Η Αγωνιστική Ενότητα Καθηγητών για τις εκλογές της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας

%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%88%ce%b7%cf%82

Α.Ε.Κ.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΤΗΝ Β’ ΕΛΜΕ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ

(ΡΑΣ- ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

«Όταν το παλιό αρνείται να πεθάνει και το καινούργιο αργεί

να γεννηθεί, τότε ζούμε στην εποχή των τεράτων»

Antonio Gramsci

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Οι εκλογές (7-12-2016) για την ανάδειξη του ΔΣ της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας θα διεξαχθούν μέσα σε ένα ασφυκτικό πολιτικό κλίμα. Το Μνημόνιο 3, ψηφισμένο από τις πιο πολλές πολιτικές δυνάμεις της Βουλής, εφαρμόζεται από τη μνημονιακή πλέον Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία πρόσφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στο παραπαίον μειοψηφικό μπλοκ του ΝΑΙ, περνώντας στην απέναντι όχθη. Τον τελευταίο χρόνο ψήφισε ένα Ασφαλιστικό-λαιμητόμο, διατήρησε (και βάθυνε) τις μνημονιακές περικοπές σε μισθούς-συντάξεις, ξεπούλησε στρατηγικές υποδομές της χώρας, υποτάχτηκε σε κάθε εντολή των Δανειστών. Και όλα αυτά στο όνομα της παραμονής μας στο ΕΥΡΩ, της αποπληρωμής ενός χιλιοπληρωμένου, ληστρικού χρέους και της ανακεφαλαιοποίησης για ακόμα μια φορά του τραπεζικού συστήματος, μέσα σε μια Ευρωζώνη-ζουρλομανδύα και σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που όλο και περισσότερο μοιάζει με εφιάλτη για τους λαούς της, έχοντας ως μοναδικό στόχο την απρόσκοπτη κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Στην Εκπαίδευση, η Κυβέρνηση συνεχίζει τον μνημονιακό ολετήρα των προηγούμενων ετών, έστω και πιο διστακτικά, κυρίως λόγω των προηγούμενων μαχητικών αγώνων. Έτσι λοιπόν, παρά τις κατακτήσεις της πρώτης περιόδου που αναίρεσαν (ή απλά πάγωσαν προσωρινά) κάποιες από τις πιο ακραίες πλευρές του Μνημονιακού Αρμαγεδδώνα στην εκπαίδευση (επαναφορά διαθέσιμων στα ΕΠΑΛ, πάγωμα Τράπεζας Θεμάτων, πάγωμα Αξιολόγησης-χειραγώγησης-ΠΔ152, κ.ά.), η σημερινή Κυβέρνηση:

  • Διατηρεί σε ισχύ το σύνολο σχεδόν των αντιδραστικών και αντιλαϊκών μνημονιακών Νόμων που μειώσανε στο μισό τις δαπάνες για την Εκπαίδευση.
  • Οδηγεί στην ανεργία χιλιάδες αναπληρωτές συναδέλφους με τη μείωση των ωρών διδασκαλίας στα Ωρολόγια Προγράμματα σε Δημοτικό-Γυμνάσιο.
  • Ενισχύει τη σχολική διαρροή, αυξάνοντας τα ελάχιστα όρια σχηματισμού τμημάτων σε ΓΕΛΕΠΑΛ και στρώνοντας έτσι το έδαφος για νέες συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων.
  • Με το Π.Δ. για αξιολόγηση μαθητών στα Γ/σια κινδυνεύουν να μην παίρνουν απολυτήριο ούτε από το 9/χρονο σχολείο με τον Μ.Ο. 13 που εισάγει από του χρόνου – βλέπε κατάρτιση γυμνασιακή !
  • Συρρικνώνει την Επαγγελματική Εκπαίδευση, συγχωνεύει Τομείς και Ειδικότητες, κλείνει ολιγομελή τμήματα, νομοθετεί τη Μαθητεία-εκμετάλλευση των αποφοίτων, κ.ά. Η πολιτική αυτή στρώνει το χαλί στους επόμενους για σαρωτικές απολύσεις στο δημόσιο, όπου δεν θα έχει κανένας πλέον καμία δικαιολογία για ότι συμβεί.  
  • Ανοίγει τον δρόμο για πιο ταξικό σχολείο με το κυνικό Πόρισμα Λιάκου (ο οποίος ορίστηκε από τον ίδιο τον τέως Υπουργό Παιδείας Φίλη), το οποίο περιλαμβάνει ρητά κλείσιμο πολλών Λυκείων, κατάργηση μαθημάτων κι ειδικοτήτων, μαθήματα κι απολυτήρια 2 ταχυτήτων, εισαγωγή διαβλητών και καινοφανών στοιχείων στην εισαγωγή μαθητών στα ΑΕΙ (δοκίμιο, συνέντευξη!, «εθελοντισμός», κ.ά.) και πολλά άλλα που καταργούνε στην πράξη το όραμα για το Δημοκρατικό Σχολείο των Όλων και των Ίσων.
  • Στρώνει το έδαφος για την επερχόμενη Αξιολόγηση-χειραγώγηση και τα «Κουπόνια», με πορίσματα Επιτροπών συγκροτημένων από το Υπουργείο, που είναι σε απόλυτη ταύτιση με τη νεοφιλελεύθερη λογική της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ και μιλάνε για «οικονομική αυτονομία» της σχολικής μονάδας, δηλαδή το κάθε σχολείο να ψάχνει χορηγούς και για τους μισθούς των εκπαιδευτικών(!). Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η επιλογή του Κ. Γαβρόγλου ως νέου Υπουργού Παιδείας, ο οποίος ήταν Πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων και τοποθετήθηκε σαφώς υπέρ της «οικονομικής αυτονομίας», δηλ της αναζήτησης πόρων από τα ίδια τα σχολεία.
  • Ακόμη και σε στοιχειώδη ζητήματα αστικού εκσυγχρονισμού της Εκπαίδευσης (πχ ΑΠΣ Θρησκευτικών), δειλιάζει μπροστά στις αντιδράσεις συντηρητικών κύκλων. Έτσι, οι όποιες αυταπάτες περί «Παράλληλου Προγράμματος» και «πιο ανθρώπινης-αριστερής διαχείρισης του Μνημονίου» πάνε σιγά-σιγά κι αυτές περίπατο. Ίσως δυο λόγια για το αυτοδοοίκητο της Εκπαίδευσης (3ος αιρετός, επιλογή διευθυντών & διεθυντών εκπαίδευσης), σε αντίθεση με την οικονομική αυτονομία.

Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν, καλούμαστε να επιλέξουμε εκπροσώπους στο ΔΣ της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας, όπου πρέπει με αποφασιστικό τρόπο πρέπει να μαυρίσουμε όλους αυτούς που έκλεισαν την ΕΛΜΕ και την μετέτρεψαν σε κλοτσοσκούφι! Το ερώτημα που αντικειμενικά τίθεται είναι αν θέλουμε να αντισταθούμε αποτελεσματικά και πλήρως σε αυτήν την πολιτική ή να «βάλουμε» πλάτη στις μνημονιακές πολιτικές, εξωραϊζοντας ή ακόμη χειρότερα, παλινορθώνοντας, μέσω της ψήφου στις παρατάξεις του παλιού δικομματισμού, ένα σαπισμένο σύστημα που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεωκοπία.

Εμείς, εκπαιδευτικοί που στο παρελθόν συμμετείχαμε σε όλους τους μαζικούς αγώνες, ανεξαρτήτως Κυβέρνησης, επιλέγουμε την πρώτη λύση, τη συνέχιση του Ανεξάρτητου Αγώνα. Γιατί τελικά ούτε αγωνιστήκαμε ενάντια στην «Υπουργό της Φωτοτυπίας» Διαμαντοπούλου ούτε κάναμε 17 μέρες Απεργία το 2013-14 ενάντια στις απολύσεις των συναδέλφων μας, μόνο και μόνο για να φέρουμε ξανά την ίδια πολιτική με άλλο όνομα και περιτύλιγμα. Και απορρίπτουμε, βέβαια, ψευτοδιλήμματα επιλογής ανάμεσα στον «καλό» τωρινό Μνημονιακό Δυνάστη μας και στον χειρότερο(;) Μπαμπούλα που περιμένει στη γωνία να έρθει. Είδαμε τις προηγούμενες δεκαετίες πού οδήγησε αυτή η λογική του οπαδικού Δικομματισμού και της πάση θυσία προσκόλλησης στην Κυβέρνηση.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, ο Συνδικαλισμός οφείλει να είναι σχετικά αυτόνομος από τις κεντρικοπολιτικές δομές, υπερασπιζόμενος πρώτα από όλα τα συμφέροντα ολόκληρης της κοινωνίας, του λαού και των εκπαιδευτικών. Η ανεξαρτησία των συνδικαλιστικών οργάνων δεν μπορεί να επιτευχθεί με τη συνύπαρξη συναδέλφων που στηρίζουν μια Μνημονιακή Κυβέρνηση και άλλων συναδέλφων που την αντιπολιτεύονται. Ούτε μπορεί να υποτάσσονται οι αρχές μας στο όνομα μιας πάση θυσία (ψευτο)ενότητας απέναντι σε έναν κοινό εχθρό, η οποία θα διαλυθεί με την πρώτη σοβαρή κρίση. Και φυσικά δεν είναι ανεξαρτησία η δήθεν μακριά από κόμματα απολιτική προσέγγιση. Κάποιος έχει ευθύνες για όλα αυτά που γίνανε και γίνονται. Έχουμε όλοι παρελθόν και φυσικά παρόν που σε μεγάλο βαθμό υποδηλώνει και το μέλλον.

Οι καιροί πλέον έχουν αλλάξει. Για την αποτελεσματική Αντίσταση απέναντι στη Μνημονιακή Πολιτική δεν αρκούν «ηθικά συμβόλαια» μεταξύ μας, αλλά αποφασιστικά νέες μορφές αντίδρασης και φωτισμένες πρωτοβουλίες με πιο βαθιές πολιτικές συμφωνίες, όπως τη ρήξη με τα Μνημόνια, την Κυβερνητική Πολιτική και την ΕΕ. Ενωτικά και Αγωνιστικά να αναχαιτίσουμε τον κατήφορο που μας οδηγούν οι «απολιτικ» λογικές και του καθωσπρεπισμού.

Ξεπερνάμε τις κυβερνητικές ηγεσίες της ΔΑΚΕ – ΣΥΜΑΧΙΑΣ και την αμφίσημη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, που έχουν τεράστιες ευθύνες για το κλείσιμο της Β΄ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας. Η αδικαιολόγητη απουσία του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία στα μικρά και μεγάλα ζητήματα, είναι ολοφάνερη και στον πιο ένθερμο ψηφοφόρο τους. Σε μια εποχή προχωρημένης κρίσης του κλάδου και αριθμητικής συρρίκνωσης, κρύφτηκαν, εγκαταλείποντας τους συναδέλφους να τρέχουν σε 3 και 5 σχολεία, να μην έχουν που την κεφαλήν κλίνη και η διοίκηση με το υπουργείο παιδείας ανενόχλητοι να αλωνίζουν βάζοντας τον κόφτη τόσο ψηλά που να οδηγηθούν τα περισσότερα σχολεία της περιφέρειάς μας σε κλείσιμο στο άμεσο μέλλον, χωρίς να δίνουν πουθενά λόγο. Η συνέχεια αυτής της κατάστασης θα είναι καταστροφική για όλους μας. Η αντίδρασή μας πρέπει να είναι άμεση με την αλλαγή ενός άλλου συσχετισμού στο Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ, που να θέλει και να μπορεί να οργανώσει την αντίσταση των συναδέλφων μαζί με την κοινωνία. Για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά και για τα δίκαια των εκπαιδευτικών σε αγωνιστική, αντιμνημονιακή και δημοκρατική κατεύθυνση.

ΥΓ: Καλούμε κάθε συνάδελφο, που συμφωνεί σε κοινή κάθοδο για τη συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού Μετώπου σ’ αυτές τις εκλογές της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νία, να συμπορευθεί μαζί μας.  

Αγρίνιο 20-11-2016

Με τον καιρό να ‘ναι κόντρα, Έχει τιμή σαν πετάς!

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Β’ ΕΛΜΕ ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΙΑΣ

Η ΕΛΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ & ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ      

Α.Ε.Κ.