Connect with us

Εγκεφαλογράφημα

Παναγιώτης Καψάλης: «Μιζεραμπιλιστές ή Ρεαλιστές – Καληνύχτα Αγρίνιο»

Ο Παναγιώτης Καψάλης με μια ανάρτησή του στα Social Media και φωτογραφίες από ένα άδειο Αγρίνιο έθεσε το γνωστό δίλημμα…
Ο Παναγιώτης Καψάλης με μια ανάρτησή του στα Social Media και φωτογραφίες από ένα άδειο Αγρίνιο έθεσε το γνωστό δίλημμα...

Ο Παναγιώτης Καψάλης με μια ανάρτησή του στα Social Media και φωτογραφίες από ένα άδειο Αγρίνιο έθεσε το γνωστό δίλημμα…

Αναρωτιέται ο Δημοτικός Σύμβουλος της Μείζονος Αντιπολίτευσης για το αν είναι «Μιζεραμπιλιστές ή Ρεαλιστές» όσοι μιλούν για τα κακώς κείμενα αυτής της πόλης.

Στην ανάρτησή του εκφράζει όσα σκέφτεται βλέποντας μια γειτονιά που κάποτε είχε… ζωή τώρα να είναι άδεια από τις 22:30 της 17ης Ιουνίου.

«Επιστροφή 22:30 για το σπίτι μου. Αντίκρισα άλλη μια φορά την ίδια εικόνα.

Τώρα όμως τόλμησα την σκέψη μου να την εξωτερικεύσω και να την μοιραστώ μαζί σας.

Περιοχή παλαιού Νοσοκομείου.

Περιοχή Κλεπαΐτικα.

Μια από τις πιο παλιές περιοχές του Αγρινίου.

Εκεί που μεγάλωσα και που μεγάλωσαν πάρα πολλοί Αγρινιώτες.

Μια περιοχή που έσφιζε από κόσμο χειμώνα καλοκαίρι.

Μια περιοχή με την μεγαλύτερη πιάτσα ταξί.

Εκεί που ήταν το καφενείο του Συσοβίτη.

Εκεί που ήταν το ζαχαροπλαστείο του Ζήκου.

Εκεί που ήταν το σουβλατζίδικο και το ουζερί του λεβεντιά.

Εκεί που ήταν το καφενείο του Θανελλα.

Εκεί που ήταν το ψιλικατζίδικο του Πολύζου.

Εκεί που ήταν όλα αυτά και σήμερα είναι το απόλυτο τίποτα.

Εκεί που σήμερα κυρίαρχει η απόλυτη ερημιά.

Η απόλυτη εγκατάλειψη.

Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν κι άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις γειτονιών που ο καθένας σας μπορείτε να εξιστορήσετε ανάλογες περιπτωσεις, όμως εγώ αναφέρομαι για τη δικιά μου γειτονιά που έζησα, μεγάλωσα και συνεχίζω να ζω.

Όλες όμως οι γειτονιές έχουν κοινό παρανομαστή και είναι το Αγρίνιο.

Ένα Αγρίνιο το οποίο ότι βιώνει φαίνονταν πως έρχονταν.

Είχε δείξει τα σημάδια του, διότι πάντα έχανε και δεν κέρδιζε τίποτα. Κι έφτασε τώρα να γίνετε με γοργό και βίαιο τρόπο. ΟΧΙ λόγω κρίσεων και συναφών δικαιολογιών αλλά λόγω λανθασμένων σχεδιασμών, στοχεύσεων, επιλογών και διεκδικήσεων.

Και να το αποτέλεσμα.

Ένα Αγρίνιο που όπως αποδεικνύεται δεν είχε ανάγκη μόνο πεζόδρομους, δεν είχε ανάγκη από όμορφες φιέστες, από προβολές των χαμόγελων μας στις φωτογράφησεις και μερικές αράδες γραμμένα σε σελίδες με τυποποιημένες αναφορές σε κάθε παρουσίαση.

Είχε ανάγκη από επανασχεδιασμό για την ανασύνταξη του Αγρινίου για όλα αυτά που έχασε και την αντιμετώπιση όλων αυτών που φαίνονταν πως έρχονταν.

Είχε την ανάγκη να βλέπει μπροστά και να μη λειτουργεί μόνο πελατειακά και κοντόφθαλμα.

Είχε ανάγκη ανάδειξης των θεμάτων και όχι κάλυψης κάτω από το χαλί.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βιώνουμε πια.

Να ξέρουμε όλοι πως κάτι δεν πάει καλά και να λέμε κάτι πρέπει να γίνει και να μην γίνεται.

Αυτό το πρέπει να γίνει είναι στο χέρι μας. Γιατί όλα είναι επιλογές μας.

Τη γειτονιά μου την αγαπώ και θέλω να την ξανζωντανεψω.

Θέλει κόπο και χρόνο και όραμα. Πρέπει όμως να το προσπαθήσουμε για την γειτονιά μου, για την γειτονιά σου για το Αγρίνιο για τις κοινότητες μας. Για τον Δήμο μας».

 

Διαβάστε επίσης: Ανδρέας Παπανδρέου: «Με Ανδρουλάκη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε τη Δευτέρα Παρουσία στην εξουσία»

Advertisement

Τελευταία νέα →