Ο Γιώργος Παρασκευάς δεν είχε άχαστα να σου δώσει…

Πρωτοπόροι υπάρχουν πάντοτε, σε όλους τους τομείς. Ένας τέτοιος ήταν και ο Γιώργος Παρασκευάς. Σε έναν τομέα αρκετά ιδιαίτερο και προσφιλή σήμερα, που όμως ήταν ανεξερεύνητος τη δεκαετία του ’90 – στην Ελλάδα: Το στοίχημα!

Γεννημένος το 1944 στην Κύπρο, ο Παρασκευάς έμαθε πολλά για τον τζόγο όταν ακόμα στα μέρη μας έπεφταν δραχμές στο ΠΡΟ-ΠΟ. Βοήθησε σε αυτό το ότι πήγε να σπουδάσει στην Αγγλία δικηγόρος – αν και ποτέ δεν πήρε κάποιο πτυχίο, τουλάχιστον σε χαρτί.

Περιφερόμενος στα μπουκάδικα της αγγλικής πρωτεύουσας, σε ένα από τα οποία γνώρισε και τη Λάνα (τη Νιγηριανή ταμία που του άλλαξε την κοσμοθεωρία του όσον αφορά στο γυναικείο φύλο), κέρδισε, έχασε και κυρίως έμαθε.

Τη δεκαετία του ’90 αποφάσισε να στήσει μπίζνα στην Ελλάδα. Σε ένα διαμέρισμα στην Ηλιούπολη, το οποίο γέμισε με τηλεοράσεις και υπολογιστές για να παρέχει υπηρεσίες ενημέρωσης αποτελεσμάτων με γραμμή 090!

Παράλληλα, άρχισε να αρθρογραφεί στον Φίλαθλο, όπου υπέγραφε ως «γκουρού του στοιχήματος». Βέβαια τα κείμενά του δεν είχαν ως αποκλειστικό αντικείμενο το στοίχημα, αντιθέτως. Από αμερικανική ιστορία και… εξωγήινους, μέχρι τους αναστενάρηδες μπορούσε να συναντήσει κανείς στα γραπτά του!

Όσον αφορά στο στοίχημα, εκ των βασικών του αρχών ήταν η εξής: «Δεν υπάρχουν άχαστα». Το επαναλάμβανε σε κάθε ευκαιρία, ειδικά όταν διάφοροι περιστασιακοί παίκτες ή φανατικοί τζογαδόροι του έλεγαν «δώσε ρε Γιώργη καμιά τριάδα σίγουρη».

Οι… εντολές του αναφορικά με τον τζόγο δεν ήταν δέκα αλλά δεκαπέντε, όπως τις είχε καταγράψει. Ιδού:

1. Δεν υπάρχουν άχαστα σημεία. Πάντα κάτι σπάει που, μαζί με την γκανιότα, εξασφαλίζει το βιός κάθε μπουκ.

2. Η γκανιότα είναι ο μεγαλύτερος συμπαίκτης του μπουκ.

3. Όσο πιο επιλεκτικά παίζεις, τόσο η τύχη σου αυξάνεται. Λίγες επιλογές και όχι κάθε μέρα – και μόνο από πρωταθλήματα που έχεις γνώση και σε πληρώνουν.

4. Τα στάνταρ σημεία είναι για το ΠΡΟ-ΠΟ, το στοίχημα είναι θέμα απόδοσης – και μόνο. Άρα δεν πρέπει να βρεις ομάδες που θα νικήσουν αλλά ομάδες των οποίων οι αποδόσεις είναι μεγαλύτερες από τις πραγματικές πιθανότητές τους.

5. Ποντάρουμε σε μια ομάδα μόνο σε απόδοση που μας ικανοποιεί – και όχι χαμηλότερα.

6. Τα ειδικά στοιχήματα είναι η μαρμελάδα πάνω στο ψωμί με βούτυρο του μπουκ.

7. Η ειδίκευση πληρώνει. Ο σωστός παίκτης εξειδικεύεται σε 2-3 πρωταθλήματα και δεν αφήνει τίποτε να του ξεφύγει.

8.Ποντάρουμε σε νίκες, αποφεύγουμε τις ισοπαλίες.

9. Έχουμε προκαθορισμένη ετήσια κάβα, παίζουμε μόνο όσα αντέχει η τσέπη μας.

10. Επιλεκτικά ποντάρουμε και όχι κάθε μέρα, το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ άλλωστε.

11. Ποτέ μην ποντάρετε ένα άλογο ή μια ποδοσφαιρική ομάδα μόνο και μόνο επειδή είχε χάσει την τελευταία φορά που την ποντάρατε και σας «χρωστάει». Το πιο πιθανό είναι να ξαναχάσει.

12. Στημένα παιχνίδια υπάρχουν. Εδώ υπάρχουν στημένες εκλογές, δεν θα υπάρχουν στημένοι ποδοσφαιρικοί αγώνες; Αλλά δεν είναι στημένο κάθε στανταράκι που σας στέλνει αδιάβαστους.

13. Όσο σημαντική είναι η επιλογή ενός αγώνα άλλο τόσο σημαντική είναι η απόρριψη κάποιου άλλου.

14. Ένα αουτσάιντερ που κερδίζει κάπου-κάπου είναι προτιμότερο από ένα καυτό φαβορί που χάνει κάπου κάπου.

15. Παίζουμε όσα αντέχει η τσέπη μας. Δεν παίζουμε με δανεικά ή με λεφτά που χρειαζόμαστε για να καλύψουμε κάποιες ανάγκες.

Εκτός του Φιλάθλου και της… εξυπηρέτησης των παικτών που αγωνιούσαν να μάθουν ένα αποτέλεσμα, ο Παρασκευάς έφερε και την επανάσταση κυκλοφορώντας την εφημερίδα ΒΕΤΟ, η οποία δεν μακροημέρευσε αλλά αποτέλεσε τον προάγγελο του betonet.gr.

Ο ερχομός του Πάμε Στοίχημα εκτόξευσε την επιτυχία του, με το Χρήμασπορ να ακολουθεί μέσω του Έθνους, με το οποίο επίσης συνεργάστηκε.

Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή προτού δει το στοίχημα να γιγαντώνεται στην Ελλάδα. Στις 16 Ιουλίου του 2006, η ταλαιπωρημένη, από τα bypass, καρδιά δεν άντεξε. Το κάπνισμα δεν τον παράτησε ποτέ, κι ας ήξερε ό,τι έπρεπε. Όπως δεν σταμάτησε να απολαμβάνει το καλό φαγητό και το καλό κρασί – ήταν μπον βιβέρ, το δίχως άλλο. Δεν πρόλαβε μάλιστα να κάνει αυτό που επιθυμούσε όταν θα αποσυρόταν. «Δεν σκοπεύω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου με τζόγο, τζογαδόρους και δημοσιογράφους. Θέλω να πάω στο κτήμα μου με έναν σκύλο, δύο γάτους και 4 εκατομμύρια μυρμήγκια» ήταν τα λόγια του.

Είχε προβλέψει πάντως με χαρακτηριστική ευστοχία το μέλλον του… σπορ στην χώρα μας. Σε συνέντευξή του στις αρχές του 2000, όταν μόλις είχε λανσαριστεί το Πάμε Στοίχημα, είχε σχολιάσει πως «ο κόσμος δε θα σταματήσει να παίζει, θα αυξάνεται. Δώσε του Έλληνα τζόγο κι αυτός θα παίξει.

Με ένα πράγμα όμως δεν συμφωνώ: άφησαν τους μαθητές, τους νέους να μπουν στα πρακτορεία να παίξουν στοίχημα. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ κακό. Και εγώ πιστεύω ότι αυτό θέλει το κατεστημένο. Να μάθει τη νεολαία να παίζει τζόγο».