Ο Μιχάλης Δασκαλάκης στο AgrinioTimes.gr: «O αθλητισμός είναι τρόπος ζωής, τον αγάπησα και τον χρειάζομαι»

Πριν από ένα χρόνο γνωρίσαμε μέσα από τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα (δείτε εδώ) έναν νεαρό ταλαντούχο καλαθοσφαιριστή τον Μιχάλη Δασκαλάκη, ο οποίος, σπουδάζει στην σχολή των Εμποροπλοιάρχων ως δόκιμος αξιωματικός.

Τότε ζούσε στη Κρήτη και συγκεκριμένα στα Χανιά, ωστόσο, η δουλειά του είναι τέτοια που ανά τακτά χρονικά διαστήματα τον αναγκάζει να βρίσκεται και σε διαφορετικά σημεία ανά την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, ακόμη και μακριά από την στεριά.

Αυτή τη περίοδο βρίσκεται στη Σύρο, ενώ πριν από λίγες ημέρες, μίλησε εκ νέου στον Παρασκευά Μάζη και στο AgrinioTimes.gr αυτή τη φορά, σε μία πολύ πιο διεισδυτική συνέντευξη για τον αθλητισμό, τη δουλειά του αλλά και τον ελεύθερό του χρόνο.

-Για την παρουσία του μέσα από την ομάδα του Κύδωνα Χανίων: «Η εξέλιξη μου μέσα από την ομάδα του Κύδωνα Χανίων -από τη τελευταία φορά που μιλήσαμε- είναι το ότι πίστεψαν σε νέα παιδιά που έκαναν αυτό που αγαπάνε. Ήμουν τυχερός που ήμουν μέσα σε αυτά τα παιδιά, απλά νιώθω πως δεν έδωσα όσα μπορούσα. Ουσιαστικά λόγο της σχολής έπαιξα μόνο στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, μετά είχα εξεταστική και έπειτα το πρώτο εξάμηνο ταξίδι της πρακτικής μου, οπότε νιώθω ότι μπορούσα να έχω βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Πλέον είμαι στη Σύρο για τη σχολή μου, ο Κύδωνας, θα παραμείνει ως ένα από τα πιο όμορφα κεφάλαια στη ζωή μου και μαζί με την ομάδα και όσους γνώρισα στα γήπεδα της Κρήτης».

-Για το πως έχει καταφέρει να συνδυάσει τη παρουσία του σε ομάδα, ενώ η δουλειά του τον κάνει να είναι ανά τακτά χρονικά διαστήματα εκτός Ελλάδας, ακόμη και εκτός στεριάς: «Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω ειλικρινά, διαλέγοντας τη σχολή που φοιτώ ξεκαθάρισα μέσα μου πως ο αθλητισμός παίρνει δεύτερη, για να μην πω τρίτη μοίρα στη ζωή μου. Πραγματικά όμως ποτέ δεν κλέβω τον εαυτό μου, θυμάμαι όταν γύρισα από το ταξίδι και μίλησα με έναν γυμναστή για ατομικές προπονήσεις για 15 μέρες που θα έμενα Ρόδο, ώσπου να αρχίσει πάλι η σχολή μου και μου είπε ‘’καλά έλειπες 6 μήνες θες να πληρώνεις ατομικές για να παίξεις που; Στο τοπικό στα Χανιά;’’ Και του απάντησα ‘’τις ατομικές τις θέλω για μένα, δεν με νοιάζει το που θα παίζω, αλλά το πως θα νιώθω εγώ στο γήπεδο’’. Έτσι σκέφτομαι στο κομμάτι του μπάσκετ. Μου έχει χαρίσει τόσο όμορφες στιγμές αυτό το άθλημα που κάθε φορά που θα πατάω σε γήπεδο για οποιαδήποτε ομάδα θέλω να νιώθω ότι είμαι στην καλύτερη κατάσταση που μπορώ να είμαι, δεν θέλω να το εκμεταλλεύομαι. Το ότι είναι πλέον καθαρά χόμπι μου δεν σημαίνει ότι θα το αφήσω στην τύχη του, ότι δεν θα προπονούμαι ή ότι δεν θα πηγαίνω γυμναστήριο. Η ρουτίνα μου θα είναι πάντα η ίδια, ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής και μετά από τόσα χρόνια τον αγάπησα και τον χρειάζομαι».

-Για το πόσο εύκολο είναι για έναν νέο και εμφανίσιμο άνθρωπο στην εποχή μας να αφοσιώνεται καθαρά και μόνο στη δουλειά του μη προσπαθώντας να εντυπωσιάσει με οτιδήποτε άλλο: «Πιστεύω πως όλοι είναι εμφανίσιμοι απλά σε διαφορετικά μάτια οπότε πιστεύω πως είμαι ένας άνθρωπος που παλεύει να κάνει πραγματικότητα όσα έχει στο μυαλό του και προσπαθεί κάνοντας το καλύτερο που μπορεί. Δεν με νοιάζει η καλή ζωή στη φάση που βρίσκομαι, ασχέτως πως αν μου δοθεί μια καλή ευκαιρία για διακοπές ή μια καλή έξοδο θα την εκμεταλλευτώ φυσικά. Όμως έχω βάλει τη σχολή πιο ψηλά από όλα και αυτό φαίνεται και από την απόφαση μου να πάρω μεταγραφή από τα Χανιά για τη Σύρο. Δεν λέω πανέμορφο μέρος η Σύρος δεν θέλω να παρερμηνευτούν όσα λέω, απλά σαν φοιτητής προτιμάς ένα μεγαλύτερο νησί όπως η Κρήτη για καλοπέραση και φοιτητική ζωή, όμως δεν έχω αυτές τις βλέψεις για όσο είμαι φοιτητής».

-Για τις σχέσεις με την οικογένειά του και γενικά με τους δικούς του ανθρώπους λόγω και της απουσίας του εντός αλλά και εκτός Ελλάδας: «Δύσκολα καταφέρνεις πράγματα χωρίς τη στήριξη της οικογένειας σου. Όχι αδύνατον, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα ανθρώπων που περπάτησαν μόνοι στη ζωή τους και είναι λαμπρά παραδείγματα για όλους μας, γιατί πρέπει να σκεφτόμαστε κάποιους που τα έχουν καταφέρει μέσα από πιο δύσκολες συνθήκες από ότι προσπαθούμε εμείς και να βρίσκουμε επιπλέον κίνητρο για να συνεχίσουμε. Η δική μου σχέση με την οικογένεια μου είναι πολύ καλή, δεν μ’ αρέσει να τη διαφημίζω. Η οικογένεια δεν είναι για να την διαφημίζεις, είναι έννοια, αξία και ιδέα, οπότε προτιμώ να την κρατάω μέσα μου, ειδικά σε εποχές που ακόμα και την οικογένεια πολλοί/ες την διαφημίζουν στα social media, ο καθένας κάνει ότι νιώθει δεν τους κρίνω, απλά εγώ δεν είμαι έτσι. Ωστόσο, όσο λείπω μου λείπουν τα άτομα που θεωρώ δικά μου και το είδαν όταν γύρισα, είναι λίγα καλά φιλαράκια που ξέρεις και ξέρουν πως θα είναι και θα είσαι εκεί στα δύσκολα και στα εύκολα, όπως και η οικογένεια σου και γι’ αυτά τα άτομα δεν είναι εύκολο να μένεις μακριά τους, είναι μέλη της οικογένειας σου κι ας μην έχετε το ίδιο αίμα».

-Για τα συχνά ταξίδια κι αν του έχουν δώσει την ευκαιρία να γνωρίσει αλλά και να δεθεί -όσο είναι εφικτό- με άλλους ανθρώπους και άλλες κουλτούρες: «Θα σου απαντήσω με ένα θετικό κι ένα αρνητικό που μπορείς να σκεφτεί κανείς. Θα ξεκινήσω με το αρνητικό. Είμαστε πολύ πίσω φίλοι Έλληνες. Αυτό συμβαίνει λόγο της νοοτροπίας μας, αυτό το ‘’δεν βαριέσαι μωρέ και αύριο μέρα είναι’’ . Πόσες φορές κράτησες ένα χαρτάκι στο χέρι σου και ενώ ο κάδος είναι στα σαράντα μέτρα από εσένα προτίμησες να το ρίξεις κάτω επειδή δεν σε έβλεπε κανένας εκείνη τη στιγμή ή γιατί ‘’μα και ο τάδε κάτω τα ρίχνει εγώ θα πάω να το πετάξω εκεί κάτω; Σιγά λες και από εμένα θα φτιαχτεί η Ελλάδα..’’ ναι φίλε και από εσένα θα φτιαχτεί, αν δεν κάνεις την διαφορά πως απαιτείς από τον απέναντι να γίνει αυτός η διαφορά για μια χώρα που ζεις κι εσύ σε αυτή; Όσον αφορά το θετικό. Ο αέρας της Ελλάδας, το άρωμα, η αύρα που νιώθεις από όταν ακόμα είσαι στη θάλασσα και έρχεσαι κοντά δεν υπάρχει πιστεύω πουθενά αλλού. Νιώθεις ότι γυρνάς σπίτι».

-Για το ποια θα ήταν η συμβουλή του σε νεότερους ανθρώπους που θέλουν να πετύχουν στον αθλητισμό αλλά και τη ζωή τους γενικότερα: «Καταρχάς δεν θέλω να δώσω αυτή τη συμβουλή μου ως κάποιος που έχει καταφέρει πράγματα γιατί δεν πιστεύω πως έχω καταφέρει κάτι, αυτό το τονίζω για να έχουν ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα όσα θα πω στα άτομα που πραγματικά θέλουν να πετύχουν στη ζωή τους γιατί κι εμένα κάποτε μου τα λέγανε μεγαλύτεροι, δεν ήμουν πάντα 20-21 χρονών. Αρχικά βάλε σε μια σειρά τι θέλεις στη ζωή σου, συζήτα με την οικογένεια σου και σκέψου καλά τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου και πως θέλεις να είσαι σε 10 χρόνια από σήμερα. Βάλε στη σωστή σειρά σχολείο, εξόδους, προπονήσεις και με αυτό δεν εννοώ παράτα το σχολείο σου. Δεν υπήρξα ποτέ φυτό όμως πίστεψε με μην παρατήσεις το σχολείο για κάτι που κατά πάσα πιθανότητα θα σου δίνει απλά κάποια λεφτά, ώστε να επιζείς. Γίνε ρεαλιστής, όλοι θα θέλαμε να γίνουμε ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης, όμως σκέψου ποιες είναι αυτές οι πιθανότητες να γίνεις κάτι τέτοιο και να κερδίζεις και τόσα λεφτά ώστε να μη σε νοιάζει το αν έχεις σπουδάσει κάτι ή όχι. Κλείσε το στόμα σου, κανένας δεν νοιάζεται για το τι έχεις να πεις και είναι και κακή συνήθεια το να μιλάς, ένας προπονητής θα προτιμάει σε κάθε αγώνα έναν πολύ μέτριο παίχτη που δεν μιλάει ποτέ, παρά κάποιον πολύ καλό που έχει ‘’μεγάλο’’ στόμα. Μα πιο πολύ κλείσε τα αυτιά σου σε όλους και όλα, δεν είσαι ο παιχταράς που ο φίλος σου ο Τάκης, ο Μπάμπης, ο μπαμπάς σου και η μαμά σου λένε πως είσαι. Ήσουν κακός γιατί στο λέει ο προπονητής σου γιατί μπορεί να έβαλες 28 πόντους αλλά στην άμυνα έφαγες 25, γιατί έβαλες 30 πόντους, αλλά φώναζες στους συμπαίκτες σου αντί να τους ενθαρρύνεις μετά από ένα λάθος τους. Μα πιο πολύ είσαι κακός γιατί μετά από τον αγώνα της Παρασκευής που έβαλες 28 ή 30 ή 39 πόντους το Σάββατο βγήκες έως τις 6 τα ξημερώματα και έχασες την πρωινή προπόνηση της Κυριακής, ενώ θα έπρεπε να ήσουν ο πρώτος που θα είναι στο γήπεδο, 20 λεπτά πριν αρχίσει η προπόνηση σου και να κάνεις κοιλιακούς, διατάσεις και να είσαι έτοιμος νοητικά και σωματικά για την προπόνηση. Είσαι κακός γιατί ο μικρός του Παμπαιδικού που τον φέρνουν μαζί σας στις προπονήσεις για να μαθαίνει σε είδε να βάζεις 30 την Παρασκευή, να ξενυχτάς το Σάββατο, να μη πηγαίνεις στην προπόνηση την Κυριακή και τη Δεύτερα να λες στον προπονητή σου πως είχες φροντιστήριο την Κυριακή. Είσαι κακός γιατί δεν τον κάνεις με την στάση σου να προπονηθεί όσο σκληρά προπονείσαι εσύ. Μα πιο πολύ είσαι κακός γιατί κλέβεις από τον εαυτό σου, γιατί προσπαθείς να πιστέψεις ότι είσαι ο καλύτερος και προπονείσαι περισσότερο από όλους, μόνο που αν το έκανες κάθε φορά που θα έπαιζες με μεγαλύτερους ή ψηλότερους αντιπάλους θα ήσουν το ίδιο καλός και όχι χειρότερος. Είσαι κακός γιατί ψάχνεις δικαιολογίες, γιατί όταν δεν είσαι καλός λες ότι αυτός που σε μάρκαρε σου έκανε συνέχεια φάουλ και ήταν και 2 μέτρα. Είσαι κακός γιατί όσο εσύ ψάχνεις δικαιολογίες κάποιος άλλος είναι στο γήπεδο και προπονείται για να γίνει καλύτερος».

-Για το αν υπάρχει ελεύθερος χρόνος και τι συμπεριλαμβάνεται εντός αυτού: «Ο ελεύθερος χρόνος πάντα υπάρχει όσο περιορισμένος και αν είναι. Εγώ μέσα σε αυτόν πηγαίνω γυμναστήριο, για μπάσκετ, βάζω να δω καμία ταινία ή πάω για καφέ. Γενικά μαγειρεύω, μ΄αρέσει πολύ να σου πω την αλήθεια γιατί μ΄αρέσει να τρώω καλά, απλά κάποιες μέρες που τελειώνω αργά από τη σχολή δεν προλαβαίνω».

-Για το πως σκέφτεται να είναι ή πως θα ήθελε να είναι η ζωή του τα επόμενα πέντε χρόνια: «Σε πέντε χρόνια από τώρα θα ήθελα να έχω το αυτοκίνητο που θέλω να αγοράσω, να είναι όλα τα άτομα που νοιάζομαι καλά, υγιή, χαρούμενα, να έχω τελειώσει με τη σχολή μου και να είμαι πλέον επαγγελματίας».