Τα αναλώσιμα του κορωνοϊού και οι οικονομίες κλίμακας

Διάβασα την ερώτηση που κατέθεσαν οι τέσσερις βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α για το νοσοκομείο Αγρινίου (Δείτε ΕΔΩ) και πραγματικά απόρησα: Πόσος στρουθοκαλισμός πια; Απ έξω να περάσεις, θα ακούσεις τα τσιμέντα της πύλης του νοσοκομείου, να κουβεντιάζουν μεταξύ τους περισσότερα απ’ όσα γνωρίζουν οι εν λόγω θεσμικοί εκπρόσωποι του νομού στο εθνικό κοινοβούλιο.

Να δεχθώ ότι τη σειρά των ρεπορτάζ του AgrinioTimes.gr και του Antena-Star.gr πάνω στο συγκεκριμένο θέμα δεν τα διάβασαν, το άρθρο του Κυμπουρόπουλου στην Εφημερίδα των Συντακτών δεν το είδαν, ούτε αυτοί, ούτε η Νομαρχιακή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. … δηλαδή το μόνο που κατάλαβαν, ήταν ότι «η απόκτηση μοριακού αναλυτή έμπλεξε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας μεταξύ Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδας και 6ης Υ.Π.Ε.»

Σοβαρά τώρα;

Και τι διαχωρισμός είναι αυτός ανάμεσα στα βαριά περιστατικά με covid-19 και σε «άλλα βαριά περιστατικά».

Όλα βαριά περιστατικά δεν είναι;

Και μπορεί κάποιος σοβαρός επιστήμονας ή κάποιο σοβαρό σύστημα υγείας να διαχωρίσει τα βαριά περιστατικά, χαρακτηρίζοντας τα άδεια κρεβάτια. Γιατί εάν είναι γεμάτα δεν νομίζω να μπαίνει θέμα που θα πάνε τα καινούργια περιστατικά.

Ή μήπως μπορεί να πει κάποιος σε βαρύ περιστατικό: «Κοίτα να δεις, εμείς  έχουμε άδεια κρεβάτια στη ΜΕΘ για βαριά περιστατικά, αλλά εσύ, ως βαρύ περιστατικό, δεν μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις, γιατί τα φυλάμε για άλλα βαριά περιστατικά που θα έρθουν μετά· όταν έρθουν. Γι’ αυτό, ουστ!»

Εκεί όμως που γέλασα πολύ, ήταν με αυτές τις οικονομίες κλίμακας.

Πόσο δηλαδή ποιο κάτω από το τζάμπα μπορεί κάποιος να αγοράσει τα αναλώσιμα των αντιδραστηρίων με τις οικονομίες κλίμακας;

Ή είναι θέμα γραφειοκρατίας κι αυτό.

Ο Ιατρικός Σύλλογος της Πάτρας δηλαδή, που τα πήρε δωρεάν από την Περιφέρεια, ήταν πιο «ψαγμένος» από τη διοίκηση και τα επιστημονικά όργανα του Νοσοκομείου Αγρινίου. Εδώ ακόμα και τα τσιμέντα έμαθαν ότι από το Μάρτη ο Φαρμάκης θέλει να τους χαρίσει αναλώσιμα, αρκεί να του τα ζητήσουν και οι γιατροί του νοσοκομείου Αγρινίου ακόμα ζητάνε από το υπουργείο να τους υπογράψει χαρτί, πόσους ασθενής θα δεχθούν, αν θα δεχθούν και που θα τους βάλουν, αν τους βάλουν.

Δε μπορεί! Κάποιος παίζει με τα νεύρα μας και επειδή κουράστηκε, φώναξε τους τομεαρχαίους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., να κάνουν αυτό το ερώτημα, για να μας τα κάνουν και… τσατάλια.

Αμ το άλλο. «Προκειμένου», λέει, «ένα νοσοκομείο αναφοράς Covid-19 να ανταποκρίνεται στον τίτλο του, αλλά και να μην περιθωριοποιεί θανάσιμα άλλους βαρειά νοσούντες, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ, ο οποίος ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ότι λείπει». Έτσι λέει: ΦΑΙΝΕΤΑΙ…

Τι «πισινή» είναι αυτή;

Είναι ρήμα τώρα αυτό το «φαίνεται»;

Γιατί αν αυτό είναι το κατάλληλο ρήμα, τότε, απ’ ότι «φαίνεται», μάλλον τίποτα δεν «φαίνεται» και η ερώτηση…. άλλα εξυφαίνεται.

Για να δούμε, τι θα απαντήσει ο Υπουργός σε αυτή την ανούσια και χωρίς καμία στόχευση ερώτηση.

Κάτι μου λέει ότι κι αυτός, θα πετάξει τη μπάλα στην κερκίδα, όπως κάνει και η ερώτηση.

Α ρε Αλέφαντε, εδώ ταιριάζει εκείνο το ηρωικό: «Μάθετε μπαλίτσα…πρώτα»