Η Ταϊλάνδη εκτρέφει καρχαρίες μπαμπού για να σώσει το είδος στα εμβληματικά νησιά Phi Phi

Μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο, μια ντουζίνα ενυδρεία και μια ομάδα διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο είναι επιφορτισμένοι με ένα έργο που φαινόταν αδύνατο: να επιστρέψουν τα νερά του εμβληματικού Phi Phi, του μεγαλύτερου αρχιπελάγους στην Ταϊλάνδη, καρχαρίες υφάλου, που εξαφανίστηκαν πριν από χρόνια λόγω της περιβαλλοντικής υποβάθμισης.
Έπειτα από αρκετά χρόνια απουσίας λόγω της απώλειας του φυσικού τους τόπου, επέστρεψαν γύρω στο 2021 χάρη σε μια σειρά περιβαλλοντικών μέτρων που εφάρμοσαν οι αρχές της ασιατικής χώρας.

Τώρα, ένα θαλάσσιο κέντρο επιδιώκει να ενισχύσει περαιτέρω την παρουσία του μέσω της εκτροφής και αποκατάστασης αυτών των ζώων.
Τοποθετημένο στην καρδιά του αρχιπελάγους, το έργο SOS (Save our Sharks or Salven Nuestros Tiburones, στα ισπανικά), που αναπτύχθηκε από το Marine Discovery Center των νησιών Phi Phi, απελευθέρωσε περίπου 40 καρχαρίες μπαμπού που γεννήθηκαν σε αιχμαλωσία στα νερά της Ταϊλάνδης από τότε την έναρξη της δημιουργίας του, το 2021.

H οργάνωση ήταν επίσης υπεύθυνη για την ωοτοκία 29 αυγών αυτών των ζώων, ταξινομημένων ως «σχεδόν απειλούμενων» στην κόκκινη λίστα των απειλούμενων ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN).

«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι καρχαρίες είναι οι «κακοί» και ότι μπορούν να τους φάνε ή να τους σκοτώσουν. Αλλά οι καρχαρίες έχουν μεγάλη αξία για την ωκεάνια αλυσίδα, επειδή τρώνε αδύναμα και άρρωστα ψάρια», εξηγεί η θαλάσσια βιολόγος Jeep Sirithon, αντιπρόεδρος του Τμήματος Αειφόρου Ανάπτυξης του ομίλου Singha Estate, σε συνέντευξή του στην EFE.
Γνωστός και ως «καρχαρίας γάτα» για τη ρινική τους μπάρα, οι καρχαρίες μπαμπού χαρακτηρίζονται από την επιμήκη ουρά και το χαρακτηριστικό ρύγχος τους και μπορούν να φτάσουν μέχρι το ένα μέτρο σε μήκος και περίπου τα 60 κιλά.

Ομοίως, είναι ένα σπάνιο είδος καλαμαριών που διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του ωκεανού και ολόκληρου του θαλάσσιου οικοσυστήματος του, γι’ αυτό και αποτελούν ουσιαστικό κομμάτι για τη διατήρηση της ισορροπίας και της υγείας της θάλασσας, γι’ αυτό και η εξαφάνισή τους προειδοποίησε τους ειδικούς και τις αρχές.
«Ο λόγος για τον οποίο αυτά τα ζώα έχουν μειωθεί δραστικά είναι ο αντίκτυπος του αχαλίνωτου τουρισμού», εξηγεί η βιολόγος.
Για το λόγο αυτό, το έργο SOS, που αναπτύχθηκε στις εγκαταστάσεις ενός ξενοδοχείου Phi Phi, λειτουργεί σε στενή συνεργασία με το Κέντρο Θαλάσσιας Βιολογίας του Πουκέτ, ακαδημαϊκούς και το Υπουργείο Περιβάλλοντος για την προστασία καρχαριών, τραυματισμένων ή κατά λάθος αιχμαλωτισμένων από τα δίχτυα των ψαράδων.

Τα ζώα υποβάλλονται σε διαδικασία αποκατάστασης πριν επιστραφούν στη θάλασσα, ενώ ορισμένα δείγματα χρησιμοποιούνται για την αναπαραγωγή και την ανατροφή των νεογέννητων προκειμένου να αυξηθεί ο πληθυσμός στο φυσικό τους περιβάλλον.

Όταν οι απόγονοι είναι «αρκετά δυνατοί» και «υγιείς», τα ζώα στη συνέχεια απελευθερώνονται στη φύση, σε περιορισμένο αριθμό και σε τοποθεσίες που επιλέγονται με το χέρι από ειδικούς στη θάλασσα.
Αυτό οφείλεται στο ότι, σύμφωνα με τον βιολόγο, «αν απελευθερωθούν πάρα πολλά δείγματα ταυτόχρονα, η τροφική αλυσίδα στην περιοχή αλλοιώνεται».

Η επανεισαγωγή των καρχαριών μπαμπού βελτίωσε το θαλάσσιο οικοσύστημα και τους υφάλους, οδηγώντας στην επιστροφή άλλων ειδών, όπως ο μαυροκαρχαρίας, στο Phi Phi, που βρίσκεται στον Κόλπο της Ταϊλάνδης.

Πέρα από την ανάκτηση καρχαριών, το Phi Phi η Marine Discovery Center διατηρεί επίσης ένα παρόμοιο έργο για την επιστροφή των ψαριών-κλόουν στη φύση, καθώς και για τη φιλοξενία διαφόρων δραστηριοτήτων εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης των ταξιδιωτών.
Αυτές οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν ένα μουσείο με τέσσερα περιβάλλοντα, περιπάτους στο mangue, εργαστήρια και δενδροφύτευση, μεταξύ άλλων δράσεων.

Η πολύπλευρη ομάδα παρέχει υποστήριξη και συμβουλές στη διαχείριση του ξενοδοχείου κατά τη λήψη αποφάσεων για μια πιο βιώσιμη ανάπτυξη. Υπό αυτή την έννοια, η Jeep τονίζει ότι, όλο και περισσότερο, η αναζήτηση του «πράσινου τουρισμού» είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων τόσο των ταξιδιωτών όσο και των διαχειριστών.
«Εφόσον είμαστε σε θέση να ελέγχουμε όλες τις λειτουργίες από ξηρά σε ξηρά, χωρίς να επηρεάζουμε τον ωκεανό, είναι δυνατό να έχουμε μαζικό τουρισμό. Ο αριθμός δεν έχει μεγάλη σημασία, μπορείς να έχεις 100.000 τουρίστες που προκαλούν πολύ μικρό αντίκτυπο αν έχεις καλή διαχείριση, ενώ μια ομάδα 10 ατόμων μπορεί να είναι πολύ επιβλαβής αν δεν σέβεται τους κανόνες ή συμπεριφέρεται άσχημα», καταλήγει η βιολόγος.

Πηγή: EFE