Δημιουργώντας μια ψηφιακή προοπτική διεξόδου από τη φτώχεια

Στον διάδρομο ενός διαφορετικού κυβερνητικού κτιρίου στη νοτιοδυτική Κίνα υπάρχει μία επιβλητική LED οθόνη.

Στο κέντρο, τεράστιοι κόκκινοι αριθμοί μετρούν αντίστροφα τις ημέρες έως ότου η χώρα θα είναι απαλλαγμένη από την φτώχεια.

Η Κομητεία Ταϊτζιάνγκ βρίσκεται στους καταπράσινους λόφους του Μιάο – Ντόνγκ της Αυτόνομης Περιφέρειας του Τσιαντονγκάν στην επαρχία Γκουιτζόου.

Το 96% των 168.000 ανθρώπων που ζουν στο νομό ανήκουν στη φυλή Μιάο, την έκτη πιο πολυάριθμη από τις 56 εθνοτικές ομάδες της Κίνας.

Με 26.100 άτομα να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας των 2.952 γιουάν (445 δολάρια ΗΠΑ) εισοδήματος ετησίως, ολόκληρη η κομητεία χαρακτηρίζεται ως «χτυπημένη από τη φτώχεια».

Πάνω από 2.000 χιλιόμετρα μακριά από το Πεκίνο, οι τοπικοί άρχοντες της κομητείας καλούνται να εφαρμόσουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται από την κεντρική κυβέρνηση. Μία από αυτές είναι η εξάλειψη της φτώχειας έως το 2020.

«Το Ταϊτζιάνγκ είναι πλούσιο σε πολιτισμό, αλλά φτωχό οικονομικά», λέει ο Τζάο Καϊμίνγκ, αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος της περιφέρειας.

Ο Τζάο είναι ένας από την ομάδα που έστειλε το Πεκίνο για να βελτιώσει τους χειρισμούς και να βοηθήσει στην ανακούφιση από τη φτώχεια.

Στα τέλη του 2016, περίπου 800.000 έμπειροι αξιωματούχοι του Κόμματος είχαν σταλθεί σε τέτοιες υποβαθμισμένες περιοχές. Το έργο που αντιμετωπίζουν είναι θηριώδες.

Τα τελευταία 30 χρόνια πάνω από 700 εκατ. Κινέζοι βρήκαν μια διέξοδο από τη φτώχεια, σημειώνει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Η βιομηχανικοποίηση, το άνοιγμα της χώρας και οι μεταρρυθμίσεις άλλαξαν δραματικά την τύχη αυτών των ανθρώπων, ωστόσο η προθεσμία έως το 2020 είναι λιγότερο από τρία χρόνια και περίπου 40 εκατ. άνθρωποι, δηλ. το 3% του πληθυσμού, βρισκόντουσαν κάτω από το όριο της φτώχειας έως τα τέλη του 2016.

 

Ο πρόεδρος

Ο Σι Τζινπίνγκ δήλωσε ότι «δεν θα αφήσουμε καμία οικογένεια σε συνθήκες φτώχειας στην πορεία μας για την καταπολέμηση της φτώχειας».

Οι Μιάο έζησαν σχετικά απομονωμένοι σε αρκετές επαρχίες στην Κίνα εδώ και χιλιάδες χρόνια με αποτέλεσμα να διατηρούν ακόμα πολλά έθιμα και παραδόσεις των προγόνων τους.

Η αργυροχοΐα και το κέντημα έχουν θεμελιώδη ρόλο στη ζωή ενός Μιάο από την γέννησή του, έως τον γάμο του ακόμα και έως τον θάνατό του.

Οι απεσταλμένοι του κόμματος πρέπει να διασχίσουν μία λεπτή γραμμή, προκειμένου να βελτιώσουν τη ζωή των ντόπιων διατηρώντας παράλληλα, τα ιδιαίτερα πολιτιστικά τους χαρακτηριστικά.

«Η εξάλειψη της φτώχειας είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο. Εάν αυτή επέλθει εις βάρος του πολιτισμού τους, χάνουμε περισσότερα από όσα κερδίζουμε» λέει ο Τζάο.

Στην πραγματικότητα ο στόχος να εξαλειφθεί η φτώχεια έως το 2020 χρονολογείται πάνω από 2.000 χρόνια όταν ο Κομφούκιος υποστήριξε το «Xiaokang» το πρότυπο δηλαδή μίας αρκετά εύπορης κοινωνίας. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει εξάλειψη της φτώχειας, καθολική πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση και αναζωογόνηση της κινεζικής κουλτούρας.

 

Αρχαίες τέχνες στη σύγχρονη αγορά

Ο Γου Σουιγκέν προέρχεται από μία παλιά οικογένεια αργυροχόων και εργάζεται σε ένα μικροσκοπικό εργαστήριο δίπλα στο σπίτι του στο χωριό Γκανγκτανγκλούε. Όπως και πολλοί άλλοι σε ολόκληρη τη χώρα, έχει δει αμέτρητους φίλους και γείτονες να εγκαταλείπουν το χωριό τους αναζητώντας μία καλύτερα αμειβόμενη εργασία.

«Οι ηλικιωμένοι, που παραμένουν στο χωριό, χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές δεξιότητές τους, προσπαθώντας να κάνουν το χωριό τουριστικό αξιοθέατο. Αν πετύχουμε, ίσως οι νέοι μπορούν να βρουν έναν λόγο να επιστρέψουν» λέει ο Γου.

Ο Γου έχει αναλάβει να εκπαιδεύσει την επόμενη γενιά αργυροχόων. Με την πάροδο των χρόνων εκπαίδευσε δεκάδες άτομα, μεταξύ των οποίων και την ίδια του την κόρη. Διδάσκει επίσης σε ένα τοπικό πανεπιστήμιο, το οποίο υποδέχεται μαθητές όλων των ηλικιών και εθνοτήτων. Ένας φοιτητής, ο Παν Σιχουέ, είναι τεχνίτης αργυροχόος και έχει δύο μαθητευόμενους στο εργαστήριό του στο Μαλιάο. Παρακολουθεί τα μαθήματα καθώς θέλει να εκσυγχρονίσει τα σχέδιά του, ώστε να ταιριάζουν με τα γούστα της γενιάς των διαδικτυακών αγορών.

Μόνο άνθρωποι όπως ο Γου και ο Παν θα κρατήσουν ζωντανή την παράδοση. Οι υψηλές προδιαγραφές θέτουν τα προϊόντα τους εκτός των μαζικών προϊόντων, ενώ πρέπει να ψάξουν μακριά για να πουλήσουν τα εμπορεύματά τους και το Internet τους δίνει τη δυνατότητα να το κάνουν.

Τον Μάρτιο, ένα σχέδιο της κεντρικής κυβέρνησης για την αναζωογόνηση των παραδοσιακών βιοτεχνιών υπογράμμισε ότι οι πολιτιστικές πρακτικές, όπως η αργυροχοΐα και το κέντημα, θα δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας και θα αυξήσουν τα εισοδήματα των επαγγελματιών.

Η Γκου Λανχουά, γραμματέας του χωριού Μεϊσιάνγκ, ένα από τα πιο φτωχά του Γκουιτζόου με 685 κατοίκους είναι κεντήστρα. Κάθε κορίτσι στο Μιάο είναι πολύ επιδέξιο στην βελόνα και εξοικειωμένο στο κέντημα των πολύχρωμων συμβόλων στο ύφασμα.

Το 2013 η τοπική κυβέρνηση στο Γκουιτζόου ξεκίνησε ένα πρόγραμμα για να διδάξουν στους ανθρώπους πώς να κερδίσουν χρήματα από την τέχνη τους. Το 2015 η Γκου εντάχθηκε στο πρόγραμμα και ίδρυσε έναν συνεταιρισμό στο Μεϊσιάνγκ. Από τότε έχει εκπαιδεύσει πάνω από 800 ανθρώπους από γειτονικά χωριά.

Η τέχνη της στο κέντημα, σε συνδυασμό με την επιχειρηματική της οξύνοια, την βοήθησε να συνάψει συμβόλαια πραγματοποιώντας έτσι ετήσιες πωλήσεις άνω του ενός εκατ. γιουάν.

Μαζί με τα χρήματα έρχεται και η χειραφέτηση. Καθώς κερδίζουν ολοένα και περισσότερα, οι γυναίκες πλέον γίνονται πιο σεβαστές μέσα στην οικογένεια και στην κοινότητα.

Για εκατοντάδες χρόνια η φυλή Μιάο ήταν περιθωριοποιημένη και τώρα ίσως είναι η πρώτη φορά που έχει τον έλεγχο της μοίρας της.

Κάθε μέρα, οι κόκκινοι δείκτες στο κυβερνητικό γραφείο του Ταϊτζιάνγκ μετράνε αντίστροφα τις εναπομείνασες ημέρες για την εξάλειψη της φτώχειας και πλησιάζουν ολοένα στο σημείο μηδέν.

Ο χρόνος τελειώνει, μένουν όμως πολλά ακόμα να γίνουν. Η ισχυρή πολιτική, αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, μπορεί να ξεπεράσει κάθε πρόκληση. Να δημιουργήσει μία διέξοδο από τη φτώχεια.