Ο Αγρινιώτης Νίκος Πατερέκας απαθανάτισε την ακριβοθώρητη αγριόγατα (Photos)

Ο Αγρινιώτης φωτογράφος Νίκος Πατερέκας μίλησε στον Παρασκευά Μάζη και στα μέσα του «Agrinio365» Media Group (AgrinioTimes.gr – Antenna-Star.gr) καθώς μετά από τρία χρόνια κατάφερε να απαθανατίσει την ακριβοθώρητη αγριόγατα.

Αναλυτικά τα όσα αναφέρει:

«Όλα ξεκίνησαν πριν τρία χρόνια όταν άρχισα να αναζητώ το μοναδικό άγριο αιλουροειδές της χώρας μας στα βουνά της ορεινής Ναυπακτίας.

Με τις διακριτικές συνήθειες αυτού του ζώου που αποφεύγει τον άνθρωπο, κινείται κυρίως νύχτα και μέρα μακριά από τους ανθρώπους πάντα, ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να περιμένω και πολλά, ήξερα ότι και μόνο η θέαση της θα ήταν ένα ερωτηματικό, πόσο μάλλον η επίτευξη μιας φωτογραφίας της. 2 χρόνια αναζήτησης, με περπάτημα μεγάλες αποστάσεις, συζήτησης με ντόπιους αν τυχόν είδαν κάποια…και ακόμα δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω.

Αν φανταστούμε ότι ελάχιστοι ντόπιοι ή κυνηγοί έχουν δει ποτέ μια αγριόγατα, πόσο μάλλον οι ντόπιοι που μένουν μόνιμα όλο το χρόνο στο βουνό, έκατσα κάτω και τα ζύγισα σκεπτόμενος πως μάλλον θα παραμείνει ένα μεγάλο απωθημένο…. παρόλα αυτά, η προσπάθεια συνεχιζόταν….το 2020 ήταν μια χρονιά που σκέφτηκα πως για να καταφέρω να φωτογραφήσω αυτό το είδος θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω κάποιου άλλου είδους τεχνική και όχι την παραδοσιακή αναζητώντας την, γιατί μας αποφεύγουν.

Οπότε κατάφερα και συγκέντρωσα εξοπλισμό με αυτοματισμούς που θα μου παρείχαν την δυνατότητα και το τεράστιο πλεονέκτημα να τα αφήσω στο βουνό και να αφήσουν το ζώο να πλησιάσει εκεί ώστε να φωτογραφηθεί μόνο του.

Το μόνο που έλειπε ήταν να βρω ένα καλό μέρος πολλά υποσχόμενο και φρέσκα ίχνη. Δεν άργησα να εντοπίσω φρέσκα ίχνη από κάποιο ενήλικο ζώο που είχε περάσει πρόσφατα από ένα μονοπάτι μέσα στο δάσος. Η διαδικασία ξεκίνησε και μετά από ένα μήνα επίσης υπομονής, φυσικών φαινομένων που κινδύνεψαν τα μηχανήματα έξω κατάφερα τις πρώτες λήψεις.

Δύο από αυτές ξεχώρισαν, η μία με ένα θηλυκό ζώο να κοιτά τον φακό γεμάτο περιέργεια και με το ένα αυτί στραμμένο σε άλλη κατεύθυνση, αναδεικνύοντας την χάρη αλλά και την αγριάδα αυτού του πλάσματος.

Η δεύτερη με έναν ενήλικο αρσενικό που έπιασε έναν δασοποντικο και πέρασε μπροστά από το μονοπάτι, γύρισε κοίταξε και συνέχισε ύστερα την πορεία του.

Μάλιστα αυτή η φωτογραφία ήταν ονειρική καθώς ένας ντόπιος φίλος σε συζήτηση που είχαμε κάνει πριν καταφέρω αυτές τις φωτογραφίες μου είχε εξιστορήσει για μια τέτοια ακριβώς εικόνα που είχε δει. Μια αγριόγατα με ένα ποντίκι στο στόμα της που μόλις είχε πιάσει.

Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα όταν πετυχαίνεις σαν φωτογράφος αυτό που προσπαθούσες τόσο καιρό….. όλα έρχονται στην επιφάνεια, η ανακούφιση, η δικαίωση για τους κόπους και φυσικά μερικές καλές λήψεις να θυμίζουν την αυθεντικότητα της φύσης μας, της ελληνικής φύσης.

Οι αγριόγατες είναι πλάσματα μοναδικά, άγρια, ατίθασα και δεν έχουν καμία σχέση με τις ημέρες γάτες που όμως είναι πρόγονοι τους.

Έχουν ανάγκη από απείραχτες παρθένες περιοχές με δάση μακριά από τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος το μόνο κακό που τους έκανε είναι να εισέρχεται και να καταστρέφει τα βουνά τους με τις παράνομες υλοτομίες, τα παράνομα κυνήγια και με το να φέρνει μαζί του στα ορεινά χωριά οικόσιτες γάτες οι οποίες όμως μπορούν να ζευγαρώσουν με τις άγριες και έτσι προκαλούν μακροχρόνια ζημιά στην καθαρόαιμά του άγριου είδους.

Παρ’ όλα αυτά η αγριόγατα θα συνεχίζει να επιζεί στα δάση της Αιτωλοακαρνανίας μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα».