Αποσπάσματα από την ομιλία του Θανάση Αλεξάκη στο Μνημείο 120 στην Αγία Τριάδα
«Όλοι οι συναγωνιστές και οι σύντροφοι παλιοί και νέοι, συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους 120 συντρόφους μας, που το 1944 εκτελέστηκαν-δολοφονήθηκαν σε αυτόν εδώ τον χώρο από τους Γερμανούς κατακτητές, τους ντόπιους δοσίλογους ταγματασφαλίτες τσολιάδες.
Τους τιμάμε γιατί με την ανυπότακτη στάση ζωή τους μας έδειξαν ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, ότι η βαρβαρότητα δεν είναι μονόδρομος, ότι ο κόσμος μπορεί να απαλλαγεί από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης, να γίνει δίκαιος, αρκεί ο ίδιος να το πιστέψει, να γίνει αυτός ο μοναδικός πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, με αγώνα παρεμπόδισης, αντεπίθεσης και ανατροπής.
Τιμάμε σήμερα τους αλύγιστους ήρωες, τους 120 αγωνιστές της λευτεριάς που στήθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των Χιτλεροφασιστών και του τάγματος ασφαλείας του Τολιόπουλου. Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής, της τρομοκρατίας, της βίας και της εξαθλίωσης, ένα ήταν το δίλλημα. Ή να υποκύψεις και να παραδοθείς στους κατακτητές στη λογική «του λιγότερο κακού» Ή να αντισταθείς συλλογικά αγωνιζόμενος για την λευτεριά και την αξιοπρέπεια, ώστε να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του.
Οι συναγωνιστές μας, οι 117 εκτελεσθέντες, οι 3 απαγχονισθέντες στην κρεμάλα της κεντρικής πλατείας, ο Πάνος Σούλος, ο Χρήστος Σαλάκος, ο Αβραάμ Αναστασιάδης όλοι τους μέλη του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ διάλεξαν το δεύτερο. Με αυτή τους τη στάση παραδειγματίζουν τους εργαζόμενους, το λαό και ιδιαίτερα τη νέα γενιά μέχρι σήμερα.
Τη στιγμή που κάποιοι έτρεξαν να προσφέρουν γη και ύδωρ στον κατακτητή προσφέροντας απλόχερα τις υπηρεσίες τους και προπαγανδίζοντας με δηλώσεις τους και εκβιαστικά διλλήματα, να καθίσει ήσυχα ο λαός, η πατριωτική φωνή του ΚΚΕ αναδύθηκε. Ήταν η φωνή της αντίστασης, της ανυπακοής που καλούσε μέσα από το ΕΑΜ, το ένοπλο τμήμα του ΕΛΑΣ, την Ενιαία Πανελλήνια Οργάνωση Νέων την (ΕΠΟΝ) να χτυπηθεί αλύπητα ο ξένος καταχτητής και οι ντόπιοι δοσίλογοι. Ήταν ήρωες όπως αυτοί που τιμάμε σήμερα, που απέδειξαν πως δεν υπάρχει αήττητος εχθρός, πως η μόνη υπερδύναμη είναι ο ταξικά αγωνιζόμενος λαός, η ταξική πάλη και όχι τα κελεύσματα για ταξική συνεργασία που σημαίνει υποταγή και ήττα.
Ο αγώνας της εθνικής αντίστασης δεν ήταν απλώς ένας μεγάλος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας. Ήταν ταυτόχρονα δεμένος με μια Λαϊκή Δημοκρατική Επανάσταση που η ξένη ένοπλη επέμβαση, σε συνεργασία με τους ντόπιους πρώην συνεργάτες των Γερμανών φρόντισε να πνίξει στο αίμα. Τα οράματα της εθνικής αντίστασης, τα οράματα για τα οποία αγωνίστηκα και εκτελέστηκαν οι 120 αγωνιστές μας, παραμένουν και σήμερα στόχοι πάλης του εργατικού λαϊκού κινήματος, όλων όσοι βλέπουν πως στα χρόνια που πέρασαν από τότε, ο φασισμός μπορεί να άλλαξε προσωπείο, το πρόσωπό του όμως παραμένει αναλλοίωτο»
**
«Η στήριξη της Χρυσής Αυγής και η ανάδειξή της σε κοινοβουλευτικό κόμμα αυτό αποδυκνύει. Η «Χρυσή Αυγή» όχι μόνο δεν είναι αντισυστημική δύναμη, αλλά είναι παιδί του συστήματος, όπως άλλωστε ήταν και οι ιδεολογικοί και πολιτικοί της πρόγονοι τη δεκαετία του 1920 – 1930 (Χίτλερ – Μουσολίνι κ.λπ.) που αξιοποιήθηκαν για την υπεράσπιση του καπιταλιστικού συστήματος και για τη διεξαγωγή του Β’ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Είναι στρατιωτικού τύπου οργάνωση ιδεολογικών και πολιτικών απογόνων του ναζισμού και του φασισμού, απόγονοι των τσολιάδων και των δοσίλογων, και δεν εννοούμε τους ψηφοφόρους που πρέπει στις επόμενες εκλογές να διορθώσουν την ψήφο τους»
«Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην περαιτέρω αντιδραστικοποίηση, που είναι φυσικό επακόλουθο σε συνθήκες κρίσης, η εργατική τάξη δεν πρέπει να υποστείλει τη σημαία του ταξικού αγώνα ενάντια στην εξουσία της αστικής τάξης στο όνομα της ενότητας με τις αστικές δυνάμεις. Μέσα από τους κόλπους των αστικών δυνάμεων των λεγόμενων «δημοκρατικών δυνάμεων», των θεσμών του αστικού κράτους προετοιμάζεται και ο φασισμός και η ανοιχτή δικτατορία της αστικής τάξης. Μόνη απάντηση είναι η ένταση της προσπάθειας για την οργάνωση του εργατικού κινήματος, για τη λαϊκή συμμαχία στην πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου»
«δε μασάμε από τέτοιου είδους φτιαχτούς μπαμπούλες. Αντιμετωπίζουμε την κάθε πολιτική δύναμη με βάση τις θέσεις της, με βάση το παρελθόν της. Ξέρει να ξεχωρίζει ότι ο κόσμος που κάτω από μια επιφανειακή θέση λέει, «Χρυσή Αυγή, γιατί είναι αντισυστημική», δεν είναι ούτε φασίστας, ούτε ρατσιστής. Αυτός ο κόσμος πρέπει να κερδηθεί και θα κερδηθεί με τη μάχη των ιδεών, με τη δράση, την πάλη και την παρέμβαση του ταξικού κινήματος και της προβολής και ανάδειξης της ιστορίας της εθνικής αντίστασης»
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΒΕΒΗΛΩΣΗΣ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΕΑΜ, ΟΤΑΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ, ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ, ΤΗΣ ΕΕ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΕΑΜ ΚΑΙ Ο ΕΛΑΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΝΟΠΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ ΣΥΣΣΙΤΙΑ
«Επίσης, από αυτό εδώ το βήμα τιμάμε τα 67 χρόνια από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών στις 9 ΜΑΗ.
Τα τελευταία οξύνεται η επίθεση στην ιστορική αλήθεια, εντείνεται ο αντικομουνισμός. Η ΠΕΑΕΑ καλεί τους εκπαιδευτικούς να ορθώσουν τείχος αντίστασης, να διδάξουν την αλήθεια και μπροστά στις 9 ΜΑΗ , μέρα αντιφασιστικής νίκης των λαών. Αυτή τη μέρα, η κόκκινη σημαία της ΕΣΣΔ υψωνόταν στο ΡΑΙΧΣΤΑΧ, στο κτήριο του κοινοβουλίου της Γερμανίας. Σήμανε το τέλος του β’ παγκοσμίου πολέμου, τη συντριβή του φασισμού.
Ο φασισμός και ο πόλεμος «δεν ήρθαν από το μέλλον». Ήρθαν από τα σπλάχνα της βαθιάς εκμεταλλευτικής κοινωνίας, του κεφαλαίου, δεν οφειλόταν σε κάποιους μανιακούς, όπως συχνά παρουσιάζουν τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Απέναντι στον φασισμό στάθηκε η ΕΣΣΔ με πάνω από 20 εκατομμύρια θύματα. Ο Σοβιετικός λαός μαζικά επέδειξε τέτοια αυτοθυσία γιατί υπεράσπιζε τη δική του πατρίδα, την κοινωνία στην οποία έκανε ο ίδιος κουμάντο με σκοπό την ικανοποίηση των δικών του αναγκών. Απέναντι στο φασισμό στάθηκε το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ. Ψυχή, οργανωτής και κύριος αιμοδότης ήταν το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Καμιά πλαστογραφία δε θα σβήσει τις εποποιίες. Καμιά ‘σπέκουλα’ περί ολοκληρωτισμού και εξίσωσης κομμουνισμού-φασισμού δεν μπορεί να κάμψει την αλήθεια. Στη χώρα μας ο τότε αστικός κόσμος ή συνεργάστηκε με τον κατακτητή ή έσπερνε την ηττοπάθεια καλώντας το λαό να είναι φρόνιμος. Είναι οι φυσικοί πρόγονοι του σημερινού πολιτικού προσωπικού που καλεί το λαό να αποδεχθεί τη ληστεία του για τη σωτηρία της πλουτοκρατίας. Η εκτέλεση των 120 και τότε αυτό επιδίωκε να περάσει: την υποταγή. Όμως η ιστορία τους διέψευσε. Είναι χαρακτηριστική η φράση του συντρόφου μας ΕΠΟΝίτη Χρήστου Σαλάκου που όταν του ετοίμαζαν τη θηλιά πριν την κρεμάλα στην κεντρική πλατεία φώναξε δυνατά: «θα σας εκδικηθεί ο λαός του Αγρινίου, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΑΜ».
Η ιστορία έχει μόνο μια αλήθεια και τη γράφουν οι λαοί. Η ιστορική μνήμη είναι προίκα του λαού μας για να ανοίξει ο δρόμος για το αύριο της νέας γενιάς. Δεν παραδίδουμε την ιστορία όχι μόνο γιατί τη γράψανε με το αίμα τους οι πατεράδες μας αλλά γιατί δεν έχουμε το δικαίωμα να προδώσουμε το μέλλον και τη ζωή των παιδιών μας. Η ανάδειξη της ιστορίας και της ιστορικής αλήθειας δεν αποτελεί μια τυπική ευθύνη, αλλά αναπόσπαστο στοιχείο της αγωνιστικής διαπαιδαγώγησης, ώστε η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης να εμπιστεύεται τη δύναμή της, το λογικό της, να κατανοήσει τη θέση και την αποστολή των τάξεων σήμερα.