Βασίλης Τριανταφύλλου: Όσο ταΐζεις το «τέρας», τόσο του ανοίγει η όρεξη

Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Πάπας Φραγκίσκος χαρακτήριζε «φύλακες ανθρωπιάς» τους κατοίκους των ελληνικών ακριτικών νησιών, κατά τη

διάρκεια της ιστορικής επίσκεψης στη Λέσβο, που δέχθηκε το βάρος της πρώτης προσφυγικής κρίσης.

Εξίσου σημαντικά λόγια, συγχαρητήρια και υποσχέσεις μοίραζαν Ευρωπαίοι και μη αξιωματούχοι που επισκέπτονταν είτε από υποχρέωση είτε για

λόγους επικοινωνίας τα νησιά μας, που αποτελούν για εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες τον πρώτο σταθμό στην πορεία τους προς τη «γη της

επαγγελίας», όπως θεωρούν την Ευρώπη.

Τέσσερα χρόνια μετά, πριν από λίγες ημέρες, ήρθε η ώρα του Εβρου να δεχθεί ευρωπαϊκές ευχαριστίες επειδή η Ελλάδα κατόρθωσε να υπερασπιστεί

τα σύνορά της και να αποκρούσει τις μαζικές και καθοδηγούμενες απόπειρες προσφύγων και μεταναστών να περάσουν το ποτάμι και στη συνέχεια

να βρουν τα «μονοπάτια» για την Ευρώπη. Αυτός ο φόβος έφερε και τους Ευρωπαίους αξιωματούχους στα ελληνοτουρκικά σύνορα, τα οποία τώρα

θυμήθηκαν ότι είναι και ευρωπαϊκά. Οι εικόνες που αντίκρισαν δεν είναι αποτέλεσμα του τουρκικού εκβιασμού στην Ε.Ε.

Δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα των λανθασμένων ενεργειών της παγκόσμιας κοινότητας που δεν «έκοψε τον βήχα» του σουλτάνου, ο οποίος ονειρεύεται την αναγέννηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είναι το αποτέλεσμα της ανύπαρκτης ευρωπαϊκής πολιτικής.

Είναι τα «κατορθώματα» των ηγετών της Ευρώπης. Των ηγετών που όλα αυτά τα χρόνια «μάλωναν» στα λόγια τον άτακτο Ερντογάν, αλλά στην

πράξη τού επέτρεπαν να κάνει τα παιχνίδια του στη Συρία, στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο, που επιχειρεί να τη μετατρέψει και να την

καθιερώσει στον παγκόσμιο χάρτη ως τουρκική πισίνα. Είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολούθησε η πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε., που

ποτέ μέχρι σήμερα δεν λειτούργησαν προς όφελος του συνόλου των πολιτών της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά για τα συμφέροντα των επιχειρήσεών τους,

με αποτέλεσμα σε κάθε απόφασή τους να μετρά πάνω απ’ όλα η τουρκική αγορά με τους 70 εκατομμύρια πελάτες.

Γι’ αυτούς τους πελάτες οι ηγέτες της Ευρώπης υπέκυψαν σε παρανοϊκές απαιτήσεις της Αγκυρας, έκαναν ότι δεν άκουγαν τις απειλές του Ερντογάν

ή ότι δεν καταλάβαιναν τον στόχο των παιχνιδιών του με το Κρεμλίνο και τον Λευκό Οίκο. Εκαναν ότι δεν έβλεπαν και ότι δεν αντιλαμβάνονταν τα

επεκτατικά σχέδια του σουλτάνου, στα οποία κεντρικό ρόλο έχουν οι υδρογονάνθρακες της Ελλάδας και της Κύπρου.

Ο Τούρκος Πρόεδρος τραβάει το σκοινί και, όσο αισθάνεται ότι η Δύση το χαλαρώνει αντί να το τεντώνει, εκμεταλλεύεται την αδράνειά της και

πάντα βγαίνει κερδισμένος, γιατί ξέρει να εκβιάζει και να μην υποχωρεί μέχρι να βάλει κάτι στην «τσέπη».

Αυτό αναμένεται να γίνει και σε αυτό το επεισόδιο της τουρκικής προκλητικότητας στο σίριαλ με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Η Ευρώπη, χωρίς πυξίδα στην εξωτερική πολιτική της, με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα να καθορίζουν τακτικές και με τις ακραίες φωνές να

αυξάνονται, προσπαθεί να βρει έναν ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα. Προσπαθεί με μόνο όπλο το χρήμα να διαχειριστεί και το δεύτερο

μεγάλο ανθρώπινο τσουνάμι. Πιστεύει ότι, μοιράζοντας δισεκατομμύρια ευρώ, θα εξασφαλίσει την ησυχία της, αγνοώντας ότι το «τέρας», όσο το

ταΐζεις, τόσο περισσότερο του ανοίγει η όρεξη.

Η Ευρώπη έχει χάσει το παιχνίδι με τον σουλτάνο πριν καν κατέβει στο γήπεδο γιατί δεν θέλει ή δεν μπορεί ή απλά φοβάται την ήττα.

Οι ΗΠΑ, σαν κλασικοί χαρτοπαίκτες, περιμένουν την κατάλληλη ώρα για να τραβήξουν τον άσο από το μανίκι και να κερδίσουν στο τέλος την

παρτίδα. Η Ρωσία, ακολουθώντας τακτικές των πρακτόρων του Ψυχρού Πολέμου, κάνει φίλους τους εχθρούς και τους εχθρούς φίλους, με

αποτέλεσμα να χάνει τον δρόμο που οδηγεί στον βασικό της στόχο, που δεν είναι άλλος από τη θέση του πρώτου στο παιχνίδι των υπερδυνάμεων.

 

Οσο για την Ελλάδα; Οταν σταματήσουν οι ανούσιοι τσακωμοί του πολιτικού μας κόσμου για το τι έκανε ο καθένας και για το ποιος ήταν ο

καλύτερος, όταν κοπάσουν οι ζητωκραυγές, τότε θα κάνουμε ταμείο. Και το ταμείο θα είναι μείον, γιατί όλο αυτό το παιχνίδι που έχει στήσει ο

Ερντογάν με τους πρόσφυγες και τα γεωτρύπανα έχει κόστος για την τραυματισμένη ελληνική οικονομία που αποπροσανατολίζεται.

Μόνο όταν κάνουμε ταμείο θα γίνει αντιληπτό ότι ο σουλτάνος, εκτός των άλλων, ήθελε και θέλει να βάλει βόμβα στην οικονομία της χώρας μας, να

διαμορφώσει μια ψεύτικη εικόνα για την Ελλάδα ότι δεν είναι ασφαλής επενδυτικός προορισμός και να ανακόψει την όποια ανοδική πορεία της

οικονομίας. Και αυτή η ζημιά σίγουρα δεν πληρώνεται με τα 700 εκατομμύρια που μας πρόσφεραν οι εταίροι μας στην Ε.Ε. Αυτή η ζημιά, για να

καλυφθεί, θέλει και νέες θυσίες από τον λαό και νέα φανερά ή κρυφά μνημόνια.

γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

https://www.real.gr/