Σαν σήμερα, 17 Νοεμβρίου, στο Αγρίνιο και αλλού
Γιορτάζουν
Γεννάδιος.
Επέτειοι
Διεθνής Ημέρα Σπουδαστών
Η Διεθνής Ημέρα Σπουδαστών εορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου για περισσότερα από 60 χρόνια, σε ανάμνηση των φοιτητών που έπεσαν θύματα των Ναζί στην Τσεχοσλοβακία. Στις 17 Νοεμβρίου του 1939 τα κατοχικά στρατεύματα εισέβαλαν στη φοιτητική εστία του Πανεπιστημίου της Πράγας. Σκότωσαν επί τόπου 9 φοιτητές, ενώ 1200 άλλοι εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Διεθνής Ημέρα Σπουδαστών σχετίζεται και με τη δική μας εξέγερση του Πολυτεχνείου και συμβολίζει τον αγώνα των φοιτητών όλου του κόσμου για Δημοκρατία και δημοκρατική εκπαίδευση.
Ημέρα Τιμής στην Ελληνική Νεολαία
Η Ημέρα Τιμής στην Ελληνική Νεολαία καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής τον Μάρτιο του 1998, για να τιμήσει τους αγώνες της Ελληνικής Νεολαίας, κατά της Δικτατορίας της 21ης Απριλίου. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου.
Παγκόσμια Ημέρα Πρόωρου Τοκετού
H Παγκόσμια Ημέρα Πρόωρου Τοκετού (World Prematurity Day) καθιερώθηκε το 2010 με πρωτοβουλία του «Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για την Φροντίδα των Νεογνών» («The European Foundation for the Care of Newborn Infants») και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου. Στις μέρες μας, οι επιπλοκές από πρόωρο τοκετό αποτελούν τη δεύτερη πιο κοινή αιτία θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών. Περίπου 1 εκατομμύριο πρόωρα παιδιά χάνουν τη ζωή τους ετησίως από αιτίες που σε μεγάλο βαθμό μπορούν να προληφθούν. Ο συνολικός αριθμός των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών μειώθηκε από 12 εκατομμύρια το 1990 σε 6,9 εκατομμύρια το 2011. Ωστόσο, κατά μέσο όρο περίπου 2.600 πρόωρα παιδιά εξακολουθούν να πεθαίνουν κάθε μέρα. Κάθε χρόνο 15 εκατομμύρια μωρά γεννιούνται πρόωρα. Περίπου το 40% του συνόλου των θανάτων κάτω των 5 ετών συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των πρώτων 28 ημερών της ζωής. Ένα μεγάλο ποσοστό περιστατικών προκύπτει από επιπλοκές που σχετίζονται με τον πρόωρο τοκετό (πριν από τις 37 συμπληρωμένες εβδομάδες) ή από επιπλοκές κατά τον τοκετό.
Γεγονότα
Στο Αγρίνιο…
17 Νοεμβρίου 1955
Δύο αδελφοκτονίες στα χωριά του Βάλτου απασχόλησαν τον εθνικό τύπο της εποχής. Η πρώτη πραγματοποιήθηκε στη Μαλαισιάδα και είχε για δράστη το Νικ. Τσεκούρα, ο οποίος παραδόθηκε στις αρχές, αφού σκότωσε την αδερφή του, 20 ετών, γιατί, σύμφωνα με την κατάθεσή του, διατηρούσε «ανόμους σχέσεις» με έναν συγχωριανό του, ο οποίος την κατέστησε έγκυο.
Η δεύτερη είδηση αφορούσε στην αδελφοκτονία του Τρικλίνου, αφού, σύμφωνα με αυτή, στο Χρ. Κασβίκη που σκότωσε την αδερφή του Σαββούλα, ετών 27, για λόγους τιμής, απαγγέλθηκε κατηγορία για διπλό φόνο. Όπως αποδείχθηκε από την ιατροδικαστική έκθεση, η δολοφονημένη βρισκόταν στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της. (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Φύλ. 18.11.1955, Σελ. 5)
και αλλού
1903
Το Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα, κατά τη διάρκεια του δευτέρου συνεδρίου του στις Βρυξέλλες και το Λονδίνο, διασπάστηκε σε «μπολσεβίκους» («πλειοψηφούντες») με επικεφαλής τον Λένιν και «μενσεβίκους» («μειοψηφούντες»), στους οποίους εντάχθηκε και ο Τρότσκι. Οι «μενσεβίκοι» πρέσβευαν μία δημοκρατική προσέγγιση του σοσιαλισμού και ο Τρότσκι εναντιωνόταν στον Λένιν, απορρίπτοντας τις δικτατορικές μεθόδους του και τις οργανωτικές εκείνες αντιλήψεις που απέβλεπαν μόνο στην άμεση έναρξη της επανάστασης.
1968
Εκδίδεται η απόφαση του Έκτακτου Στρατοδικείου για την απόπειρα δολοφονίας του Γ. Παπαδόπουλου. Σύμφωνα με αυτήν ο Αλέξανδρος Παναγούλης καταδικάζεται δις εις θάνατον, ο Ελευθέριος Βερυβάκης (μετέπειτα υπουργός κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ) σε ισόβια, ο Στάθης Γιώτας (μετέπειτα βουλευτής και υπουργός) σε κάθειρξη δέκα ετών και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές.
1973
Η απριλιανή χούντα καταστέλλει την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Στις 3 π.μ. της 17ης Νοεμβρίου, και ενώ οι διαπραγματεύσεις για ασφαλή αποχώρηση των φοιτητών από το χώρο του Πολυτεχνείου βρίσκονταν σε εξέλιξη, αποφασίστηκε από την μεταβατική κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρέμισε την κεντρική πύλη. Κατά την είσοδο του άρματος, υποστηρίζεται η φήμη, χωρίς να έχει αποδειχθεί, ότι συνεθλίβησαν 2–3 φοιτητές που βρίσκονται πίσω από την πύλη (γεγονός «λίαν πιθανό αλλά ανεπιβεβαίωτο» σύμφωνα με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά). Επίσης, από τα συντρίμμια τραυματίστηκε σοβαρά, με συντριπτικά κατάγματα στα πόδια, η φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Η μετάδοση συνεχίστηκε ακόμα και μετά την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές που είχαν παραμείνει στο Πολυτεχνείο, μαζεύτηκαν στο κεντρικό προαύλιο, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο. Η πτώση της πύλης ακολουθήθηκε από την είσοδο μιας μονάδας ενόπλων στρατιωτών των ΛΟΚ που οδήγησαν τους φοιτητές, χωρίς βια, έξω από το Πολυτεχνείο, μέσω της πύλης της οδού Στουρνάρη. Οι αστυνομικές δυνάμεις που περίμεναν στα δυο πεζοδρόμια της Στουρνάρη επιτέθηκαν στους φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν (σύμφωνα και με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά) να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους στρατιώτες, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και εναντίον των αστυνομικών που βιαιοπραγούσαν στους φοιτητές. Πολλοί φοιτητές βρήκαν καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες. Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας άνοιξαν πυρ από γειτονικές ταράτσες, ενώ άνδρες της ΚΥΠ καταδίωξαν τους εξεγερθέντες. Οι εκφωνητές του σταθμού του Πολυτεχνείου παρέμειναν στο πόστο τους και συνέχισαν να εκπέμπουν για 40 λεπτά μετά την έξοδο, οπότε συνελήφθησαν.
1974
Στις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης, πρώτο κόμμα αναδεικνύεται η Νέα Δημοκρατία υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με ποσοστό 54,37%. Ακολουθούν η Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό τον Γεώργιο Μαύρο με 20,42%, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου με 13,58% και η Ενωμένη Αριστερά (ΕΔΑ, ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ.) με 9,47%.
1985
Δολοφονείται ο 16χρονος Μιχάλης Καλτέζας από αστυνομικό, κατά τη διάρκεια των επεισοδίων που ξέσπασαν μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβολεί τον Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού, καθώς ο νεαρός τρέχει μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων.
1989
Εγκαινιάζεται ο πρώτος μη κρατικός τηλεοπτικός σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας, το MEGA Channel. Οι ιδιοκτήτες του νέου καναλιού είναι πέντε εκδότες (Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος, Λαμπράκης, Τεγόπουλος και Μπόμπολας) Η προσωρινή άδεια “δοκιμής τοπικού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού” για τη λειτουργία του δόθηκε επί κυβέρνησης Τζαννετάκη. Το 1993 δόθηκε ανανεωτική άδεια λειτουργίας ισχύος 7 ετών, η οποία συνέχισε να παρατείνεται και να διατηρείται νομοθετικά σε ισχύ μέχρι και σήμερα, όπως γίνεται και με τους υπόλοιπους ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, παρ’ όλο που το τέταρτο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει κρίνει ότι οι αλλεπάλληλες παρατάσεις νομιμότητας των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ είναι ουσιαστικά παράνομες και αντισυνταγματικές.
Γεννήσεις
1906
Σοϊχίρο Χόντα, ιάπωνας σχεδιαστής αυτοκινήτων και μοτοσικλετών, που παρέλαβε τη βιοτεχνία ποδηλάτων του πατέρα του για να τη μετατρέψει στον σημερινό κολοσσό της αυτοκίνησης Honda. (Θαν. 5/8/1991). Μετά το τέλος του πολέμου ο Χόντα μάζεψε όσες αχρηστευμένες μοτοσικλέτες μπόρεσε να βρει και από τα εξαρτήματά τους κατασκεύασε τρεις “καινούργιες”, τις οποίες πώλησε [3]. Ασχολήθηκε με την κατασκευή μοτοσικλετών και στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ο Honda άρχισε να σχεδιάζει[εκκρεμεί παραπομπή] και να κατασκευάζει μικρούς κινητήρες, τους οποίες πωλούσε σε άλλους κατασκευαστές. To 1949 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Τακέο Φουζισάβα (Takeo Fujisawa), έναν άνθρωπο ιδιαίτερα ικανό στο να διαχειρίζεται την περιουσία της εταιρίας. Από εκείνη τη στιγμή Χόντα και Φουζισάβα απέκτησαν διακριτούς ρόλους. Ο πρώτος θα ασχολούνταν αποκλειστικά με το σχεδιαστικό, μηχανολογικό και κατασκευαστικό κομμάτι (κάτι στο οποίο είχε, αναμφισβήτητα, μεγάλο χάρισμα), ενώ ο δεύτερος θα αναλάμβανε την οικονομική διαχείριση και διεύθυνση της εταιρίας, πεδίο στο οποίο ο Χόντα δεν διακρίθηκε ποτέ. Μάλιστα, η συνεργασία τους αυτή μετατράπηκε και σε μια μακρόχρονη φιλία, που τη χαρακτήριζε ο βαθύτατος αλληλοσεβασμός.
1942
Μάρτιν Σκορσέζε, αμερικανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Το έργο του αφορά θέματα όπως η ιταλο-αμερικανική ταυτότητα, καθολικά πρότυπα όπως ενοχή και σωτηρία, η παλικαριά, αλλά και η (ενδημική στην αμερικανική κοινωνία) βία. Ο Σκορσέζε θεωρείται ευρέως ένας από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες της γενιάς του, με μεγάλη επιρροή στην πορεία του αμερικανικού κινηματογράφου. Είναι κάτοχος μάστερ στην σκηνοθεσία κινηματογράφου από τη σχολή τεχνών Tisch του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Θεωρείται ότι έχει Δεξιές αξίες, κάτι που ωστόσο παρατηρείται σε ελάχιστες από τις ταινίες του.
1964
Φώφη Γεννηματά, είναι Ελληνίδα πολιτικός, βουλευτής, πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τέως επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Ελιάς – Δημοκρατικής Παράταξης. Έχει χρηματίσει Υπερνομάρχης Αθηνών-Πειραιώς κατά το διάστημα 2003-07, Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης το 2009-10 στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, Αναπληρώτρια Υπουργός Εσωτερικών το 2011-12 στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ του Λουκά Παπαδήμου και Αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας το 2013-15 στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ του Αντώνη Σαμαρά.
Θάνατοι
1917
Ογκίστ Ροντέν, γάλλος γλύπτης. (Γεν. 12/11/1840. )Ο Φρανσουά Ωγκύστ Ρενέ Ροντέν (Francois-Auguste-Rene Rodin, 12 Νοεμβρίου 1840 – 17 Νοεμβρίου 1917) ήταν Γάλλος γλύπτης, που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη γλυπτική του 20ού αιώνα με τα έργα του. Αρνήθηκε να αγνοήσει τις ανθρώπινες αδυναμίες και τις περιέγραψε όσο καλύτερα μπόρεσε στην τέχνη του, με ρεαλισμό και δύναμη. Περιέγραψε επίσης και την ερωτική αδυναμία, με πάθος κι ομορφιά.
1936
Αλέξανδρος Παπαναστασίου, αρκάς πολιτικός. Ως πρωθυπουργός μοίρασε τα τσιφλίκια στους καλλιεργητές και όλη η ζωή του χαρακτηριζόταν από την προσήλωσή του στη Δημοκρατία και τις πολιτικές του αρχές. (Γεν. 8/7/1876). Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη δίνοντας την ευκαιρία μιας σιωπηρής αντιδικτατορικής εκδήλωσης με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών. Η 4η Αυγούστου απαγόρευσε τη δημοσίευση κάθε πληροφορίας σχετικά με την κηδεία, όπως και άρθρων και νεκρολογιών για τον εκλιπόντα πολιτικό. Σήμερα, στο Λεβίδι Αρκαδίας υπάρχει Μουσείο προς τιμήν της μνήμης του Αλεξάνδρου Παπαναστασίου. Μάλιστα, πέραν των προσωπικών αντικειμένων του, φυλάσσεται και ο εγκέφαλος του Αρκά πολιτικού σε ειδικό χημικό υγρό. Στη Θεσσαλονίκη κεντρική οδός φέρει το όνομά του και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο τον τιμά ως ιδρυτή του με τον ανδριάντα του στο κέντρο της Πανεπιστημιούπολης.
1993
Γιώργος Μητσάκης, έλληνας λαϊκός συνθέτης και στιχουργός. (Γεν. 1921). Ήρθε με την οικογένεια του στην Καβάλα το 1935 και αργότερα έμειναν σε ένα χωριό κοντά στο Βόλο. Ο Μητσάκης πρωτοέρχεται σε επαφή με τη λαϊκή μουσική στη Μαγνησία αλλά σύντομα θα αναζητήσει την τύχη του στη Θεσσαλονίκη. Γνωρίζεται με τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Χατζηχρήστο και καταλήγει στον Πειραιά, την πόλη που θα αγαπήσει, το 1939. «Γράφαμε για τον καημό, το γλέντι, το μεράκι του λαϊκού ανθρώπου», έλεγε. «Εδινα την ερώτηση και αμέσως την απάντηση. Τότε παίζαμε εμείς οι ίδιοι τα τραγούδια μας. Τραγουδούσα σόλο, πρίμα, έπαιζα μπουζούκι, κιθάρα ο γέρος Καρίπης, μπαγλαμά ο τυφλός ο Χρυσίνης και εγώ μπροστά στο μικρόφωνο κι ο κόσμος άκουγε. Και όταν κανένας φώναζε, Μητσάκη δάσκαλε παίξε μου ένα “βασανισμένο”, του έκανα το χατίρι… “Απόψε άρχισε να ψιλοβρέχει κι ο νους μου πάλι σε σένα τρέχει…”. Αυτά τραγουδούσα, τα βάσανα και τις ελπίδες του λαϊκού ανθρώπου. Αυτόν τον κόσμο αντιπροσώπευα στα τραγούδια μου, πέντε χιλιάδες το σύνολο. Εκεί έπιανε το τραγούδι. Τον εφοπλιστή τι να τον συγκινήσει αυτό το είδος; Δε θα το καταλάβει, όσο σπουδαγμένος και να είναι…»
Επιμέλεια: Λ. Τηλιγάδας | Πηγή: © SanSimera.gr, Αρχείον Αγρινίου και Wikipaideia
«Αgrinio 365» Media Group | AgrinioTimes.gr – Antenna-Star.gr