Η ιστορία του 18χρονου άστεγου που συγκινεί τη Γαλλία
Ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης δημιουργήθηκε στο διαδίκτυο μετά την δημοσιοποίηση της ιστορίας του Μαελίγκ. Του 18χρονου που την ημέρα της ενηλικίωσης του βρέθηκε στο δρόμο. Μια Παριζιάνα μπλόγκερ που τον είδε να κοιμάται στην εξώπορτα μεγάλου πολυκαταστήματος, τουίταρε την ιστορία του που συγκίνησε τη Γαλλία.
Το προσωπικό του δράμα του νεαρού αγοριού, ξεκίνησε με το διαζύγιο των γονιών του, όταν ήταν 3 ετών. Τα τελευταία δυο χρόνια ζούσε σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο εγκατέλειψε για να ζήσει με τον πατέρα του. Όμως στις 4 Απριλίου, την ημέρα των 18 του χρόνων, οικογενειακοί λόγοι, σύμφωνα με τη δικιά του εκδοχή, τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την πατρική στέγη στην πόλη Ρειμς και να βρεθεί μόνος με τη μοίρα του.
«Βρέθηκα στη γωνιά του δρόμου Boetie εδώ κι ένα μήνα. Είναι περαστικός ο δρόμος, αλλά είναι ήσυχος», δηλώνει σε δημοσιογράφους που ενδιαφέρθηκαν για την ιστορία του. Το βράδυ όμως όπως λέει προτιμά να μην κοιμάται. «Μου έκλεψαν το πορτοφόλι μου και τη βαλίτσα με τα πράγματα μου».
Ο πατέρας του Μαελίγκ σύμφωνα με δημοσιεύματα υπέστη σοκ. «Η διάσταση που παίρνει αυτή η ιστορία είναι εκπληκτική», λέει θέλοντας να είναι διακριτικός για να προστατεύσει τα άλλα έξι παιδιά του που τα πιο μικρά επιστρέφουν στο σχολείο την επόμενη εβδομάδα, ενώ το μεγαλύτερο σπουδάζει ιατρική κι έχει μια κόρη αστυνομικό. «Έκανα τα πάντα για τον γιο μου. Σήμερα θέλει να μας κάνει να φανούμε κακοί. Όμως εγώ δεν μπορούσα να συνεχίσω έτσι. Είναι εκείνος που πρέπει να ενταχθεί στην κοινωνία», δηλώνει.
Κι ο «μικρός μυστηριώδης πρίγκιπας των δρόμων», όπως τον αποκαλούν οι Γάλλοι, επιχειρεί στα 18 του χρόνια να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, αλλά φαίνεται πως δεν τα καταφέρνει.
«Είμαι ενήλικος. Δεν βρήκα κάποιο ίδρυμα για να με φιλοξενήσει. Δεν έχω άλλη επιλογή παρά να βρεθώ στο δρόμο. Όμως είμαι εξαντλημένος. Θα ήθελα να βρω μια στέγη και μια δουλειά. Έχω πιστοποιητικό γενικής εκπαίδευσης. Εργάστηκα σε αρτοποιείο, ως ελαιοχρωματιστής, σαν υπηρεσία δωματίου, σαν κηπουρός. Θέλω να τα καταφέρω. Δεν θέλω να παραμείνω στο δρόμο» δηλώνει χαμογελώντας.
Από τη μέρα που δημοσιοποιήθηκε η ιστορία του Μαελίγκ στο τουίτερ, πολλά πράγματα από την καθημερινότητα του άλλαξαν. Πολλοί άνθρωποι έχουν προσφερθεί να τον βοηθήσουν, πηγαίνουν να του κρατήσουν συντροφιά, του δίνουν τρόφιμα και του προτείνουν μια στέγη.
«Είμαι τόσο ευγνώμων σε όλους αυτούς του ανθρώπους που μου συμπαραστέκονται» δηλώνει. Πολλοί απ όσους προσφέρθηκαν να τον βοηθήσουν ελπίζουν τώρα το κίνημα της αλληλεγγύης που έχει δημιουργηθεί γύρω από τον Μαελίγκ, να έχει έναν όμορφο επίλογο.
Μαρία Δεναξά, Παρίσι – real.gr