«San Martino sulle tracce dei Templari»
Μαζί με τον φίλο και συνεργάτη μου, τον σκηνοθέτη Λευτέρη Δακαλάκη, βρεθήκαμε για λίγες μέρες, ως μέλη μιας ομάδας εργασίας, ξανά στις γνώριμες περιοχές του Salento, εκεί όπου χτυπά από αιώνες η ελληνική καρδιά και αισθάνεσαι την ελληνική ψυχή να κυριαρχεί σε κάθε σπιθαμή της ιταλικής γης.
Την πρωτοβουλία αυτής της συνάντησης εργασίας είχε ο Δήμος του Cannole. Πρόκειται για μια γραφική και συνάμα ιστορική κωμόπολη στην ενδοχώρα του Otranto, της οποίας η ιστορία ανάγεται περίπου στον 12ο αιώνα μ.Χ. Εκεί φιλοξενηθήκαμε εκπρόσωποι ΜΜΕ, ιστορικοί, αρχιτέκτονες, σκηνοθέτες, μουσικοί, καθηγητές Πανεπιστημίου, με στόχο την διάδοση της ντόπιας λαϊκής παράδοσης, έντονα συνδεδεμένης με το Salento, αλλά και να γνωρίσουμε τους μύθους που περιβάλλουν τον Άγιο Μαρτίνο (San Martino) στην γη των Ναϊτών ιπποτών και πώς οι τελευταίοι πέρασαν από το Cannole, οδεύοντας προς Ιερουσαλήμ. Οι μύθοι αυτοί μαρτυρούνται από μελέτες τοπικών ιστορικών καθώς και από εραστές της μεσαιωνικής ιστορίας, συμπεριλαμβανομένων και ξένων.
Η δημοσιογράφος, Tiziana Protopapa (Πρωτόπαππα, όπως αντιλαμβάνεστε, από ελληνικές ρίζες), ήταν η οικοδέσποινα ενός οδοιπορικού, που περιλάμβανε πολλά σπουδαία πράγματα, από την ιστορία, από την τοπική παραγωγική δραστηριότητα, την μουσική, τον αθλητισμό, την φυσιολατρεία, τον τουρισμό κ.ά, δεμένα τόσο όμορφα μεταξύ τους και καλοσχεδιασμένα, που δεν καταλάβαινες πώς κυλούσαν οι μέρες.
Η ομάδα εργασίας απίστευτη! Άνθρωποι ευγενείς, καλοσυνάτοι, ξεχωριστοί στον τομέα τους, δέσαμε αμέσως και κάναμε μια εκπληκτική παρέα, που μόνο απαρατήρητη δεν πέρναγε.
Είχαμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε στις φυσικές ομορφιές του τόπου, μέσα στο απόλυτο πράσινο και να θαυμάσουμε παραδοσιακές τεχνικές των ανθρώπων της υπαίθρου, παλαιοτέρων εποχών, όπως υπόγεια ελαιοτριβεία και οινοποιεία, περιστερώνες (!!!), την αξιοποίηση του φυτικού πλούτου (βότανα, δένδρα). Ασφαλώς είδαμε και θαυμάσαμε και σύγχρονες οινοποιητικές μονάδες καθώς και σύγχρονα ελαιοτριβεία. Είχαμε την χαρά να επισκεφθούμε ένα δημοτικό σχολείο στο Cannole και να παρακολουθήσουμε παιδικά παιχνίδια που έχουν πια εκλείψει. Είδαμε επίσης ναούς, καλοφροντισμένους από ευσεβείς ανθρώπους, με την γνώριμη αρχιτεκτονική της κάθε εποχής. Επισκεφθήκαμε τον επιβλητικό φάρο του Otranto, που δεσπόζει στο στενό της Αδριατικής και λειτουργεί μέχρι και σήμερα, καθώς και τον καθεδρικό ναό της πόλης, όπου σε δύο προθήκες βρίσκονται χιλιάδες κρανία πεσόντων ηρώων, από τον πόλεμο που διεξήγαγαν εναντίον (ποίων άλλων;) των Τούρκων. Συγκλονιστικό είναι το Δέντρο της Ζωής, μια τεράστια παράσταση που καλύπτει όλο το έδαφος του ναού, καμωμένο από περίτεχνο ψηφιδωτό.
Οι άνθρωποι εκεί μιλούν για την Ελλάδα με σεβασμό και σχεδόν όλοι γνωρίζουν για τους προγόνους μας, που έφτασαν εκεί μέσω των μεγάλων αποικισμών του παρελθόντος και δημιούργησαν τον τεράστιο πολιτισμό της Magna Grecia.
Να θυμήσω πως ο Δήμος μας έχει αδελφοποιηθεί με την ένωση των ελληνοφώνων Δήμων, υπό το διακριτικό όνομα Grecia Salentina, γεγονός που ανοίγει νέους ορίζοντες για επαφές παντός είδους με τους προκομμένους αυτούς ανθρώπους. Ας το αξιοποιήσουμε…
Χρήστος Βλαχογιάννης
Καθηγητής Μουσικής
aixmi-news.gr