Ένα εξωκλήσι-αριστούργημα κρυμμένο στο δάσος της Βαρετάδας Βάλτου

Οι τοιχογραφίες εντός κι εκτός της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αλλά και οι καταπράσινες πλαγιές θα σας αποζημιώσουν για την περιπετειώδης διαδρομή.

Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή ναός της Παναγίας για τους ντόπιους στη Βαρετάδα, είναι μονόκλιτος σταυρεπίστεγος με τρούλο οκτάγωνο. Στο μπροστινό αέτωμα βρίσκουμε το 1783 ως χρονολογία ανέγερσης. Αρχαιολόγοι όμως εκτιμούν ότι είναι χτισμένο πολύ ενωρίτερα και το έτος αυτό να αναφέρεται σε μεταγενέστερη ανακαίνιση. Στην πίσω πλευρά του μοναστηριού βρίσκουμε τον τάφο του Ιερομονάχου Αγαπίου, ο οποίος φέρεται και ως ο κτήτορας της μονής. Έπαιξε σημαντικότατο ρόλο τα χρόνια της επανάστασης, αλλά και κατά την αντίσταση στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

Οι τοιχογραφίες του ναού είναι δείγματα υψηλής τέχνης και μάλιστα, αυτές που βρίσκονται στον εξωτερικό τοίχο της Μονής, με τα σκαλισμένα ονόματα και τις ημερομηνίες, θα σας κεντρίσουν το ενδιαφέρον.

Το σκηνικό ασκεί μια μαγική δύναμη πάνω σου που σε καθηλώνει στο πεζούλι απέναντι, μπορείς να κοιτάς τις εικόνες και τα ονόματα για ώρα και να αναρωτιέσαι τι να ζητούσαν από τη Παναγία όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Τι ζητούσαν τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, μετά στα πρώτα χρόνια του ελεύθερου ελληνικού κράτους, στον 2ο παγκόσμιο, σήμερα;

Για κάθε χωριανό, αλλά και για κάθε πιστό, η Θεοτόκος αποτελούσε το πρόσωπο στο οποίο κατέφευγε σε κάθε δύσκολη στιγμή. Για όλους μας αποτελεί το αποκούμπι που θα μας παρηγορήσει και θα μας δώσει ελπίδα όταν τα πράγματα στη ζωή μας δυσκολεύουν. Ο θρύλος αναφέρει πως και ο αγωνιστής Κατσαντώνης όταν βρέθηκε τραυματισμένος, την Παναγία παρακάλεσε να τον κάνει και πάλι καλά. Μάλιστα έκανε και τάμα στην Παναγία της Βαρετάδας. Το δημοτικό τραγούδι αναφέρει συγκεκριμένα:

«χίλια φλουριά έχω στον Προύσσό και χίλια στ’ Βαρετάδα
και στης Τατάρνας τη Μονή ένα χρυσό καντήλι».

Το μοναστήρι αφού γλίτωσε από την εγκατάλειψη -συντηρήθηκε πρόσφατα- σήμερα συνεχίζει να τραβά τους ανθρώπους γύρω του. Είναι χτισμένο – κρυμμένο λίγα λεπτά από το χωριό της Βαρετάδας σε μια κατάφυτη πλαγιά. Στη διαδρομή έως το μοναστήρι η ιδιαιτέρως πυκνή βλάστηση σε ενθουσιάζει και το άρωμα της άγριας ρίγανης σου τρυπάει τη μύτη. Γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο, προσελκύοντας πιστούς από κάθε γωνιά όπου είναι γνωστό.

Πρόσβαση

Λίγο πριν βγείτε από το χωριό στρίβετε δεξιά -υπάρχει σήμανση- μέσα από μια διαδρομή σε καταπράσινες πλαγιές και με το άρωμα της άγριας ρίγανης να σας σπάει τη μύτη φτάνετε στην περίβολο του ναού.

Το μοναστήρι απέχει από το χωριό περίπου 4 χιλιόμετρα και με αυτοκίνητο χρειαζόμαστε 7-8 λεπτά για να φτάσουμε. Ο δρόμος είναι όλος άσφαλτος και σε πολύ καλή κατάσταση.

Οι λάτρεις της πεζοπορίας στη φύση εδώ θα τα βρουν λίγο δύσκολα αφού η βλάστηση δεν αφήνει χώρο για αυτούς, από το δρόμο λοιπόν.

Πληροφορίες: varetada1.blogspot.gr, www.valtosprovince.com

iaitoloakarnania.gr