Το παραδοσιακό πετάλωμα στην Ορεινή Ναυπακτία

 Συνήθως κανένα ζώο δεν ήταν υπάκουο στον πεταλωτή, κατά τη διαδικασία για την αφαίρεση των φθαρμένων πετάλων και την τοποθέτηση των νέων. Γι’αυτό, έδεναν το ζώο σφιχτά με την τριχιά και με το κεφάλι όσο το δυνατόν πιο κοντά σε έναν τοίχο ή σε ένα δέντρο, για να μην έχει περιθώρια αντίδρασης κατά τη διαδικασία του πεταλώματος. Αρχικά, ζητούσαν με χάιδεμα να σηκώσει το κάθε πόδι χωριστά με τέτοιο τρόπο, ώστε η οπλή του να είναι κάθετα προς τη γη. Στη συνέχεια, έβγαζαν με προσεχτικές κινήσεις και με τη βοήθεια κατάλληλων εργαλείων τα καρφιά. Αμέσως μετά μ’ένα ειδικό κοφτερό εργαλείο καθάριζαν την οπλή (πέλμα), για να είναι εντελώς επίπεδη. Επάνω σ’αυτή δοκίμαζαν ποιο είναι το πλέον κατάλληλο πέταλο που θα καλύπτει την οπλή. Αφού το έβρισκαν, ο πεταλωτής έπαιρνε κοντά του έξι με οκτώ καρφιά για να στερεώσει το πέταλο. Κατόπιν στερέωνε το πόδι του ζώου στο γόνατό του, έχοντας την πλάτη του στραμμένη προς το μέρος της κεφαλής του ζώου, εφάρμοζε το πέταλο και έβαζε το πρώτο καρφί. Αφού έβαζε όλα τα καρφιά, μετά με μια λίμα καθάριζε τα άκρα των καρφιών αλλά και λιμάριζε την οπλή, ολοκληρώνοντας το πετάλωμα*

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΤΑΛΩΜΑ ΤΟΥ ΑΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

e-nafpaktia.gr