Ο Γ. Βαρεμένος για το δραματικό πρόβλημα με την ελιά

Η έναρξη της συλλογής της στρογγυλής πράσινης ελιάς ήλθε να προσθέσει νέα ανησυχητικά σημάδια στην καθοδική πορεία του προϊόντος, καθώς οι τιμές κυμαίνονται σε επίπεδο 30-35% σε σχέση με πέρυσι.

Μετά την περσινή κατάρρευση της τιμής της ελιάς Καλαμών και την άρνηση της Πολιτείας να λάβει έστω κι ένα στοιχειώδες μέτρο στήριξης των παραγωγών, τα σύννεφα έχουν πυκνώσει πάνω απ’ τους ελαιώνες.

Σαν να μην έφθαναν αυτά τα κακά, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου-Δυτικής Ελλάδας-Ιονίων, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και το αρμόδιο Υπουργείο δεν ανταποκρίθηκαν στον έγκαιρο σχεδιασμό και ενημέρωση των παραγωγών για τη νόμιμη είσοδο -μέσα στις περίπλοκες συνθήκες της πανδημίας- του απαραίτητου αριθμού αλλοδαπών μετακλητών εργατών γης για τη συλλογή του προϊόντος.

Αρχικά έγινε λόγος για 40 (!) αλλοδαπούς εργάτες. Μετά από διαμαρτυρίες, έγινε λόγος για 500 προς μετακίνηση εργάτες από άλλες Περιφερειακές Ενότητες. Όταν μάλιστα στη Βόρεια Ελλάδα εισήλθαν μετά το τέλος της καραντίνας χιλιάδες αλλοδαποί εργάτες.

Αν δεν επισπευσθούν, έστω και καθυστερημένα, οι ενέργειες για να έλθουν τα απαραίτητα χέρια για τη συλλογή, τότε το δράμα για το εμβληματικό προϊόν της ελιάς αναμένεται να ολοκληρωθεί, με ανεπανόρθωτες συνέπειες για το εισόδημα των παραγωγών. Είναι κρίμα κι άδικο αυτό το προϊόν να οδηγείται στη σήψη, είτε στο χωράφι είτε στους κάδους και να μην σκύβει κανείς σοβαρά πάνω στο πρόβλημα.