Νίκος Σ. Κωστακόπουλος: Η Κοσίνα πριν την ανοιξιάτικη μπόρα

Παρ’ ότι είναι προχωρημένη άνοιξη, μια ανάσα καιρός μάλιστα από το καλοκαίρι, η καιρική αστάθεια των ημερών επιφυλάσσει κάθε τόσο εκπλήξεις λίγο αταίριαστες με την εποχή.

Και στην προβαλλόμενη εικόνα βαριά σύννεφα ξεπροβάλλουν απειλητικά πάνω από τη βουνοκορφή Μέγα Ίσιωμα του Παναιτωλικού όρους και σκιάζουν με μια απόκοσμη μουντάδα το ορεινό τοπίο τριγύρω.

Ένα τοπίο έτσι κι αλλιώς εντυπωσιακό που το παιχνίδι του ήλιου με τα σύννεφα του προσδίδουν μια μυστηριακή όψη.

Και τα σύννεφα προμηνύουν το ξέσπασμα μπόρας. Μιας ανοιξιάτικης μπόρας, που θα ενσκήψει σε λίγο για να ράνει με τη δροσιά της το χλοερό βαθυπράσινο χαλί πάνω στο οποίο μοιάζει σαν να αναπαύεται νωχελικά χαζεύοντας το υπέροχο ορεινό τοπίο, η Κοσίνα, (με την παλιά ονομασία της, όπως αρέσκονται να αποκαλούν το χωριό στις μεταξύ τους συνεννοήσεις οι ντόπιοι), ή Κοκκινόβρυση, (με τη νέα, την επίσημη, ονομασία της), όπως είναι και ευρύτερα γνωστό το χωριό.

Το χωριό, που, λόγω του διόλου ασήμαντου παρελθόντος του, έδωσε το όνομά του στην Κοινότητα που συναποτελούν τρία χωριά, [Κοκκινόβρυση (πρώην Κοσίνα), Αμπέλια, Άγιος Θεόδωρος (πρώην Μαχαλάς)], την Κοινότητα Κοκκινόβρυσης στην ορεινή περιοχή του Δήμου Θέρμου.

Μπορεί να έχει παρέλθει προ πολλού η περίοδος της ακμής της Κοσίνας και να είναι τελείως απίθανο αυτό να ξανασυμβεί, αλλά, όπως και να ‘χει, η γοητεία που ασκεί το κάλλος του τοπίου της Κοσίνας ουδέποτε έλειψε.

Κι ούτε θα πάψει, όπως και να ‘χουν τα πράγματα, και τα χρόνια που θα ‘ρθουν. Το μόνο που θ’ αλλάζει κάθε φορά είναι το ποσοστό της αναλογίας με την οποία θα συμβάλλουν σ’ αυτό το φυσικό και το ανθρωπογενές κάλλος.

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως αυτό το ιδιαίτερου φυσικού κάλλους τοπίο αξίζει μεγαλύτερης φροντίδας από την ανθρωποκοινωνία, κάτι που αποτελεί ζητούμενο χρόνια τώρα για την ευρύτερη περιοχή του ορεινού Θέρμου!