Τα αντλιοστάσια της περιοχής Ρουπακιά Αγρινίου (Photos)

Η περιοχή του Ρουπακιά Αγρινίου είναι άνυδρη, σε ότι αφορά την άρδευση, από την δεκαετία του 1990 περίπου.

Μέχρι τότε υπήρχε καθημερινή παροχή νερού από τον χείμαρρο της Ερημίτσας με υδραύλακα καθ’ όλη την διάρκεια του έτους εκτός από τους καλοκαιρινούς μήνες που περιορίζονταν μόνο στα σαββατοκύριακα. Το νερό του υδραύλακα αυτού, που λειτουργούσε από την εποχή της Τουρκοκρατίας, έφθανε μέχρι το Αγρίνιο και έπαψε να μεταφέρει νερό στις αρχές του 1990 περίπου λόγω πτώσεως της κοίτης του χειμάρρου στο σημείο της απομάστευσης που ήταν κοντά στα Ναστέϊκα.

Οι ανάγκες όμως της επιπλέον ύδρευσης, λόγω της επεκτάσεως των καλλιεργειών στη περιοχή (ιδιαιτέρως του καπνού), οδήγησαν στο τέλος της δεκαετίας του 1959 στην κατασκευή και την λειτουργία από τον ΤΟΕΒ Αγρινίου Ερημίτσας δύο αντλιοστασίων.

Το ένα, φωτο 2, βρίσκεται λίγο βορειότερα από τον οικισμό Τροχός Αγρινίου (θέση Α στην αποτύπωση της περιοχής της φωτογραφίας 1 με συντεταγμένες 38.617700, 21.441592) και το άλλο, φωτο 3, λίγο ανατολικότερα από της εργατικές κατοικίες Αγίου Ιωάννου Ρηγανά (θέση Γ στην αποτύπωση της περιοχής της φωτογραφίας 1 με συντεταγμένες 38.606606, 21.427445).

Επί πλέον το 1972 περίπου κατασκευάστηκε ένα μεγάλο αρδευτικό έργο που θα μετέφερε νερό με άντληση από την Τριχωνίδα όχι μόνο για την περιοχή του Ρουπακιά αλλά και της Νέας Αβόρανης. Η κατασκευή αυτή ήταν ενταγμένη στα έργα άρδευσης της πεδιάδας του κάτω Αχελώου (φωτογραφία 5) και πέρα από τις απαλλοτριώσεις και την κατασκευή τσιμεντένιων διωρύγων στην ουσία δεν λειτούργησε ποτέ.

Κάποια στιγμή μετά το 1975 κατασκευάστηκε και τρίτο αντλιοστάσιο, φωτο 4 (στη θέση Β της αποτύπωσης της περιοχής στη φωτογραφία 1 με συντεταγμένες 38.610058, 21.432606). Με το νερό των τριών αυτών αντλιοστασίων μέσω τμημάτων της προαναφερθείσας διώρυγας η και άλλων διωρύγων αρδεύονταν η περιοχή του Ρουπακιά όπως προαναφέραμε.

Σήμερα τα αντλιοστάσια αυτά δεν λειτουργούν και κάποια έχουν λεηλατηθεί στη κυριολεξία. Όμως αν λειτουργούσαν θα μπορούσε να αρδευτεί μεγάλο τμήμα του Ρουπακιά με δεδομένο ότι υπάρχει δίκτυο τσιμεντένιων υδραυλάκων, που με κάποιες επιδιορθώσεις σε αυτούς, μπορεί να παροχετεύσει το νερό στη περιοχή (φωτογραφίες υδραυλάκων 6,7,8).

Οι αρμόδιες υπηρεσίες ΥΕΒ, ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ, Κτηματική Υπηρεσία κλπ ας επιληφθούν του θέματος και κατ’ αρχή ας ελεγχθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αντλιοστασίων, δηλαδή αν αυτά είναι ιδιωτική η δημόσια περιουσία.

H επαναλειτουργία τους, αν αυτό εν τέλει είναι εφικτό, αποτελεί την μοναδική λύση για την μερική τουλάχιστον άρδευση της περιοχής που είναι απολύτως αναγκαία τους καλοκαιρινούς μήνες και ιδιαίτερα σε παρατεταμένες περιόδους ανομβρίας όπως ήταν η περυσινή.

Κείμενο – Φωτογραφίες: Γιάννης Γιαννακόπουλος