουλί
που γυρίζει τον κόσμο και δε βρίσκει ζωή
τα αισθήματα έχουν γίνει μόνο πλήκτρα και κουτί

Μακάρι να μπορούσα να γίνομουνα σφαίρα
να γυρίσω τον κόσμο μέσα σε μια ημέρα
πιάνω τον εαυτό μου να χάνεται πάλι
σιχάθηκε η ψυχή μου αυτό το μαύρο χάλι

Να ανοίγεις το παράθυρο να μη βλέπεις ζωή
να πουλάνε πιστεύω για ένα κομμάτι ψωμί
χτυπήσαν την αγάπη κι΄ ναι στην εντατική
κι η χαρά απ΄ τον πλανήτη έχει εξαφανιστεί

Όμορφος κόσμος θα ξημερώσει μια μέρα
κι ας μην υπάρχω θα ΄μαι στο σύμπαν μια σφαίρα
όμορφος κόσμος θα ΄ναι η αγάπη στο κέντρο
θα ΄ναι μεγάλο της ανθρωπιάς μας το δέντρο

Το γκρίζο έχει γίνει τ΄ αγαπημένο μου χρώμα
κι ότι με καταστρέφει θα το θάψω στο χώμα
θα το θάψω για να γίνει ένα δέντρο μεγάλο
να βγάλω απ΄ το μυαλό μου αυτό τ΄ άσχημο πλάνο

Να ριζώσει να στεριώσει να γίνει γερό
και πιτσιρίκια να παίζουν κάτω από αυτό
στον κορμό του θα χαράξω αγάπη και χαρά
μπας και το κληρονομήσει η επόμενη γενιά

Εκπαίδευση σου λέει πως κάνουν στα σχολεία
μα κανείς απ΄ αυτούς δε διδάσκει παιδεία
δε διδάσκει κανείς γι΄ αγάπη κι ανθρωπιά
αυτά είναι εφόδια για μία καλύτερη γενιά

Το μόνο που κοιτάνε να σου βγάλουν το μάτι
μήπως έτσι τους φύγει από μέσα το άχτι
έχουν γίνει αρετές τα λεφτά και τα λούσα
και ανθρώποι δεν έχουν να φορέσουν παπούτσια

Όμορφος κόσμος θα ξημερώσει μια μέρα
κι ας μην υπάρχω θα΄μαι στο σύμπαν μια σφαίρα
όμορφος κόσμος θα΄ναι η αγάπη στο κέντρο
θα΄ναι μεγάλο της ανθρωπιάς μας το δέντρο

Μετράνε τα αισθήματα με τσέπη και χαρτί
πουλάνε τα αισθήματα για το προς το ζην
έχω δει την αλήθεια να πεθαίνει αργά
το κακό και το μίσος να της δίνουν μαχαιριά

Για αυτό κι εγώ θέλω να γίνω πουλί
να πετάει η ψυχή μου από ΄δω κι από ΄κει
Θα προσπαθήσω ν΄ αναστήσω αγάπη και χαρά
να περνάω απ΄ το δέντρο να βλέπω τον πιτσιρικά

Να με χαιρετά με το χαμόγελο στ΄ αυτιά
καθώς φεύγω προς τον ουρανό και βλέπω ψηλά

Όμορφος κόσμος που – θα ήταν αυτός
δίχως μίσος κακία θα ήταν καλός
όμορφος κόσμος πού – θα ήταν αυτός
μέχρι να γίνει αυτό θα είμαι πια νεκρός
όμορφος κόσμος που – θα ήταν αυτός
μέχρι να γίνει αυτό θα είμαι πια νεκρός

Όμορφος κόσμος θα ξημερώσει μια μέρα
κι ας μην υπάρχω θα ΄μαι στο σύμπαν μια σφαίρα
όμορφος κόσμος θα ΄ναι η αγάπη στο κέντρο
θα ΄ναι μεγάλο της ανθρωπιάς μας το δέντρο