Αγρίνιο: Τρία μαγαζιά και ένα Ν.Π.Δ.Δ. γέμισαν την πόλη με αρρώστια

Μου το έλεγε προχτές στο τηλέφωνο ένας φίλος: «Τρία μαγαζιά και εκατόν πενήντα “αρουραίοι” γέμισαν την πόλη με κορωνοϊό». Δεν ξέρω τι εννοούσε όταν έλεγε «αρουραίοι» και ούτε τον ρώτησα. Ίσως να εννοούσε το νεαρόκοσμο της περιοχής που για δύο εβδομάδες «ξεσάλωσε» σε αυτά τα τρία μαγαζιά που ανέφερε. Όλη η πόλη όμως το γνώριζε το συγκεκριμένο γεγονός και όλοι είμαστε υπεύθυνοι για τη θέση στην οποία βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.

«Και η αστυνομία;», θα σπεύσει να αναρωτηθεί κάποιος, «τι έκανε η Αστυνομία»; «Δεν το έβλεπε όλο αυτό»;

  • του Λευτέρη Τηλιγάδα

Τι να σας πω; Προσωπικά, από την εποχή των γουέστερν ακόμα, δεν ήμουνα ποτέ, ούτε με τον σερίφη ούτε με το «ιππικό» που έφτανε για να αποκαταστήσει τα πράγματα. Ήμουν πάντα με την Κοινότητα. Αυτή ήταν εκείνη που έθετε τα όρια και κατέβαλλε το αντίτιμο των επιλογών της. Ο Σερίφης στην καλύτερη περίπτωση εφάρμοζε το γράμμα του νόμου και στη χειρότερη το χρησιμοποιούσε «διά ίδιον όφελος». Να μην μιλήσω για το «ιππικό»… Αυτό εφάρμοζε πάντα την ισχύ του νόμου της οπλής των αλόγων του.

Το ζητούμενο λοιπόν, δεν  είναι τι έκανε ή τι δεν έκανε η αστυνομία. Το ζητούμενο κατά την εκτίμησή μου θα έπρεπε να είναι ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε η Κοινότητα.

Αλλά η Κοινότητα δεν αντέδρασε. Η Κοινότητα ανέχθηκε (ουδεμία έκπληξη!), όπως έχει χρόνια τώρα εκπαιδευτεί να κάνει, τα πάντα. Και τα ανέχθηκε, επειδή τα δικαιολόγησε: «Κουραστήκαμε», είπε. «Ώρα να χαλαρώσουμε»… Έβλεπε και τον σερίφη χαλαρό, έβλεπε και το «ιππικό» να έχει στραμμένη την προσοχή του στις «αθλοπαιδιές» και τους «πειραματισμούς» του Γενικού Επιτελείου του, που είχε διατάξει «γενικό άνοιγμα της οικονομίας» και αφέθηκε άνετη να ζήσει ή και να ανεχθεί την «επιβεβλημένη χαλαρότητα» που της ετοίμασαν ως αντίδοτο στο φόβο.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχαμε και τη Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, η οποία ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου αποφάσισε το δικό της «αντάρτικο» αρνούμενη να υπακούσει σε όσα από κοινού η συντεταγμένη πολιτεία με την «Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστικὴ Ἀρχὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, την Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας», είχε συμφωνήσει για την αποφυγή της διάδοσης της Covid-19.

Τρία μαγαζιά λοιπόν και οκτώ ενοριακοί ναοί επέτρεψαν τους συνωστισμούς στα πεζοδρόμια και τις αυλές μπροστά στην πόρτα τους αντίστοιχα, αλλά και στο εσωτερικό τους οι δεύτεροι, γεμίζοντας σήμερα τα σπίτια αυτής της πόλης με ασθενείς.

Την ώρα που οι «λυπητερές καμπάνες» των 5.000 ευρώ χτύπησαν για κάθε ιδιοκτήτη καφέ στην πόλη του Αγρινίου, επειδή σέρβιρε δυο – τρεις καφέδες σε δυο τρεις πελάτες του, οι καμπάνες στους ενοριακούς ναούς της πόλης χτύπησαν χαρούμενα, γιατί «ο θάνατος, μόνο με τον θάνατο πατιέται».

  • Ο καθένας και η πίστη του θα μου πείτε… Άλλοι πιστεύουν ότι «υπάρχει ζωή μετά θάνατον» κι άλλοι ότι «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη». Στους δεύτερους να γράψετε και μένα. Άλλωστε το δικαίωμα να επιλέγουμε την ουτοπία μας το διαθέτουμε ακόμα.

Όταν όμως η αρρώστια αρχίζει να «μαυρίζει» τις μέρες μας, δεν θεωρείτε ότι ως κοινωνία κάτι πρέπει να κάνουμε, για να απαλλαγούμε από αυτό τον «σπόρο» που μέρες τώρα αρχίζει πια να επωάζεται και να ευδοκιμεί μέσα στα σπίτια μας;

Αλλά και αυτά τα περί ισονομίας και ισοπολιτείας, με τα οποία μας εμβολιάζουν χρόνια τώρα τα μυαλά, δεν πρέπει κάποια στιγμή να ισχύσουν κιόλας;


«Αgrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr