Γ. Αλμπάνης στο AgrinioTimes.gr: «Το Νοσοκομείο Αγρινίου είναι αδικημένο» – Μεγάλη συνέντευξη
Γεώργιος Αλμπάνης: «Το Νοσοκομείο Αγρινίου, ως δευτεροβάθμιο Νοσοκομείο, υλικοτεχνικά είναι πολύ καλά εξοπλισμένο. Υποστελεχωμένο ναι, με γιατρούς όμως που προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Το πιστεύω αυτό που σας λέω, δεν το λέω έτσι για να το ακούσετε. Σίγουρα εισπράττει μία πολύ αρνητική διάθεση από τον κόσμο του Νομού, είναι πιστεύω αδικημένο».
Το θέμα της τοπικής Δημόσιας Υγείας, είναι ένα θέμα πολύπλευρο και ανεξάντλητο. Η συζήτησή μου με τον επεμβατικό Καρδιολόγο κ. Γεώργιο Αλμπάνη, Συντονιστή Διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής της Νοσηλευτικής μονάδος Αγρινίου, και Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου μας, δε φιλοδοξεί να αναλύσει τις πτυχές ενός αρκετά επιβαρυμένου συστήματος, ούτε να δώσει λύσεις σε προβλήματα που ταλανίζουν επί χρόνια την τοπική κοινωνία. Επικεντρώνεται όμως σε έναν πολύ σημαντικό τομέα της τοπικής υγείας και επιχειρεί να παρουσιάσει ένα έργο πολύ σκληρό και απαιτητικό που διατελείται και εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, χάρη σε μια ομάδα ανθρώπων που έχει αναγάγει την Ιατρική επιστήμη σε πραγματικό λειτούργημα, με απόλυτα ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα.
Πίστευα ότι η συζήτησή μου με τον κ. Αλμπάνη, σχετικά με τη λειτουργία της Καρδιολογικής Κλινικής και την Καρδιολογία γενικότερα, θα ήταν μια τυπική ιατρική συνομιλία, με δυσνόητους επιστημονικούς όρους που θα έχρηζαν περεταίρω ανάλυσης. Παρόλα αυτά, η συζήτηση ήταν απλή και ανθρώπινη, αναδεικνύοντας την πλευρά ενός λαμπρού Επιστήμονα που διακατέχεται από μια ιδιαίτερη ευαισθησία και σεβασμό στο βασικότερο αγαθό και δικαίωμα -ταυτόχρονα- του άνθρωπου, το δικαίωμα στην υγεία.
Ο κ. Αλμπάνης είναι ένας άνθρωπος που αγαπά την ευθύνη και την προσφορά. Προσφέρει άοκνα και με συνεχή ζήλο τις υπηρεσίες του, «υπερβάλλοντας εαυτόν» πολλές φορές, προκειμένου αυτός και οι συνεργάτες του να ανταπεξέλθουν στις πολλαπλές απαιτήσεις που προκύπτουν από την καθημερινή άσκηση των καθηκόντων τους. Αυτό που θα ήθελα όμως ξεχωριστά να σημειώσω, είναι η αγάπη που τον διακρίνει για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του, κάτι που αποδεικνύεται από τον πολυετή αγώνα που δίνει, για τη βελτίωση των συνθηκών ιατρικής περίθαλψης και φροντίδας στο Νομό μας.
Ο Γεώργιος Χρ. Αλμπάνης γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Μετά το τέλος της ειδικότητας εργάστηκε σαν επιμελητής στην Καρδιολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας».
Έχει εξειδικευτεί στις νεώτερες υπερηχογραφικές τεχνικές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, και στην Επεμβατική Καρδιολογία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών. Είναι μέλος της ομάδας επεμβατικών Καρδιολόγων της Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου από το 2015. Είναι διδάκτωρ Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών.
Από τον Σεπτέμβριο του 2017 είναι Συντονιστής Διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής της Νοσηλευτικής μονάδος Αγρινίου, και από το Νοέμβριο του 2021, Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου.
Έχει πλούσιο ερευνητικό και επιστημονικό έργο με δημοσιεύσεις σε peer review journals.
Συνέντευξη στη Νάντια Μπούτα
Κύριε Αλμπάνη, τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με την επιστήμη της Ιατρικής;
Να σας πω την αλήθεια, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στις τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου είχα σκοπό να γίνω Αρχαιολόγος. Δεν ήμουν των θετικών επιστημών. Ωστόσο, μελετώντας κάποια πράγματα στο σχολείο και έχοντας ερεθίσματα από το σχολικό μου περιβάλλον, όχι από το οικογενειακό, γιατί κανένας δεν είναι γιατρός, διαπίστωσα τη δυνατότητα που έχει η επιστήμη αυτή να προσφέρει στον άνθρωπο. Γι’ αυτό το λόγο αποφάσισα να γίνω γιατρός. Είναι κάτι που δεν το έχω μετανιώσει μέχρι τώρα…
Και γιατί καρδιολόγος;
Η καρδιολογία έχει κάτι ξεχωριστό από τις άλλες ειδικότητες. Αφ’ ενός μεν σ’ έχει συνεχώς στην ένταση και αντιμετωπίζεις πολύ επείγοντα περιστατικά, αφετέρου δε, στις θεραπευτικές επεμβάσεις που συνήθως κάνεις, βλέπεις μπροστά σου το αποτέλεσμα, πώς εξελίσσεται… Δηλαδή μπορεί να έρθει ένας άνθρωπος σε ανακοπή και μέσα σε ένα λεπτό να τον έχεις ζωντανέψει. Και αυτό είναι μεγάλη ηθική ικανοποίηση. Αυτός ήταν ο λόγος που διάλεξα την Καρδιολογία. Η πίεση του επείγοντος και η ικανότητα που σου δίνει να δεις άμεσα τα αποτελέσματα των πράξεών σου πάνω στον ασθενή.
Υπάρχει κάποιο περιστατικό πάρα πολύ έντονο που έχει χαραχθεί στη μνήμη σας και δεν θα το ξεχάσετε; Ή δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε κάποιο;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο… Όλα είναι προσφορά! Όλα τα περιστατικά τα αντιμετωπίζεις με τον καλύτερο τρόπο και όταν βλέπεις έναν άνθρωπο ο οποίος ήταν σχεδόν ημιθανής να φεύγει περπατώντας, ή όταν ένας άνθρωπος με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια μπαίνει στο Νοσοκομείο και δεν μπορεί να περπατήσει και μετά από δεκαπέντε μέρες τον βλέπεις να φεύγει και να μπορεί να κάνει τις δουλειές του, σου δημιουργείται ένα ξεχωριστό συναίσθημα. Και οι δύο περιπτώσεις σου προσφέρουν τον ίδιο βαθμό ικανοποίησης.
Επιστημονικά βέβαια, υπάρχουν τα πιο περίεργα περιστατικά και τα πιο βατά περιστατικά, αλλά αυτό τώρα δεν μπορώ να σας το αναλύσω, είναι λίγο προχωρημένο για τη συζήτηση.
Έχετε αναλάβει τη Διεύθυνση της Καρδιολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Αγρινίου το 2017. Θέλω να θυμηθείτε και να μου πείτε, από τότε πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα μέχρι σήμερα;
Το μόνο που δεν έχει αλλάξει είναι το φορτίο των ασθενών που έρχονται. Τους ίδιους που αντιμετωπίζαμε σε αριθμό τότε, αντιμετωπίζουμε και σήμερα, με ένα μικρό διάλειμμα της πανδημίας Covid, που ξαφνικά ο κόσμος εξαφανίστηκε για κάποιον άγνωστο λόγο από τα Νοσοκομεία, τον πρώτο χρόνο τουλάχιστον, το φορτίο της Καρδιαγγειακής νοσηρότητας στον Νομό ήταν πολύ υψηλό και παραμένει πολύ υψηλό.
Αυτό που έχω προσπαθήσει να κάνω, γιατί ουσιαστικά όταν ήρθα υπήρχε μια Καρδιολογική Κλινική, η οποία λόγω πολλών παραιτήσεων γιατρών είχε ξεμείνει από ιατρικό προσωπικό και οι συνάδελφοι που ήταν εδώ έδιναν πραγματικά μάχη για να μπορέσουν να κρατήσουν το τμήμα ανοιχτό, ήταν να οργανώσω το τμήμα και να προσπαθήσω να προσελκύσω νεότερους γιατρούς, ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε καλύτερα στις δυσκολίες της Καρδιολογίας και να παρέχουμε υψηλότερου επιπέδου Υπηρεσίες στους κατοίκους του Νομού. Και νομίζω ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Αν δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμα, θα τα καταφέρουμε!
Όταν ήρθατε, η Μονάδα Εμφραγμάτων ήταν σε λειτουργία, υπήρχε μια υποτυπώδης Μονάδα που λειτουργούσε;
Γενικά, όταν ήμουνα στον «Άγιο Ανδρέα» στην Πάτρα, είχα μετακινηθεί για κάποιες εφημερίες στο παλιό Νοσοκομείο Αγρινίου, το οποίο δεν είχε καμία σχέση κτιριακά με το καινούργιο. Ούτε εκεί υπήρχε Μονάδα Εμφραγμάτων, ούτε εδώ υπήρχε οργανωμένη Μονάδα Εμφραγμάτων.
Αυτό που προσπαθήσαμε, όλοι μαζί με τους νοσηλευτές μας και τους συνεργάτες μου γιατρούς, ήταν να οργανώσουμε έναν χώρο, όπου θα αναπτύξουμε 4 κλίνες τουλάχιστον, έτσι ώστε να μπορούμε να νοσηλεύουμε τα περιστατικά που χρειάζονται αυξημένη καρδιολογική φροντίδα.
Ο εξοπλισμός υπήρχε, τον μαζέψαμε, τον στήσαμε και καταφέραμε να λειτουργήσουμε, προσφέροντας υπηρεσίες παρόμοιες μιας Μονάδας Εμφραγμάτων, χωρίς όμως αυτό να είναι θεσμοθετημένο στο Νοσοκομείο σαν Τμήμα, ώστε να μπορούμε να ενισχυθούμε με περαιτέρω νοσηλευτικό προσωπικό που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία της Μονάδας Εμφραγμάτων, ούτε να μπορούμε να το αναπτύξουμε σε έναν χώρο που θα ήταν πιο κατάλληλος… Είμαστε λίγο στριμωγμένα, δηλαδή έχουμε ένα δωμάτιο κανονικό, έναν τετράκλινο θάλαμο, τον οποίο έχουμε μετατρέψει για να παρέχουμε τις υπηρεσίες εκεί.
Προσπαθούμε όλα αυτά τα χρόνια να το καταφέρουμε, δυστυχώς η γραφειοκρατία μας κρατάει πολύ πίσω, αλλά πιστεύω ότι με τις πρόσφατες αποφάσεις που ελήφθησαν από το Επιστημονικό Συμβούλιο θα εκμεταλλευτούμε έναν χώρο που υπάρχει στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, πλήρως εξοπλισμένο, και σιγά – σιγά θα τη χτίσουμε εκεί.
Για να καταλάβουμε λίγο καλύτερα, για τη Μονάδα Εμφραγμάτων, ποιες υπηρεσίες ακριβώς παρέχει; Ποια περιστατικά εξυπηρετεί;
Η Μονάδα Εμφραγμάτων είναι μία πολύ παλιά ανακάλυψη της Καρδιολογίας. Οργανώθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του ’70, όταν δεν είχαμε πολλά πράγματα να κάνουμε για το έμφραγμα τότε. Το μόνο που κάναμε ήταν να προσπαθήσουμε να μην καταλήξουν οι άρρωστοι από τις επιπλοκές τους εμφράγματος. Δηλαδή δεν μπορούσαμε να θεραπεύσουμε τον ασθενή. Οι επιπλοκές αυτές ήταν είτε θανατηφόρες -αρρυθμίες που μπορούν να σκοτώσουν κάποιον ακαριαία στην οξεία φάση του εμφράγματος, είτε καρδιακή ανεπάρκεια και πνευμονικά οιδήματα τα οποία προκαλούν σοβαρά προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σε ένα κοινό δωμάτιο, σε έναν κοινό θάλαμο.
Ο ρόλος λοιπόν της Μονάδας Εμφραγμάτων διαχρονικά μέχρι και σήμερα είναι να φροντίζουμε ασθενείς που είναι υψηλού κινδύνου. Είτε ασθενείς που έρχονται την ώρα που έχουν έμφραγμα του μυοκαρδίου, είτε άνθρωποι που εμφανίζουν κάποιες επιπλοκές. Οπότε, τους έχουμε συνδεδεμένους συνεχώς, και μπορούμε να παρακολουθούμε όλες τις ζωτικές τους λειτουργίες. Ουσιαστικά είναι μια μικρή Μ.Ε.Θ., απλά οι ασθενείς δεν είναι διασωληνωμένοι. Μπορούμε να διαγνώσουμε άμεσα το πρόβλημα ώστε να το αντιμετωπίσουμε άμεσα, για να μην χαθεί ο άρρωστος. Από την άλλη, μπορούμε να νοσηλεύουμε αρρώστους με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια ή κάποιο κλινικό πρόβλημα, οι οποίοι χρειάζονται πολλές επεμβατικές πράξεις, όπως τοποθέτηση γραμμών προσωρινών βηματοδοτών ή κάποιες αιματηρές μετρήσεις που κάνουμε, οι οποίες δεν μπορούν να γίνονται σε έναν κοινό θάλαμο, πρέπει να γίνονται σε περιορισμένο χώρο.
Ουσιαστικά, λοιπόν η Μονάδα Εμφραγμάτων είναι ένας χώρος ο οποίος παρέχει ασφάλεια στον ασθενή που νοσηλεύεται με έμφραγμα του μυοκαρδίου. Το πρόβλημα έχει πλέον αντιμετωπιστεί είτε φαρμακευτικά είτε επεμβατικά, ο ασθενής προχωρά στη θεραπεία, και τυχόν επιπλοκές που θα εμφανιστούν, μπορούν να διαγνωστούν άμεσα και να αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά.
Στο Νοσοκομείο μας, διεκδικούμε ταυτόχρονα και τη δημιουργία Αιμοδυναμικού Τμήματος. Γιατί είναι τόσο σημαντικό αυτό;
Είναι πάρα πολύ σημαντικό πλέον, να σας πω γιατί. Στο Νοσοκομείο μας εμείς νοσηλεύουμε το 1 από τα 2/3 του Νομού περίπου -αν λάβουμε υπόψη μας ότι υπάρχει και το Νοσοκομείο Μεσολογγίου- δηλαδή κάθε χρόνο 1.100 με 1.200 ασθενείς στην Καρδιολογική Κλινική. Οι 400 με 500 απ’ αυτούς έχουν ουσιαστικά οξεία στεφανιαία σύνδρομα, εμφράγματα, τα οποία έχουν βέβαια κάποια διαβάθμιση βαρύτητας.
Πλέον στη σύγχρονη Καρδιολογία όλα αυτά πρέπει να οδηγηθούν στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο και να αντιμετωπιστούν εκεί. Να κάνουν δηλαδή οι ασθενείς στεφανιογραφία και αν χρειαστεί -σε ένα ποσοστό πάνω από 60% χρειάζεται- να αντιμετωπιστούν με αγγειοπλαστική, το κατά κόσμον «μπαλονάκι».
Το οποίο είναι επείγον;
Το οποίο είναι επείγον στο 30% περίπου των εμφραγμάτων, αυτά που εμείς λέμε εμφράγματα με ανάσπαση του ST. Αυτά οφείλονται στο ότι έχει βουλώσει 100% ένα αγγείο, πράγμα που σημαίνει ότι η καρδιά που παίρνει αίμα από αυτό το αγγείο κινδυνεύει να πεθάνει. Αυτό το περιστατικό πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα στο Αιμοδυναμικό, έτσι ώστε να σωθεί η καρδιά, γιατί όποιο κομμάτι της καρδιάς για κάποιο λόγο πεθάνει, δυστυχώς, δεν θα αναγεννηθεί ποτέ. Το χάσαμε. Οπότε, όσο πιο γρήγορα ξαναδώσουμε αίμα σ’ αυτή την περιοχή, τόσο μεγαλύτερο κομμάτι της καρδιάς θα σώσουμε.
Αυτή είναι η υπερεπείγουσα στεφανιογραφία, που από τα 300 περιστατικά που σας είπα, θα αφορά στα 150. Τα υπόλοιπα εμφράγματα πρέπει να αντιμετωπιστούν στο πρώτο εικοσιτετράωρο, πάλι με στεφανιογραφία και αγγειοπλαστική. Οπότε είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, ένα Αιμοδυναμικό Εργαστήριο θα εξυπηρετεί το Νομό, για 500 με 600 ασθενείς που νοσηλεύονται στο Αγρίνιο, για άλλους 200 ασθενείς που νοσηλεύονται, κατ’ αντιστοιχία στο Μεσολόγγι (δεν έχω στατιστικά, αλλά περίπου στο 1/3 κινούνται αυτά), τα οποία είναι τα επείγοντα και ημιεπείγοντα εμφράγματα.
Και βέβαια το Εργαστήριο μπορεί να αναπτύξει πάρα πολλές άλλες δραστηριότητες που αφορούν σε άλλους ασθενείς που δεν είναι επείγον να γίνει στεφανιογραφία, τώρα μπαίνω, τώρα την κάνω, αλλά χρήζουν στη διερεύνησή τους στεφανιογραφίας, οπότε στη συνέχεια μετακινούνται σε άλλες δομές στα Γιάννενα, στην Πάτρα, στην Αθήνα.
Το Εργαστήριο θα δώσει τη δυνατότητα στον πολίτη του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας να μην χαλάει 100 € να πάει και να έρθει από την Πάτρα, περνώντας τη γέφυρα, αλλά να μπορεί να εξυπηρετείται στο Νομό.
Αναφέρατε πριν στη συζήτησή μας, αλλά και στο 4o Αναπτυξιακό Συνέδριο του «Alma Anaptixis» στο οποίο συμμετείχατε πρόσφατα, ότι είναι αρκετά μεγάλος ο αριθμός των καρδιοαγγειακών νοσημάτων στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας…
Αυτό είναι μία αίσθηση που έχω, που πιστεύω όμως ότι αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Από το 2015 μέχρι σήμερα, είμαι επεμβατικός Καρδιολόγος και εργάζομαι και στο Νοσοκομείο του Ρίου, πράγμα που σημαίνει ότι συμμετέχω στην ομάδα των επεμβατικών καρδιολόγων και υποδέχομαι εκεί περιστατικά από όλη τη Δυτική Ελλάδα, όπως και οι συνάδελφοί μου.
Αυτό που βλέπω είναι ότι η ροή περιστατικών από το Αγρίνιο, σε σύγκριση με τους γύρω Νομούς, τα Επτάνησα, το Νομό Ηλείας και τον ίδιο τον Νομό Αχαΐας είναι πολύ μεγαλύτερη σε αριθμό. Επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι οι ηλικιακές ομάδες στην Αιτωλοακαρνανία είναι μικρότερες σε σύγκριση με τους άλλους Νομούς. Αυτό που βρίσκουμε εμείς στη στεφανιογραφία, δηλαδή το πόσο περίπλοκη, πόσο σύμπλοκη είναι η νόσος, πόσο έχει προχωρήσει δηλαδή, είναι πραγματικά ότι τα πολύ δύσκολα περιστατικά έρχονται από το Αγρίνιο.
Πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν σαφώς επιβαρυντικοί παράγοντες στον Νομό που επιταχύνουν την αθηροσκλήρυνση και μας οδηγούν σε αυτή την κατάσταση. Βέβαια οι παράγοντες αυτοί είναι γνωστοί: Το κάπνισμα, η αυξημένη χοληστερίνη, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση και τα γονίδιά μας. Νομίζω ότι το κάπνισμα και η υπεργλυκαιμία είναι «δημοφιλές σπορ» στο Νομό μας. Αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο.
Το άλλο που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας είναι το ότι ο Νομός έχει μεγάλο ποσοστό αγροτικού πληθυσμού, μακριά από τα αστικά κέντρα. Είναι άλλη η σύσταση του πληθυσμού στον Νομό. Σίγουρα σημαντικό ρόλο στο ότι εμφανίζονται νοσήματα σε τόσο προχωρημένη κατάσταση, παίζει και η πρόληψη. Δηλαδή ένας άνθρωπος που είναι αγρότης και προσπαθεί να επιβιώσει, δεν έχει πληροφορηθεί σε μικρή ηλικία για τους κινδύνους και τις εξετάσεις που πρέπει να κάνει, δεν έχει διαγνωστεί από τον αγροτικό του γιατρό ή τον γενικό του γιατρό, γιατί δεν τον επισκέπτεται συχνά. Πιστεύω ότι και αυτό παίζει το ρόλο του.
Όσον αφορά στην πρόληψη, υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να προστατεύσουμε την καρδιά μας από τις μικρές ηλικίες. Εντάξει, ας εξαιρέσουμε το «κληρονομικό», όπως λέμε, το γονιδιακό θέμα, από εκεί και πέρα τι πρέπει να κάνουμε;
Το γονιδιακό θέμα δυστυχώς δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε ακόμα. Ίσως στο μέλλον να το τροποποιήσουμε κι αυτό, αλλά το πρώτο και πιο βασικό το οποίο πρέπει να κάνουμε, είναι να προωθήσουμε μια εκστρατεία που έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα, προσπαθεί να εξελιχθεί και ποτέ δεν προχωράει, για τη διακοπή τη καπνίσματος. Είναι πολύ βασική, ειδικά για τη στεφανιαία νόσο, για την εξέλιξη όλων των καρδιαγγειακών νοσημάτων, όχι μόνο στα στεφανιαία αγγεία, αλλά και στα αγγεία των ποδιών, στις καρωτίδες, στα εγκεφαλικά επεισόδια. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.
Επίσης, από κάποια ηλικία και μετά, πρέπει να γίνονται προληπτικές εξετάσεις για να διαπιστώσουμε τα επίπεδα των λιπιδίων, της χοληστερίνης που λέμε, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες. Εμείς ξέρουμε πότε ένας ασθενής πρέπει να ξεκινήσει αγωγή και ο ασθενής θα πρέπει να πιστέψει ότι πρέπει να την πάρει.
Από την εμπειρία μου, τόσα χρόνια Καρδιολόγος, βλέπω ότι οι ασθενείς είναι επιφυλακτικοί στο να πάρουν φάρμακα για την χοληστερίνη. Πιστεύουν ότι θα την καταπολεμήσουν με δίαιτα. Πιστεύουν ότι δεν τα χρειάζονται και είναι κατανοητό αυτό, γιατί το αποτέλεσμα της βλάβης που θα σου δώσει η αυξημένη χοληστερίνη θα φανεί 20 χρόνια μετά. Δεν είναι ότι κάτι σε απειλεί αυτή τη στιγμή και δεν τρομάζει ο κόσμος, όμως η έγκαιρη έναρξη της υπολιπιδαιμικής αγωγής είναι πάρα πολύ σημαντική.
Όπως επίσης και το να ανακαλύψουμε αν έχουμε πίεση. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν φτάσει 50 χρονών και δεν έχουν ποτέ μετρήσει την πίεσή τους. Η πίεση δεν είναι σύμπτωμα, δεν το καταλαβαίνεις, είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που θα σου δώσει σύμπτωμα. Μπορεί ένας άνθρωπος να έχει μια λανθάνουσα υπέρταση επί 20 χρόνια, να μην το ξέρει ποτέ και όταν το ανακαλύψει να είναι πλέον αργά για την καρδιά του, σε πολλά επίπεδα. Οπότε, ο τακτικός προληπτικός έλεγχος είναι σημαντικός.
Από ποια ηλικία πιστεύετε ότι πρέπει να γίνεται αυτός ο έλεγχος;
Πιστεύω ότι πλέον οι ηλικίες έχουν κατέβει λιγάκι. Δηλαδή, πιστεύω ότι στην τέταρτη δεκαετία της ζωής, πρέπει να ξεκινούν οπωσδήποτε οι άνδρες, οι γυναίκες μπορεί και λίγο αργότερα. Είστε προστατευμένες από τα οιστρογόνα σας. Αλλά νομίζω ότι η οργάνωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας με τον οικογενειακό γιατρό, αν γίνει σωστά, θα μπορέσει να βοηθήσει πολύ σ’ αυτό το επίπεδο.
Πότε θα πρέπει να έρθουμε σε σας; Σε ποια περίπτωση; Να θεωρήσουμε ότι δεν έχουμε κάποια συμπτώματα μέχρι σήμερα, αλλά παρουσιάζεται κάτι που πιστεύουμε ότι έχει σχέση με μια καρδιακή δυσλειτουργία. Τι θα πρέπει να κάνουμε;
Αυτό που πρέπει να κάνουμε άμεσα είναι να το αξιολογήσουμε. Γιατί έχει σημασία να το αξιολογήσουμε; Γιατί όπως σας είπα και πριν, ο χρόνος από τη στιγμή που θα βουλώσει η αρτηρία μέχρι τη στιγμή που θα την ανοίξουμε, είναι χαμένος μυς καρδιάς, χαμένο μυοκάρδιο. Οπότε δεν πρέπει ποτέ να αγνοήσουμε συμπτώματα τα οποία μας προδιαθέτουν σ’ αυτό που λέμε «καρδιακή προσβολή». Έμφραγμα δηλαδή.
Αν νιώσουμε πόνο στο στήθος ο οποίος είναι συνεχόμενος, μας χτυπάει στα χέρια, στην πλάτη, στο λαιμό και κρατάει πάνω από 5 ή 10 λεπτά δεν πρέπει να τον αμελήσουμε. Εγώ αν το πάθαινα στο σπίτι μου, θα έπαιρνα το ΕΚΑΒ τηλέφωνο να με πάει στο Νοσοκομείο. Κι ας μην είχα τίποτα. Έχουμε δει ανθρώπους που κάθονται στο σπίτι τους και νιώθουν τον πόνο αυτό, μία ώρα – δύο ώρες – πέντε ώρες – δώδεκα ώρες, αυτές είναι χαμένες ώρες.
Το δεκάλεπτο δηλαδή είναι αρκετό ως προειδοποίηση;
Ακριβώς, το δεκάλεπτο είναι αρκετό, αν έχουμε έναν συνεχόμενο πόνο που επεκτείνεται σ’ όλο μας το στήθος και στα χέρια μας, νιώθουμε να ιδρώνουμε και νιώθουμε αδυναμία, πρέπει να το κοιτάξουμε.
Άλλωστε τα προηγμένα συστήματα υγείας, (εμείς δεν συγκαταλεγόμαστε δυστυχώς ακόμα σ’ αυτά, ελπίζω κάποια στιγμή να φτάσουμε) αφού έχουν εξασφαλίσει όλα τα υπόλοιπα θεραπευτικά, αυτό που προσπαθούν να κάνουν τώρα είναι να μειώσουν τον χρόνο που θα αντιδράσει ο ασθενής και θα προσέλθει στο Νοσοκομείο. Προσπαθούν να μειώσουν τον χρόνο, γιατί έχει σημασία αυτός ο χρόνος να είναι 10 λεπτά.
Όταν το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο υπάρχει εκεί που είσαι, θα βγεις από αυτό και μετά από ένα μήνα κανείς δε θα ξέρει ότι έχεις περάσει έμφραγμα. Θα έχεις θεραπευτεί. Αν πας μετά από 10 ώρες, δυστυχώς θα έχεις κάνει τέτοια βαριά καρδιακή ανεπάρκεια που θα την κουβαλήσεις και στην υπόλοιπη ζωή σου. Θα είναι ένα κουσούρι. Και θα είναι μη αναστρέψιμη.
Για να γενικεύσουμε λίγο τη συζήτησή μας, πού εντοπίζετε τα κύρια προβλήματα στο Νοσοκομείο του Αγρινίου; Να αναφέρω ενδεικτικά την υποστελέχωση, ένα πρόβλημα που εξακολουθεί να υφίσταται και προβληματίζει και φέρνει και κάποιες αντιδράσεις κατά καιρούς.
Η υποστελέχωση είναι πρόβλημα, δυστυχώς, αυτή τη στιγμή πανελλαδικό σ’ όλα τα δευτεροβάθμια Νοσοκομεία.
Η υποστελέχωση είναι μεγάλο πρόβλημα γιατί αφ’ ενός μεν, δεν μπορούμε να καλύψουμε ένα μέρος του μήνα σε κάποιες ειδικότητες, αφετέρου δε, κι αυτές που καλύπτονται, καλύπτονται με υπερπροσπάθεια και υπερεργασία των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού κατ’ επέκταση, η οποία κάποια στιγμή μας εξαντλεί σωματικά. Από εκεί και πέρα το Νοσοκομείο νομίζω ότι έχει πολύ καλή υλικοτεχνική υποδομή, από εξοπλισμό εννοώ.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το τονίσουμε, αλλά στην τοπική κοινωνία επικρατεί η άποψη ότι, ναι, το Νοσοκομείο μας έχει πολύ καλό εξοπλισμό, δεν διαθέτει όμως το ανάλογο προσωπικό το οποίο θα χειριστεί αυτόν τον εξοπλισμό προς όφελος του συνόλου.
Όπως είναι δομημένο το Σύστημα Υγείας, ούτως ή άλλως το Νοσοκομείο Αγρινίου δεν θα παρέχει ποτέ υπηρεσίες τριτοβάθμιου Νοσοκομείου.
Ως δευτεροβάθμιο Νοσοκομείο, υλικοτεχνικά είναι πολύ καλά εξοπλισμένο. Υποστελεχωμένο ναι, με γιατρούς όμως που προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Το πιστεύω αυτό που σας λέω, δεν το λέω έτσι για να το ακούσετε. Σίγουρα εισπράττει μία πολύ αρνητική διάθεση από τον κόσμο του Νομού, είναι πιστεύω αδικημένο. Όχι ότι δεν υπάρχουν λάθη, παντού γίνονται λάθη.
Και νομίζω ότι δεδομένης της ανάληψης της καινούριας Διοίκησης εδώ και 4-5 μήνες από τον κύριο Σερασκέρη, και επειδή και εγώ σαν Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας συνεισφέρω εισηγητικά στην όλη προσπάθεια, μπορώ να σας πω ότι προσπαθούμε να οργανώσουμε λίγο πιο συστηματικά τη δουλειά του Νοσοκομείου, ώστε να βγαίνουν καλύτερα προς τα έξω τα αποτελέσματα, τα οποία ούτως ή άλλως παράγει.
Όμως αυτό θα φέρει κόσμο; Θα φέρει εξειδικευμένο προσωπικό;
Δυστυχώς, αυτό δεν περνάει από το δικό μας χέρι. Σίγουρα σας λέω σαν Διευθυντής Καρδιολογικής ότι αν δημιουργηθεί το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο θα προσελκύσει πάρα πολύ κόσμο και θα δημιουργήσει πολύ ενδιαφέρον σε νέους γιατρούς και γιατρούς που είναι εξειδικευμένοι και θέλουν να προσφέρουν.
Οπότε, όσο οργανωνόμαστε και όσο προσπαθούμε να κάνουμε βήματα μπροστά και όσο προσπαθούμε να εντάξουμε νέες τεχνολογίες και νέες υπηρεσίες, πιστεύω ότι θα υπάρξει ανταπόκριση. Γιατροί υπάρχουν στην Ελλάδα. Εκπαιδεύουμε πάρα πολλούς φοιτητές κάθε χρόνο. Δυστυχώς αυτόν τον καιρό έχουν διαλέξει να φύγουν στο εξωτερικό οι περισσότεροι.
Νομίζω είναι εθνικό το φαινόμενο…
Είναι οικονομικοί οι λόγοι. Αλλά είναι και άλλοι λόγοι. Δεν είναι μόνο το οικονομικό. Σαφώς και είναι ίσως οι χαμηλότερα αμειβόμενοι Ιατροί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά πιστεύω αν δείξεις ότι προσπαθείς να φτιάξεις κάτι και να πας μπροστά, πάντα υπάρχουν κάποιοι που θα σε ακολουθήσουν.
Θα τολμούσαμε να βάλουμε ένα χρονοδιάγραμμα για τη Μονάδα Εμφραγμάτων και το Αιμοδυναμικό Τμήμα, αυτά που διεκδικούμε; Πότε πιστεύετε ότι θα έχουμε κάποια νεότερα;
Χρονοδιάγραμμα αυστηρό δεν μπορώ να βάλω, γιατί όλα κινούνται μερικές φορές γραφειοκρατικά, με ρυθμούς χελώνας. Πιστεύω όμως, ότι το Φθινόπωρο θα μπορούμε να πούμε αν είμαστε στο σωστό δρόμο και να σας δώσω ένα χρονοδιάγραμμα για το Αιμοδυναμικό. Γιατί μπορεί ξαφνικά να σου πουν το Φθινόπωρο ότι τελικά, για οικονομικούς λόγους, ή για άλλους λόγους, δε θα γίνει. Υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα, κάπου να κολλήσει.
Αλλά νομίζω μέχρι τις αρχές του Φθινοπώρου θα έχουμε ένα πολύ σαφές χρονοδιάγραμμα. Ουσιαστικά αν εγκριθούν όλα τα τεχνικά δελτία που χρειάζονται, βγουν οι χρηματοδοτήσεις, τα κονδύλια και όλα αυτά τα Διοικητικά, θα χρειαστούμε περίπου έναν χρόνο για να το λειτουργήσουμε. Περίπου ένα χρόνο.
Agrinio365 Media Group (AgrinioTimes.gr – Antenna-Star.gr)
Συνέντευξη: Νάντια Μπούτα