Εξόδιος ακολουθία μοναχής Χριστοδούλης
Σε κλίμα συγκίνησης τελέσθηκε χθες, Κυριακή 2 Ιουλίου 2017, η εξόδιος ακολουθία της μακαριστής Γεροντίσσης Χριστοδούλης Ευαγγελάτου Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου Κατερινούς Μακρυνείας.
Στην εξόδιο ακολουθία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, με τη συμμετοχή κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και άλλων Μητροπόλεων, αλλά και πλήθους πιστών που είχαν συνδεθεί πνευματικά με την μακαριστή Γερόντισσα.
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, κατά την ομιλία του, εξήρε την προσωπικότητα και το έργο της μακαριστής Γερόντισσας αναφέροντας ότι έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών και πλήρης αρετών.
Μεταξύ άλλων ανέφερε ο Σεβασμιώτατος: «Η Γερόντισσα Χριστοδούλη δεν ήταν απλώς μια ταπεινή μοναχή, αλλά μια οσία μοναχή, η οποία ζούσε τη ζωή της με πολλή ταπεινοφροσύνη, με πολλή πραότητα και με ευγένεια υποδειγματική. Δεν έλεγε πολλά λόγια, δεν μιλούσε πολύ, αλλά μιλούσε το παράδειγμά της. Ποτέ δεν ζήτησε και δεν απαίτησε κάτι. Μιλούσε πάντοτε με ευγένεια και προσπαθούσε να μην λυπήσει κανέναν.
Θυμάμαι πόσο ταπεινά και με πόσο σεβασμό διακονούσε τον μακαριστό Μητροπολίτη μας κυρό Θεόκλητο, κατά τις επισκέψεις του εδώ αλλά και με πόση διάκριση και ευγένεια αντιμετώπιζε τους κληρικούς που διακονούσαν το μοναστήρι.
Όταν ερχόταν να εξομολογηθεί – τώρα που εκοιμήθη μπορώ να το πω – εγώ έφευγα διδαγμένος από την εξομολόγησή της. Εκείνη δίδασκε τον πνευματικό και όχι ο πνευματικός την Γερόντισσα, ακριβώς διότι έλαμπε ο εσωτερικός της κόσμος, ο οποίος ήταν στολισμένος με πολλές αρετές.
Για ποια αρετή μπορούμε να μιλήσουμε πρώτα; Να πούμε για την αγάπη της, την φιλοξενία της, την φιλακόλουθη ζωή της! Πόσο αλήθεια ποθούσε την λατρεία! Πόσο ήθελε να ζει μαζί με την μοναχή Θεοκλήτη, την Θεία Λειτουργία και πόσο ήθελε να είναι το μοναστήρι ένας πνευματικός φάρος! Και πράγματι και οι δύο κρατούσαν το μοναστήρι αυτό πολύ ψηλά. Γινόταν θυσία και οι δύο για τη διακονία των αδελφών χριστιανών και για αυτό και οι χριστιανοί μας τις αγαπούσαν και τις τιμούσαν πολύ…».
Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: «…Ευχόμαστε να την αναπαύσει ο Θεός στην Βασιλεία του και είμαστε βέβαιοι για αυτό και την παρακαλούμε να εύχεται και για εμάς και για την αδελφότητα της να συνεχίσει το έργο της και την παρακαταθήκη της».
