Σαν σήμερα, 7 Απριλίου, στο Αγρίνιο και στον κόσμο
Επέτειοι
Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία στη Ρουάντα
Η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία στη Ρουάντα (International Day of Reflection on the 1994 Rwanda Genocide) θεσπίσθηκε με πρωτοβουλία της Αφρικανικής Ένωσης και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 23 Δεκεμβρίου 2003, με σκοπό υπενθυμίσει στη διεθνή κοινότητα τη γενοκτονία στη Ρουάντα το 1994 και να συμβάλει στην καταπολέμηση παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον.
Τιμάται στις 7 Απριλίου κάθε χρόνο, με αφορμή τη μαζική εξόντωση της φυλής Τούτσι από τη φυλή Χούτου, η οποία άρχισε στις 7 Απριλίου 1994, μία μέρα μετά την κατάρριψη με πύραυλο του αεροπλάνου, που μετέφερε τον πρόεδρο της Ρουάντα, Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα, που ανήκε στη φυλή των Χούτου.
Οι σχέσεις των δύο κυρίαρχων φυλών της χώρας, που βρίσκεται στην Κεντρική Αφρική, ήταν πάντα τεταμένες κατά την διάρκεια της αποικιοκρατίας. Οι Χούτου, που αποτελούσαν την πλειονότητα του πληθυσμού της Ρουάντα, βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση, σε σχέση με τους Τούτσι, που κατείχαν την πολιτική εξουσία. Οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο φυλών οδήγησαν στην εξέγερση των Χούτου και την κατάληψη της εξουσία το 1961, την περίοδο που η Ρουάντα ετοιμαζόταν να κηρύξει την ανεξαρτησία της από το Βέλγιο.
Ένα νέο κύμα αντιπαράθεσης ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κορυφώθηκε το 1994 με την κατάρριψη του προεδρικού αεροπλάνου. Στις 7 Απριλίου, η σκληροπυρηνική μερίδα των Χούτου, που διαφέντευε την χώρα, εξαπέλυσε κύμα διωγμών και εκτελέσεων κατά των Τούτσι και των μετριοπαθών Χούτου, που επιδίωκαν την συμφιλίωση των δύο φυλών.
Η γενοκτονία της Ρουάντα, όπως έμεινε στην ιστορία,τερματίστηκε στις 15 Ιουλίου 1994 και κατά την διάρκειά της εξοντώθηκαν περί το 1.000.000 άτομα (περίπου το 20% του πληθυσμού της Ρουάντα, στη συντριπτική του πλειονότητα Τούτσι), υπό τα απαθή βλέμματα της διεθνούς κοινότητας και των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ.
Παγκόσμια Ημέρα Υγείας
Κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (World Health Day), η οποία επικεντρώνεται σε σημαντικά προβλήματα της δημόσιας υγείας που απασχολούν όλο τον κόσμο.
Η 7η Απριλίου είναι η ημερομηνία «γέννησης» το 1948 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ενός εξειδικευμένου οργάνου του ΟΗΕ για θέματα Υγείας.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (όπως και όλο το 2020) είναι αφιερωμένη στις νοσοκόμες και τις μαίες και τον κρίσιμο ρόλο που παίζουν στην διατήρηση της παγκόσμιας υγείας. Ο ΠΟΥ μας υπενθυμίζει ότι οι νοσηλευτές και οι άλλοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά του COVID-19. Παρέχουν υψηλής ποιότητας περίθαλψη και φροντίδα, καθοδηγούν τον δημόσιο διάλογο για την αντιμετώπιση φόβων και αποριών και συλλέγουν δεδομένα για κλινικές μελέτες. Πολύ απλά, χωρίς τους νοσηλευτές, δεν θα υπήρχε απάντηση για την πανδημία του νέου κορονοϊού.
Η υγεία είναι ένα από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε άνθρωπος σε κάθε σημείο του πλανήτη πρέπει να έχει πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας ανεξαρτήτως της οικονομικής του κατάστασης. Η Καθολική Κάλυψη Υγείας μέχρι το 2030, είναι το ζητούμενο για όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ , στο πλαίσιο των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης.
Γεγονότα
Στο Αγρίνιο…
7 Απριλίου 1960
Ο Κακογιάννης κατηγορείται ως προδότης
Στις εκλογές του 1958 την πρώτη θέση κατακτά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αλλά τη μεγάλη έκπληξη την κάνει η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.), η οποία με ποσοστό 24,42% καταλαμβάνει την δεύτερη θέση, εκλέγει 60 βουλευτές και καταλαμβάνει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Δύο χρόνια μετά στις 6 Απριλίου του 1960 η Ε.Δ.Α. καταθέτει πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης και η βουλή μετατρέπεται σε ρίνγκ με τους κυβερνητικοί βουλευτές της Ε.Ρ.Ε. να αποκαλούν τους συναδέλφους τους της ΕΔΑ «Βούλγαρους» και αυτοί ανταποδίδουν αποκαλώντας τους «ταγματασφαλίτες». Την δεύτερη μέρα αυτής της εκρηκτικής συνεδρίασης ο υφυπουργός Δημοσίας Τάξεως Ευάγγελος Καλατζής κατήγγειλε τον Θανάση Κακογιάννη (Βουλευτή Τριχωνίδας Ε.Δ.Α.), «δια πράξη η οποία γεννά το ερώτημα, εάν η συνείδησίς του είναι ελ-ληνική ή βουλγαρική. […] Ο Βουλευτής, λέγω, Κακογιάννης, είναι προδότης».
Η πράξη αυτή για την οποία ο Καλατζής κατηγόρησε τον Κακογιάννη με αυτή την πολύ βαριά κατηγορία ήταν ότι ο βουλευτής της ΕΔΑ μετά από ένα του ταξίδι στην Βουλγαρία έφερε μαζί του και μοίρασε ως δώρο κονκάρδες με την φωτογραφία του Γκεόργκι Δημητρόφ.
Αντικρούοντας αυτή την κατηγορία, ο Θανάσης Κακογιάνης είπε, ότι μετείχε σε μια αντιπροσωπία βουλευτών και επιστημόνων, η οποία επισκέφθηκε τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Σε αυτή την επίσημη ε-πίσκεψη δόθηκαν στην ελληνική αποστολή διάφορα αναμνηστικά μεταξύ των οποίων και κάποιες κονκάρδες με την εικόνα του Δημητρόφ. Όταν επέστρεψε στο Αγρίνιο έδωσε μερικά από αυτά σε έναν μανιώδη συλλέκτη. «Αυτά είναι τα αναμνηστικά ενός εκ των οποίων ο υφυπουργός», συμπλήρωσε, «έφερε την φωτογραφίαν εν μεγενθύσει δια να εντυπωσιάσει την βουλήν». Και κατέληξε: «… το αίτημα κ. Πρόεδρε ο υφυπουργός ασφαλείας να ανακαλέση την βαρυτάτην κατηγορίαν εις βάρος μου, διότι και τον πατέρα μου εφόνευσαν οι Τούρκοι και εγώ εθνικήν δράσιν έχω να επιδείξω».
…και στον κόσμο
529: Ιουστινιανός
Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός εκδίδει ένα θεμελιώδες νομικό σύγγραμμα, τον «Ιουστινιάνειο Κώδικα» (Corpus Juris Civilis).
1825
Ο Ιμπραήμ νικάει τους Έλληνες στο Κρεμμύδι Μεσσηνίας.
1929: Ο πρώτος διεθνής αγώνας της Εθνικής Ελλάδας
Η Β’ Ιταλίας επικρατεί 4-1 της Ελλάδας, σε φιλικό παιγνίδι που διεξάγεται στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η ΕΠΟ το θεωρεί ως τον πρώτο επίσημο αγώνα της Εθνικής.
1948: Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας
Ιδρύεται στο πλαίσιο του ΟΗΕ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
1999
Η ομάδα ποδοσφαίρου της ΑΕΚ δίνει φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι, φορώντας φανέλες με ζωγραφισμένους στόχους, σε ένδειξη συμπαράστασης στον βομβαρδισμένο από το ΝΑΤΟ σερβικό λαό.
2004
Τον εκτροχιασμό της δημοσιονομικής κατάστασης της Ελλάδας, τον οποίο αποδίδει στην έλλειψη ελέγχου στις πρωτογενείς δαπάνες και στα μειωμένα έσοδα του προϋπολογισμού του 2003, περιγράφει σε έκθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρά τους ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης των τελευταίων ετών στην ευρωζώνη.
Γεννήσεις
1915: Μπίλι Χόλιντεϊ
Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ελεονόρα Φάγκαν, διακεκριμένη Αμερικανίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός της τζαζ. Περισσότερο γνωστή για τις ερμηνείες της σε συνθέσεις άλλων μουσικών και τις φωνητικές ικανότητές της, η ίδια έγραψε περιορισμένο αριθμό τραγουδιών, ορισμένα από τα οποία συγκαταλέγονται στα κλασικά του τζαζ ρεπερτορίου, όπως τα Lady Sings the Blues και God Bless the Child. Χαρακτηρίζεται συχνά ως η επιφανέστερη τραγουδίστρια στην ιστορία της τζαζ, λαμβάνοντας υπόψη και την επίδραση που άσκησε σε μεταγενέστερους καλλιτέχνες[40]. Ερμήνευσε επίσης τραγούδια του μπλουζ ρεπερτορίου. Θεωρείται πως οι εγκάρδιες ερμηνείες της βρίσκονται στον αντίποδα των περισσότερο χαρούμενων αυτοσχεδιασμών της Έλα Φιτζέραλντ.
1920: Ραβί Σανκάρ
Ινδός συνθέτης και βιρτουόζος του σιτάρ. γεννήθηκε ως Ραμπίντρα Σανκάρ Τσοουντχουρί (Chowdhury)[19], ενώ του ονόματός του προηγείτο συχνά από ο τίτλος ευγενείας Παντίτ, που σημαίνει δάσκαλος ή λόγιος. Ήταν Ινδός μουσικός και συνθέτης από τους γνωστότερους δεξιοτέχνες του σιτάρ κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα και συνθέτες της ινδουστανικής κλασικής μουσικής.
1939: Φράνσις Φορντ Κόπολα
Αμερικανός σκηνοθέτης. («Ο Νονός», «Αποκάλυψης Τώρα») Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του κινηματογράφου. Ασχολείται επίσης με την οινοποιία, την έκδοση περιοδικών και τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Είναι διάσημος και πολυβραβευμένος για τη σκηνοθεσία του σε ταινίες όπως Ο Νονός και Αποκάλυψη Tώρα, οι οποίες θεωρούνται απο τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Θάνατοι
1614: Δομήνικος Θεοτοκόπουλος
Γνωστότερος ως Ελ Γκρέκο, ήταν Κρητικός ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας της ισπανικής Αναγέννησης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από την Ελλάδα, δημιουργώντας τα περισσότερα έργα του στην Ιταλία και στην Ισπανία. Εκπαιδεύτηκε αρχικά ως Αγιογράφος στο Ηράκλειο, που αποτελούσε τότε τμήμα της ενετικής επικράτειας, και αργότερα ταξίδεψε στη Βενετία. Στην Ιταλία επηρεάστηκε από τους μεγαλύτερους δασκάλους της ιταλικής τέχνης, όπως τον Τιντορέττο και τον Τιτσιάνο, του οποίου υπήρξε μαθητής, υιοθετώντας στοιχεία από τον μανιερισμό. Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του.
Υφολογικά, η τεχνοτροπία του Ελ Γκρέκο θεωρείται έκφραση της Βενετικής Σχολής και του μανιερισμού όπως αυτός διαμορφώθηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα.[16] Παράλληλα χαρακτηρίζεται από προσωπικά στοιχεία, προϊόντα της τάσης του για πρωτοτυπία, τα οποία όμως δεν βρήκαν μιμητές στην εποχή του, γεγονός που δεν ευνόησε και τη συνέχειά τους. Η μπαρόκ τεχνοτροπία που εκτόπισε τον μανιερισμό, αλλά και τα αμέσως μεταγενέστερα καλλιτεχνικά ρεύματα που δεν αντιμετώπισαν ευμενώς το ύφος του και είχαν ως αποτέλεσμα να αγνοηθεί το έργο του Γκρέκο τους επόμενους αιώνες. Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναγνωρίστηκε ως πρόδρομος της μοντέρνας τέχνης που αξιοποίησε στοιχεία της Ανατολικής και Δυτικής παράδοσης, και το έργο του επανεκτιμήθηκε, διατηρώντας μέχρι σήμερα δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους μείζονες ζωγράφους όλων των εποχών.
1992: Αντώνης Τρίτσης
Έλληνας πολιτικός, που διετέλεσε επί σειρά ετών υπουργός σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και Δήμαρχος Αθηναίων, ενώ ως αθλητής στίβου του Παναθηναϊκού διακρίθηκε στο ύψος και το δέκαθλο. (Γεν. 1937)
2005: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης. Γεννήθηκε στο Περιστέρι στις 11 Δεκεμβρίου 1922, από φτωχή οικογένεια, εργάστηκε αρχικά ως υδραυλικός και παράλληλα έπαιζε κιθάρα. Ήταν το μικρότερο παιδί οκταμελούς οικογένειας. Στα Δεκεμβριανά κρυβόταν σε πηγάδι στο σπίτι του στο Περιστέρι, αργότερα πήγε φαντάρος το 1945 μέχρι το 1947 όπου συμμετείχε στην ορχήστρα της Μακρονήσου με σκοπό την ψυχαγωγία των αξιωματικών[2]. Ως συνοδός στρατιώτης κρατουμένων, σε μεταγωγή αριστερών το 1948 γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη με τον οποίο συνεργάστηκε. Το 1967 τραγούδησε τον ύμνο της χούντας μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του Θεοδωράκη για να μην το κάνει[3].
Έκανε δύο γάμους και απέκτησε 3 παιδιά. Ο γιος του, Γρηγόρης, που έχει το όνομα του πατέρα του, έγινε επίσης τραγουδιστής. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης απεβίωσε έπειτα από βραχύχρονη περίοδο νοσηλείας, στις 7 Απριλίου 2005 σε ηλικία 82 ετών.
Μπήκε στη δισκογραφία το 1949 σε ηλικία 27 ετών ως συνθέτης με το τραγούδι “Το καντήλι τρεμοσβήνει” σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Συνέθεσε περισσότερα από 200 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως τα “Του Βοτανικού ο μάγκας”, “Σε τούτο το στενό”, “Επίσημη αγαπημένη”, “Τρελοκόριτσο”, “Στου Μπελαμή το ουζερί”, “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα” και πλήθος άλλων. Η συνεργασία του με το Μίκη Θεοδωράκη (τον οποίο γνώρισε ενώ ο Θεοδωράκης στελνόταν εξόριστος στην Μακρόνησο, και ο Μπιθικώτσης υπηρετούσε ως στρατιώτης μεταγωγών) αλλά και με το Μάνο Χατζιδάκι “γέννησε” τα καλύτερα ίσως τραγούδια του. Με την ερμηνεία του στον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου χάραξε νέους δρόμους στο λαϊκό τραγούδι, ενώ σημαντική ήταν η ερμηνεία του στο «Άξιον Εστί» των Ελύτη – Θεοδωράκη. Επίσης, ερμήνευσε τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Μητσάκη, του Γιάννη Παπαϊωάννου και του Άκη Πάνου. Στις συνεργασίες του αξίζει επίσης να αναφερθούν αυτές με το Σταύρο Ξαρχάκ, το Δήμο Μούτση και το ντουέτο του με τον Τάσο Λειβαδίτη.
Επιμέλεια: Λ. Τηλιγάδας | Πηγή: © SanSimera.gr, Αρχείον Αγρινίου και Wikipaideia
«Αgrinio 365» Media Group | Antenna-Star.gr – AgrinioTimes.gr