Ανοιχτή επιστολή ΣΩ.Μ.Σ.Ε. για τις εξελίξεις στο ζήτημα της Α.Ε.Π.Ι.

Το  Σωματείο Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος – ΣΩΜΣΕ, εκπροσωπεί σχεδόν το σύνολο του σημερινού Ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Οι άνθρωποι του είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία δημιουργοί που στηρίζουν αποκλειστικά την επιβίωσή τους στα έσοδά τους από τα πνευματικά τους δικαιώματα. Δεν έχουν πρόσβαση στη σκηνή και στις συναυλίες όπως άλλοι και ευτυχώς – δυστυχώς, δεν έχουν πρόσβαση και στα κάθε είδους πολιτικά γραφεία. Δουλειά τους είναι η τραγουδοποιΐα και όχι οι δημόσιες σχέσεις.

Τον τελευταίο καιρό η διοίκηση της ΑΕΠΙ, κατώτερη των περιστάσεων και απολύτως υπεύθυνη για τους λόγους που φτάσαμε εδώ, αμήχανη, με ψεύτοτακτικισμούς και νομικές μανούβρες, βρισκόμενη σε μόνιμο πανικό, μοιάζει με ένα καράβι που φλερτάρει με τα βράχια. Αντί λοιπόν να δείξει εμπιστοσύνη σε ένα σύνολο ιδεών και στέρεων ορθολογιστικων προτάσεων που παρουσίασαν δημιουργοί με μόνο σκοπό την εξυγίανση της, με μόνο σκοπό να μπει και πάλι στο δρόμο της εύρυθμης λειτουργίας, της διαφάνειας, της αλήθειας, η διοίκηση ακολούθησε ένα δικό της πλάνο προσωπικών χειρισμών και αλαζονείας ο οποίος μας έφτασε σχεδόν σε αδιέξοδο. Η ελπίδα όλων των δημιουργών, λοιπόν, απολύτως λογικά ακούμπησε στην παρουσία της επιτρόπου.

Παρά την τοποθέτηση της επιτρόπου, από την ελληνική πολιτεία στην ΑΕΠΙ, την οποία και στηρίξαμε (εκφράζοντας όμως τις σοβαρές επιφυλάξεις μας που δυστυχώς τώρα επιβεβαιώνονται), φτάσαμε για πρώτη φορά στην ιστορία της σχέσης μας με την εταιρεία, να μην έχει πραγματοποιηθεί διανομή και να πλησιάζουμε στα μέσα Ιουλίου! Είναι κυριολεκτικά μια απογοητευτική εικόνα αυτή και απορεί κανείς γιατί έπρεπε να περάσει τόσος καιρός (με ευθύνη της πολιτείας μάλιστα) και να ψάχνουμε κυριολεκτικά στο και πέντε λογιστικές λύσεις και αλχημείες, για να διανεμηθούν έστω και αυτά τα λιγοστά διαθέσιμα που υπάρχουν στα ταμεία και οι Έλληνες δημιουργοί τα έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη.

Εδώ και καιρό επίσης επιλέξαμε να κρατήσουμε τις αποστάσεις μας από τον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στο έντεχνο τραγούδι, δε μας αφορά, δε μας αγγίζει. Ωστόσο (και για τους δικούς της λόγους) η κυβέρνηση επέλεξε να κρατήσει και εκείνη τις αποστάσεις της από εμάς, αν και εκπροσωπούμε τα μεγαλύτερα ρεπερτόρια και να αναδείξει ανθρώπους καλλιτεχνικά ανενεργούς ως πρωταγωνιστές και κεντρικούς συνομιλητές της. Ίσως και να μην “μιλάμε” στο ίδιο κοινό τελικά. Δε μας πειράζει, καλή καρδιά. Οι εξελίξεις όμως δυστυχώς μας ξεπερνούν. Όλους μας!

Η εικόνα τις τελευταίες ημέρες που δίδεται από τα φιλοκυβερνητικά μέσα, είναι πως η κατάσταση της εταιρείας είναι μη αναστρέψιμη. Από παντού.. “λαμπρές”, φίλα προσκείμενες δημοσιογραφικές γραφίδες, οπλισμένες με μπόλικο “λαδάκι” ή και “ξυδάκι” πολλές φορές, περιφέρουν παντού στη δημόσια σφαίρα τη λέξη ΠΤΩΧΕΥΣΗ. Αναρωτιόμαστε..
Θεωρούν πως αυτό βοηθά την επόμενη μέρα των δημιουργών και των εισπράξεων του οργανισμού; Θέλουν μήπως συνειδητά να δημιουργήσουν πάλι ένα κίνημα “δεν πληρώνω”;;

Αιωρείται επίσης στην ατμόσφαιρα πως συγκεκριμένος υπουργός από το Μέγαρο Μαξίμου, στου οποίου το περιβάλλον σύμφωνα με πληροφορίες ανήκει και η επίτροπος, συντονίζει όλη την κυβερνητική παρέμβαση προς αυτή την κατεύθυνση στο συγκεκριμένο θέμα, ενώ βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία και με μία κλειστή ομάδα δημιουργών που κινείται και αυτή στο δικό τους πολιτικό κλίμα, σχεδιάζοντας την υποτιθέμενη επόμενη μέρα των συναδέλφων μας στο χαρτί. Μα η αμείλικτη πραγματικότητα τους διαψεύδει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Με λίγα λόγια, η “έξυπνη” λύση που προωθείται από τα κεντρικά δωμάτια της κυβέρνησης είναι η εξής:

Η ΑΕΠΙ (που μας χρωστά πάρα πολλά χρήματα) πρέπει να κλείσει ΟΡΙΣΤΙΚΑ σύμφωνα με το σχέδιο σωτηρίας! των κυβερνητικών κύκλων. Κι εμείς, στη συνέχεια, αυτά τα χρήματα να τα χάσουμε ΦΥΣΙΚΑ μια για πάντα και να προχωρήσουμε από το μηδέν στη δημιουργία ενός νέου οργανισμού, από τον οποίο είναι άγνωστο το πότε θα εισπράξουμε ξανά χρήματα. Είναι άγνωστο, επίσης, και το εάν θα καταφέρουμε ποτέ να εισπράττουμε αντίστοιχα ποσά με αυτά που εισέπραττε η ΑΕΠΙ (αλλά φυσικά με τη “δημιουργική” της κακοδιαχείριση δε μας απέδιδε). Και όλα τα παραπάνω ενώ η επίτροπος υποτίθεται πως εγκαταστάθηκε στην εταιρεία ως υπερεργαλείο, ακριβώς για να αποτρέψει την πτώχευση της!

Το φιάσκο κάθε αποτυχημένης κυβερνητικής παρέμβασης, κύριοι της κυβέρνησης, μπορεί να στοιχίζει σε εσάς λίγες χαμένες εργατοώρες, μερικές αριστερές κορώνες, τζούρες από πούρα Βενεζουέλας και ίσως κάποια πρόσκαιρη αρνητική δημοσιότητα. Δυστυχώς, όμως, πρέπει να σας πληροφορήσουμε ότι σε εμάς στοιχίζει την ίδια την επιβίωσή μας. Σαφώς και είμαστε υπέρ της δημιουργίας ενός νέου αυτοδιαχειριστικού οργανισμού ο οποίος όμως θα ελέγχεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ από τους Έλληνες δημιουργούς (και όχι εκδότες και λοιπούς δικούς σας “συναγωνιστές”). Τώρα που πάθαμε και μάθαμε, εάν δεν καταφέρουμε να σώσουμε την ΑΕΠΙ, δηλαδή τον πλούτο της τεκμηρίωσης και του εισπρακτικού της μοντέλου και να τη διοικήσουμε οι ΕΛΛΗΝΕΣ δημιουργοί και ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ, θα προχωρήσουμε ενωμένοι στην σύσταση του όποιου νέου εγχειρήματος χωρίς να υπολογίζουμε στην πολύτιμη βοήθεια σας. Έχουμε πια και τη γνώση και τη νομική υποστήριξη και τις διεθνείς επαφές και την όρεξη. Στο τέλος – τέλος και τα πραγματικά ΜΕΓΑΛΑ ρεπερτόρια.

Παραμένουμε δημιουργικοί και καλλιτεχνικά προσηλωμένοι στο Ελληνικό λαϊκό τραγούδι.

Θα μας βρείτε μπροστά σας όσοι κυβερνητικοί κύκλοι και μη, κάνετε ότι μπορείτε για να καταστρέψετε την επόμενη μέρα του.

Ραντεβού στα πεντάγραμμα.

Το Δ.Σ. του ΣΩΜΣΕ