Μίλτος Ζαμπάρας: «Θα δεχτεί η Δυτική Ελλάδα αμαχητί την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της;»

Ο Μίλτος Ζαμπάρας αναρωτιέται αν η Δυτική Ελλάδα θα δεχτεί αμαχητί την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της;

Ο Μίλτος Ζαμπάρας καλεί την Κυβέρνηση να απαντήσει: Σχεδιάζετε ιδιωτικοποίηση του νερού και στη Δυτική Ελλάδα;

Με κοινοβουλευτική παρέμβαση του προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Μίλτος Ζαμπάρας και 11 ακόμα Βουλευτές, ανοίγουν ευθέως το θέμα της επιχειρούμενης εξαγωγής του «θεσσαλικού μοντέλου» διαχείρισης υδάτων και στη Δυτική Ελλάδα, φέρνοντας στο προσκήνιο τα σοβαρά ερωτήματα που προκαλεί η υπερσυγκεντρωτική και ιδιωτικοποιητική κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής.

Η συγκρότηση του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (Ο.Δ.Υ.Θ. Α.Ε.), μιας ανώνυμης εταιρείας με ιδιωτικοοικονομική λειτουργία, αποτέλεσε την πρώτη φάση ενός σχεδίου που, σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κου. Τσιάρα, θα επεκταθεί και σε άλλες Περιφέρειες.

Μεταξύ αυτών, και η Δυτική Ελλάδα, μια περιοχή με τεράστια αγροτική παραγωγή, ευαίσθητα οικοσυστήματα και στρατηγικής σημασίας υδάτινους πόρους.

Ο Μίλτος Ζαμπάρας προειδοποιεί:

«Η υιοθέτηση του μοντέλου «Ο.Δ.Υ.Θ. Α.Ε.» σημαίνει, στην πράξη, κατάργηση των Τ.Ο.Ε.Β. και Γ.Ο.Ε.Β., περιθωριοποίηση των τοπικών κοινωνιών, αυξημένο κόστος για τους παραγωγούς και μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα».

Το νέο μοντέλο διαχείρισης του νερού, όπως καταγγέλλει ο Μίλτος Ζαμπάρας, βασίζεται σε ανώνυμες εταιρείες ειδικού σκοπού, με διοικήσεις που λειτουργούν χωρίς ουσιαστικό δημόσιο έλεγχο και χωρίς συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων, των αγροτών και των τοπικών φορέων, στις κρίσιμες αποφάσεις.

Σε περιοχές όπως η Αιτωλοακαρνανία, η Ηλεία και η Αχαΐα, όπου η άρδευση αποτελεί τον πυλώνα της αγροτικής παραγωγής και το νερό είναι ταυτισμένο με τη ζωή, την εργασία και την περιβαλλοντική ισορροπία, η πιθανή εφαρμογή του θεσσαλικού μοντέλου εγκυμονεί δραματικές συνέπειες:

Εκτόξευση του κόστους παραγωγής, την ώρα που οι αγρότες ήδη στενάζουν.

Απαξίωση θεσμών όπως οι Τ.Ο.Ε.Β., που επί δεκαετίες διαχειρίζονται το αρδευτικό δίκτυο με γνώση και λογοδοσία.

Περιβαλλοντική υποβάθμιση, εξαιτίας της απουσίας τοπικής γνώσης και συμμετοχικών μηχανισμών.

Απομάκρυνση του νερού από τη δημόσια σφαίρα, σε πλήρη αντίθεση με κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού.

Ο Μίλτος Ζαμπάρας ζητά ξεκάθαρες απαντήσεις:

-Προτίθεται η Κυβέρνηση να εφαρμόσει το μοντέλο του «Ο.Δ.Υ.Θ. Α.Ε.» και στη Δυτική Ελλάδα;

-Ποιο είναι το σχέδιο για τους Τ.Ο.Ε.Β. και τους Γ.Ο.Ε.Β.; Θα καταργηθούν ή θα ενταχθούν σε Ιδιωτικές Δομές;

-Ποιος εγγυάται ότι το κόστος άρδευσης δεν θα καταστεί απαγορευτικό;

-Υπάρχει πρόβλεψη για ουσιαστική διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες;

-Έχουν εκπονηθεί επιστημονικές μελέτες σκοπιμότητας και περιβαλλοντικού κινδύνου;

«Η Δυτική Ελλάδα δεν θα δεχτεί αμαχητί την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της. Το νερό είναι ζωή – όχι αντικείμενο χρηματιστηριακής εκμετάλλευσης», δηλώνει με έμφαση ο Μίλτος Ζαμπάρας.

Η κοινωνία της υπαίθρου, οι συνεταιρισμοί, οι φορείς και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν και να αποφασίζουν. Η κυβέρνηση, αντί να επιβάλλει λύσεις ερήμην των τοπικών κοινωνιών, οφείλει να λογοδοτεί. Το νερό δεν ανήκει σε εταιρείες, ανήκει σε όλους μας.

 

Διαβάστε επίσης: Κώστας Πιστιόλας: «Η σημερινή Δημοτική Αρχή πρόδωσε (και) τη Μακρυνεία»