Το ‘χουν αυτό οι φωτογραφίες
Το ‘χουν αυτό οι φωτογραφίες. Αρκετές φορές γίνονται τόσο μαρτυριάρες, που αρκεί μόνο μια στιγμή να τις δεις και θα μπορέσεις να καταλάβεις πολλά. Χρειάζεται βέβαια και γνώση των γεγονότων, γιατί αν δεν υπάρχει αυτή, ίσως και να μην έχουν τίποτα να σου πουν. Χρειάζεται και συγκριτική δυνατότητα και ανάλυση… και άλλα πολλά, που δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν.
Καθόμουν λοιπόν, χθες Κυριακή και «χάζευα» τις φωτογραφίες της σύμπραξης των παρατάξεων του Νίκου Καζαντζή και του Γιώργου Παπαναστασίου, καθώς επίσης και αυτής του Γιάννη Καραμητσόπουλου με τη παράταξη του Δημάρχου και πραγματικά δεν πίστευα στα μάτια μου, πόσα πολλά γεγονότα μπορεί να χωρέσει το κάδρο μιας φωτογραφίας μέσα του.
Να ξεκινήσουμε με την πρώτη φωτογραφία. Τη φωτογραφία της σύμπραξης Παπαναστασίου – Καζαντζή
Εδώ και οι δύο άνδρες είναι στημένοι στο ίδιο ακριβώς φωτογραφικό επίπεδο, με επίσημο ένδυμα, ο ένας δίπλα στον άλλον και σε στάση χαλαρής στρατιωτικής προσοχής. Είναι ισοϋψείς κοιτώντας ο καθένας το δικό του «μπροστά», με αποτέλεσμα να ορίζουν το άπειρο ως το μοναδικό σημείο, στο οποίο μπορούν να συναντηθούν τα βλέμματα τους. Αριστερά του κ. Παπαναστασίου ένα ρολόι και για όσους ξέρουν το χώρο, η καρέκλα του Δημάρχου. Αν η φωτογραφία ήταν ευρυγώνια θα μπορούσαμε να δούμε ότι ο κ. Παπαναστασίου βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στην καρέκλα του Δημάρχου και τον κ. Καζαντζή, σαν να έχει τοποθετήσει το σώμα του εκεί έτσι ώστε να κρατήσει μακριά τον κ. Καζαντζή από την καρέκλα.
Ακριβώς στα αριστερά του κ. Παπαναστασίου υπάρχει το ρολόι, το οποίο σηματοδοτεί ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει.
Πίσω τους ακριβώς, βρίσκεται η γωνία, στην οποία για αρκετό χρονικό διάστημα περίμενε ο ένας τον άλλον, καλυμμένη από ένα διακοσμητικό φυτό .
Ο κ. Παπαναστασίου φοράει μία μάσκα με την δημόσημο, δηλώνοντας με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο το ποιος έχει το πάνω χέρι στο Δήμο, με τον κ. Καζαντζή από την άλλη να ακουμπά πάνω στο λευκό χρώμα της μάσκας του την καθαρότητα των προθέσεων του, σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο τη λευκή σημαία που έχει σηκώσει.
Τέλος δεξιά του κ. Καζαντζή βρίσκεται ένα ρολό από χαρτί περιτυλίγματος, το οποίο δεν ξέρουμε, αν το έφερε μαζί του ο κ. Καζαντζής ή το ακούμπησε εκεί ο κ. Παπαναστασίου. Συνειρμοί πάντως του επιπέδου «τον τύλιξε σε μία κόλα χαρτί» δεν έχουν νόημα, γιατί η παραπάνω άγνοια δεν μας επιτρέπει να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.
Στη δεύτερη φωτογραφία, που αφορά τη σύμπραξη Παπαναστασίου – Καραμητσόπουλου τα φαινόμενα είναι εντελώς διαφορετικά.
Η χαλαρότητα και το «όλοι αδέρφια είμαστε» είναι το πνεύμα που χαρακτηρίζει τη συνάντηση των δύο ανδρών.
Το ένδυμα εδώ δεν είναι καθόλου επίσημο. Είναι ένα απλό ένδυμα περιπάτου. Όλα όσα συμβολίζουν εξουσία είναι πίσω, σαν παρατημένα.
Η στάση των σωμάτων χυμένη στις πολυθρόνες, αν και στον κ. Καραμητσόπουλο διακρίνουμε μια αίσθηση «μάλλον έχει δουλειά ο άνθρωπος κι εγώ τον απασχολώ».
Τέλος ο τρόπος με τον κάθονται στο σαλονάκι είναι σαν συνάντηση μπατζανάκηδων, που βρέθηκαν τυχαία στο σπίτι τους ενός και βγαίνουν αναμνηστική οικογενειακή φωτογραφία με κυρίαρχο του χώρου τον οικοδεσπότη, ο οποίος βρίσκεται σε πρώτο επίπεδο, έχοντας στραμμένη την προσοχή του στον φωτογράφο και όχι στον συνδαιτυμόνα του.
Λες και ο κ. Καραμητσόπουλος, δηλαδή, κάθονταν στην καρέκλα που κάθεται από παλιά.
Οι παραπάνω συγκριτικές ερμηνείες είναι προσωπικές και στιγμιαίες και παρακαλώ να αντιμετωπισθούν με την ίδια χαλαρότητα που εκπονήθηκαν.
Λευτέρης Τηλιγάδας
«Agrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr, AgrinioTimes.gr