Το Ανυπότακτο για τις πανεπιστημιακές σχολές: «Φτάνει πια με τα  τμήματα ταμπέλες»

Οι απίστευτες παλινωδίες που έχουν συμβεί για τα πολύπαθα τμήματα της πόλης μας που ιδρύονται, καταργούνται ή μεταφέρονται είναι γνωστά. Μόνο που αυτά δεν είναι απρόβλεπτα φυσικά φαινόμενα, αλλά προϊόν πολιτικών επιλογών, που οι εκάστοτε κυβερνητικοί βουλευτές μας τα στηρίζουν με την ψήφο τους στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Άρα ο καθένας κρίνεται από τη στάση του και τις πράξεις του. Σήμερα το τοπίο στη ανώτατη εκπαίδευση αλλάζει προς το χειρότερο. Το τελευταίο νομοσχέδιο έρχεται να βάλει και επίσημα την ταφόπλακα σε μια σειρά από περιφερειακά τμήματα όπως είναι και τα δικά μας.

Ο Αιτωλοακαρνάνας υπουργός μας λοιπόν, επικαλείται την λογική, αλλά το περιεχόμενο που δίνει στην έννοια αυτή απέχει πολύ από αυτό που καταλαβαίνει η κοινή λογική.

Ας δούμε τι ακριβώς ψήφισαν προ ολίγον ημερών οι κυβερνητικοί βουλευτές μας για τα ΑΕΙ:

1ον) Ψήφισαν την εφαρμογή της βάσης, ενός «κόφτη» δηλαδή, για την είσοδο των υποψηφίων στα τμήματα και τις σχολές. Πως μεταφράζεται αυτό; Υπολογίζεται ότι περίπου 25 χιλιάδες φοιτητές δεν θα εισέλθουν σε κάποια σχολή και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα το ένα τρίτο των υπαρκτών τμημάτων να κλείσουν, κατά δήλωση της ίδιας υπουργού παιδείας. Εξάλλου η πρόθεσή της όπως διατυπώθηκε πρόσφατα σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Athens voice είναι ανάμεσα στα άλλα και η συγχώνευση πανεπιστήμιων και όχι μόνο τμημάτων.

2ον)  Αναβάθμισαν τα περίφημα ιδιωτικά κολλέγια δίνοντας επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους τους, ίδια με αυτά των δημοσίων πανεπιστημίων. Έτσι ένας απόφοιτος ιδιωτικού κολεγίου θα έχει τα ίδια δικαιώματα με τον απόφοιτο του Μετσόβιου πολυτεχνείου ή της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Η τεράστια δεξαμενή των 25 χιλιάδων απορριφθέντων μαθητών είναι μια πρώτης τάξεως πηγή πελατών για τους ιδιοκτήτες κολλεγίων

3ον) Ψήφισαν την ίδρυση ειδικού σώματος αστυνομίας με την πρόσληψη 1.030 αστυνομικών και την αγορά σχετικού εξοπλισμού για την παρακολούθηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Το κόστος αυτής της απόφασης ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια ευρώ το πρώτο χρόνο και για κάθε επόμενο χρόνο η μισθοδοσία όλων αυτών των αστυνομικών θα στοιχίζει στο ελληνικό δημόσιο, 20 εκατομμύρια ευρώ.

Όσοι ψήφισαν αυτό το νόμο, θεωρούν με άλλα λόγια, ότι δεν έχουμε ανάγκη από μέλη ΔΕΠ, διοικητικό προσωπικό, εξοπλισμό εργαστηρίων και ό,τι άλλο απαιτεί η εύρυθμη λειτουργία ενός τμήματος, αλλά από αστυνομία. Και για να έχουμε μια αντίληψη του οικονομικού μεγέθους που θα διαθέσει η κυβέρνηση για τους παραπάνω σκοπούς, ας παραθέσουμε ένα ακόμη στοιχείο.

Τα χρήματα που δόθηκαν το 2020 για το σύνολο των ΑΕΙ της χώρας ήταν 91 εκατομμύρια ευρώ. Με άλλα λόγια η Κυβέρνηση και όσοι στηρίζουν τις πολιτικές της επιλέγουν να χρηματοδοτηθεί η ίδρυση ενός κατασταλτικού μηχανισμού σε ποσοστό πάνω από το μισό από αυτό που διαθέτει για την ικανοποίηση των υπαρκτών αναγκών των πανεπιστήμιων μας το πρώτο χρόνο και σε ποσοστό πάνω από 20% για όλα τα επόμενα.

Η απαίτηση λοιπόν της κατάργησης του νέου νόμου είναι εκ των ων ουκ άνευ η  προϋπόθεση για την διατήρηση των τμημάτων μας.

Απαιτούμε επίσης:

α) Την εφαρμογή επιτέλους της συνταγματικής υποχρέωσης της πολιτείας να παράσχει όλα τα υλικά μέσα για την εύρυθμη λειτουργία των τμημάτων που η ίδια ίδρυσε.

β) Την απαιτούμενη χρηματοδότηση για τις απαραίτητες υποδομές, αλλά και τον διορισμό του απαιτούμενου αριθμού εκπαιδευτικών και λοιπού προσωπικού.

γ) Την άμεση ανάκληση από την πολιτεία της παράλογης κατάργησης του τμ. Δ.Π.Π.Τ. μέσα σε μια νύχτα, ενός τμήματος που είχε αξιολογηθεί με άριστα και την άμεση επανίδρυσή του.

δ) Τον ορισμό και την κατοχύρωση συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων αυτών των τμημάτων. Οι φοιτητές δεν είναι χομπίστες που ξοδεύουν χρόνο και χρήμα από μια φετιχιστική διαστροφή με την γνώση και τίποτ’ άλλο.

Μόνο η αποδοχή και η υλοποίηση των παραπάνω αιτημάτων θα ενισχύσουν τα πανεπιστημιακά μας τμήματα. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να επιτελέσουν το έργο τους και να είναι χρήσιμα, γόνιμα και αναπτυξιακά στη τοπική μας κοινωνία.

Φτάνει πια με τα  τμήματα ταμπέλες αλλά και τις αόριστες υποσχέσεις από τους κυβερνώντες. Η υπόθεση της υπεράσπισης της δημόσιας παιδείας από τις επιθέσεις που δέχεται κάθε φορά, θα πρέπει να είναι καθήκον και υποχρέωση της κοινωνίας.

Καμία εμπιστοσύνη δεν έχουμε, σε όσους ευτέλισαν και απαξίωσαν με τη στάση και τις αποφάσεις τους την υπόθεση των πανεπιστημιακών τμημάτων της περιοχής μας.

ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ