Καλή η πλάκα, αδέρφια, αλλά εδώ τα ζητήματα είναι σοβαρά…

Πανικός και αντάρα χτες με τις μάσκες… Άσε με τα παγουρίνο…

Μέχρι προχθές, αν άκουγες τις δηλώσεις της επίσημης πολιτείας για την ετοιμότητα που θα χαρακτήριζε όλες τις πρόνοιες και όλες τις ενέργειες των δημόσιων λειτουργών, έτσι ώστε η έναρξη των σχολείων να γίνει με τον πιο ασφαλή τρόπο, μια μυρωδιά από ασφάλεια, ένα συναίσθημα καθησυχαστικό, ένα… όλα καλά θα πάνε… Το ένιωθες, αλλά, κράταγες και  μια πισινή… Ένα «ας έχουμε και το νου μας».

Κι ήρθε η μέρα η εναρκτήρια και το γέλιο πήγε σύννεφο για δύο λόγους: Πρώτον γιατί το αλαλούμ, δεν ήρθε από τους παρακατιανούς, αλλά από τα κεντρικά. και δεύτερον, γιατί εδώ είμαστε Βαλκάνια… «Δεν είμαστε, παίξε – γέλασε».

«Έβαλες αιώρα στον κήπο», ρωτούσε ο ένας

«Όχι, η μάσκα του παιδιού είναι», απαντούσε ο άλλος

Γιατί εδώ δεν είμαστε Βαλκάνια, Είμαστε Ελλάδα… Και «το παίξε και το γέλασε», είναι στο DNA μας.

Δεν ήταν μάσκες αυτές! Αυτές ήταν καπνόπανα απ’ τα παλιά. Έβλεπα τον πιτσιρικά στην είσοδο της πολυκατοικίας να την φοράει και θυμήθηκα τον πατέρα μου όταν ήθελε να ραντίσει τον καπνό με παραθείο, που φορούσε τη μαντήλα στο πρόσωπο.

Να μην μιλήσω για τα παγουρίνο, ούτε για την ποσότητα που χωράνε. Μισή γαργάρα… και αν.

Καλή και η πλάκα, αδέρφια στο διαδίκτυο, αλλά όταν ένας δημόσιος οργανισμός, όπως η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας βγαίνει και ανακοινώνει επίσημα αυτά που ανακοίνωσε (Δείτε ΕΔΩ) τότε δικαίως θα αναρωτηθεί κανείς για την προχειρότητα με την οποία λαμβάνονται κάποιες αποφάσεις. Μόνο που αυτή η προχειρότητα από τη μια κοστίζει στο φορολογούμενο χρήμα και από την άλλη πιστώνουν το αίσθημα ασφάλειας της κοινωνίας, με τόνους ανασφάλειας για όλα αυτά που γίνονται για μας, χωρίς εμάς, που δύσκολα μπορεί να ανατραπεί.

Καλή η πλάκα, αδέρφια, αλλά εδώ τα ζητήματα είναι σοβαρά…