Ο Σπ. Λιβανός για τα 34 χρόνια από το θάνατο του Π. Κανελλόπουλου

Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος υπήρξε ένας αληθινός Έλληνας στη σκέψη και ένας γνήσιος πατριώτης στην ψυχή. Ένας συνειδητός πολίτης με λαμπρά χαρίσματα, ευρυμάθεια και μεγαλοσύνη ψυχής. Ένας μεγάλος και συνεπής δημοκράτης, ένας πολιτικός οραματιστής, ένας πρωταγωνιστής των πολιτικών αγώνων, ένας γενναίος Έλληνας, ένας Ευρωπαίος στοχαστής, ένας Πανεπιστημιακός δάσκαλος, ένας φιλόσοφος, ένας ιστορικός. «Ο Αναγεννησιακός Έλληνας του αιώνα μας», κατά τον Γεώργιο Ράλλη.

Είχα την ευτυχία να μεγαλώσω κοντά στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Συνδέθηκα ψυχικά μαζί του και θα είναι πάντα για μένα ένας φωτοδότης στη ζωή μου, ένας οδηγός ανιδιοτέλειας και αγάπης. Έζησα κοντά του μέχρι τα δεκαεννέα μου χρόνια, οπότε και εκείνος απεβίωσε, στα ογδοντατέσσερά του χρόνια, πνευματικά βαθύπλουτος και πολιτικά δικαιωμένος μεν, πικραμένος δε. Ανδρώθηκα στη σκιά του, βιώνοντας καθημερινά, αυτό που γράφει ο σπουδαίος Αμερικανός κοινωνικός επιστήμονας , E.W. Said, στο έργο του «Διανοούμενοι και Εξουσία»: «…ο κάθε διανοούμενος εκπροσωπεί κάτι για το κοινό του, ιδιαίτερα όταν εκπροσωπεί το ίδιο πράγμα και βιωματικά για τον ίδιο του τον εαυτό».

Ακολουθούν φωτογραφίες από το σημερινό τρισάγιο που τελέσαμε στη μνήμη του Παναγιώτη Κανελλόπουλου παρόντος και του Δ.Σ της Εταιρείας Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου, καθώς και άρθρα μου στις εφημερίδες «Καθημερινή» και «Πελοπόννησο» με αφορμή τη συμπλήρωση των 34 ετών από τον θάνατο του Παναγιώτη Κανελλόπουλου.