Εθισμός στο φαγητό: Tι συμβαίνει όταν το φαγητό γίνεται εμμονή;

Υπάρχουν πολλοί που αγαπούν το καλό φαγητό και τις νέες γεύσεις ωστόσο αυτό δεν χαρακτηρίζει τον πραγματικό εθισμό, δηλ. την κατάσταση όπου η ανάγκη για φαγητό γίνεται ψυχαναγκαστική ή ανεξέλεγκτη. Ο εθισμός αυτός συνδέεται στενά με διατροφικές διαταραχές, όπως η βουλιμία.

Οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις τάσεις, αντιδρούν μέσω του φαγητού όταν νιώθουν  άγχος, κατάθλιψη, απόρριψη ή θυμό. Συνήθως τα τρόφιμα που επιλέγει κάποιος εθισμένος είναι  ανθυγιεινές τροφές όπως τα γλυκά και το junk food που νομίζουν πως τον κάνουν να νιώθει καλύτερα, έστω και για λίγο.

Πώς λειτουργεί ο εθισμός στο φαγητό;

Μια θεωρία είναι ότι οι ασθενείς αναπτύσσουν χημική εξάρτηση από συγκεκριμένα τρόφιμα, όπως λειτουργεί η εξάρτηση από το αλκοόλ ή τη νικοτίνη. Η κατανάλωση κάποιων τροφών ελευθερώνει ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, δημιουργώντας θετικά συναισθήματα. Αυτή και άλλες χημικές ουσίες μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως  ανακούφιση από τη συναισθηματική δυσφορία.

Άλλα στοιχεία όμως ισχυρίζονται πως  δεν έχουμε επαρκή στοιχεία για να πιστοποιείται το γεγονός πως κάποιες τροφές λειτουργούν όπως ισχυρές εθιστικές ουσίες όπως το αλκοόλ.

Ποιες τροφές συνδέονται με τον εθισμό στο φαγητό και ποιες οι ενδείξεις;

Πιστεύεται ότι οι πλούσιες σε ζάχαρη, λίπος, ή άμυλο τροφές συνδέονται στενότερα με τον εθισμό στο φαγητό. Η Κλίμακα Διατροφικού Εθισμού του Yale είναι ένα ερωτηματολόγιο σχεδιασμένο για να βοηθήσει στη διάγνωση του προβλήματος. Σύμφωνα με τα όσα έχουν απαντήσει χιλιάδες άνθρωποι, οι πιο εθιστικές τροφές είναι:

  • Τηγανητές πατάτες
  • Γλυκά/μπισκότα
  • Σοκολάτα
  • Τσιπς και αλμυρά σνακ
  • Άσπρο ψωμί
  • Ζυμαρικά
  • Παγωτό

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι σωματικά, συναισθηματικά και κοινωνικά. Αυτά περιλαμβάνουν:

  • Ψυχαναγκαστική επιθυμία για φαγητό.
  • Διαρκής ενασχόληση με την απόκτηση και κατανάλωση τροφής, σε σημείο που να μονοπωλεί το ενδιαφέρον του ατόμου.
  • Εξάρσεις υπερφαγίας, ή καταναγκαστική κατανάλωση φαγητού μέσα στην ημέρα.
  • Επαναλαμβανόμενες προσπάθειες διακοπής της υπερφαγίας, ακολουθούμενες από υποτροπές.
  • Απώλεια ελέγχου για την ποσότητα, την συχνότητα και του τόπου που τρώει το άτομο.
  • Αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
  • Ανάγκη κατανάλωσης φαγητού σε στιγμές συναισθηματικής πίεσης.
  • Κατανάλωση τροφής μέχρι το σημείο της σωματικής δυσφορίας.

Τελικά αυτός ο εθισμός αυτός δημιουργεί στο άτομο συναισθήματα ντροπής, ενοχής, κατωτερότητας αλλά και μειωμένης αυτοεκτίμησης.

Η θεραπεία είναι πάντα εξατομικευμένη και περιλαμβάνει τις συναισθηματικές, σωματικές και ψυχολογικές ανάγκες του ατόμου, τις ιδιαίτερες συνθήκες της ζωής τους  κ,α. Στόχος είναι να αντικατασταθούν οι δυσλειτουργικές διατροφικές συνήθειες με υγιείς, οδηγώντας το άτομο σε ψυχική και σωματική υγεία.

therapies.gr