Για δυο νυχτερίδες, ρε γαμώτο

Εμένα δε μου τα ‘παν αυτά, όταν μου πιπίλιζαν τον εγκέφαλο με την προπαγάνδα του «παγκόσμιου χωριού» και της «θεωρίας του χάους». Γιατί το μόνο κακό που αντιλαμβανόμουν τότε από όλα αυτά που θα συνέβαιναν, ήταν αυτό με τα φτερά της πεταλούδας, που αν τα κουνήσει στη Κίνα, θα προκληθεί τυφώνας στην Αμερική.

Όλα τα άλλα μια χαρά ακουγόταν: «Δεν θα υπάρχουν σύνορα πουθενά, με ένα κινητό τηλέφωνο θα μπορείς να μιλάς και να βλέπεις τι κάνει ο φίλος σου ο Ιγκάγκα στα νησιά Κόκος, οι τοπικές κοινωνίες θα γίνουν πολυπολιτισμικές με ανοχή στο διαφορετικό…» Τέτοια μου λέγανε. Είχα κι από μικρός τα αναρχικά μου στο φόρτε: «Γιούχα και πάλι γιούχα των πατρίδων, εμπρός για μια παγκόσμια παρτούζα» και άλλα τέτοια απελευθερωτικά, ήρθα και «ψήθηκα», ο πρωτοπόρος.

Κανένας δεν ήρθε να μου πει, πως εάν ένας Κινέζος στην Ουχάν της Κίνας φάει μία σαλάτα με δυο νυχτερίδες, Medium Well, για να πάω εγώ για τσιγάρα στη γωνία θα πρέπει να πάρω άδεια από το κράτος!

Τι να λέμε τώρα;

Το ήξερα εγώ αυτό και συμφώνησα;

Ούτε με σφαίρες.


Γράφει και υπογράφει ο Εγκεφαλογράφος
«Agrinio 365» Media Group | AgrinioTimes.gr, Antenna-Star.gr